Pređi na sadržaj

Gerontokratija

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Gerontokratija je oblik oligarhijske vladavine u kojem vladaju lideri koji su znatno stariji od većine odrasle populacije. U mnogim političkim strukturama, moć unutar vladajuće klase se akumulira sa godinama, čineći najstarije pojedince nosiocima najveće moći. Oni koji imaju najveću moć možda nisu na formalnim liderskim pozicijama, ali često dominiraju onima koji jesu. U pojednostavljenoj definiciji, gerontokratija je društvo u kojem je vođstvo rezervisano za starije.[1]

Iako ideja da stariji imaju moć postoji u mnogim kulturama, gerontokratija ima korene u staroj Grčkoj. Platon je čuveno rekao da je „stariji čovek da vlada, a mlađi da se pokorava“.[2] Jedan primer drevne grčke gerontokratije može se videti u gradskoj državi Sparti, kojom je vladala Gerusija, savet sastavljen od članova koji su imali najmanje 60 godina i koji su služili doživotno.[3]

U političkim sistemima[uredi | uredi izvor]

Starešine su imale vodeću ulogu u mnogim plemenskim društvima. U vreme Osam besmrtnika Komunističke partije Kine, poručeno je, „80-godišnjaci sazivaju sastanke 70-godišnjaka da odluče koji 60-godišnjaci treba da se povuku“.[4] Na primer, predsednik Partije Mao Cedong je imao 82 godine kada je umro, dok je Deng Sjaoping otišao u penziju do 85. godine.

Sastanak sedam predstavnika zemalja Varšavskog pakta u Istočnom Berlinu u maju 1987, 2 godine pre neo što je Berlinski zid pao i 4 godine pre raspada SSSR-a . Sa leva na desno: Gustav Husak, Todor Živkov, Erih Honeker, Mihail Gorbačov, Nikolae Čaušesku, Vojčeh Jaruzelski i Janoš Kadar. Njihova prosečna starost u to vreme je 69 godina.

U Sovjetskom Savezu[uredi | uredi izvor]

U Sovjetskom Savezu, gerontokratija je postajala sve više ukorijenjena počevši od 1970-ih;[5] bila je rasprostranjena u zemlji najmanje do marta 1985. godine, kada je vlast preuzelo dinamičnije i mlađe, ambicioznije rukovodstvo na čelu sa Mihailom Gorbačovim.[6] Leonid Brežnjev, njen najistaknutiji predstavnik, umro je 1982. godine u 75. godini, ali je doživeo srčani udar 1975. godine, nakon čega je nastupila generalizovana arterioskleroza, tako da je on progresivno postajao nemoćan i imao problema sa govorom. Tokom svoje poslednje dve godine bio je u suštini figura.

Godine 1980, prosečan član Politbiroa — uglavnom je kao mlad preživeo Veliku čistku i došao je na vlast 1930-ih i 1940-ih — imao je 70 godina (za razliku od 55 1952. i 61 1964.), a do 1982. Brežnjevov ministar Spoljnih poslova Andrej Gromiko, njegov ministar odbrane Dmitrij Ustinov i njegov premijer Nikolaj Tihonov bili su u srednjim i kasnim sedamdesetim.[7]Jurij Andropov, 68-godišnji Brežnjevljev naslednik, bio je teško bolestan od bolesti bubrega kada je preuzeo vlast,[8] a posle njegove smrti petnaest meseci kasnije, nasledio ga je Konstantin Černenko, tada 72, koji je izdržao trinaest meseci pre njegove smrti. i zamena sa Gorbačovim. Černenko je postao treći sovjetski lider koji je umro za manje od tri godine.

Komunističke države[uredi | uredi izvor]

Ostale komunističke zemlje sa liderima u 70-im ili 80-im uključuju Albaniju (prvi sekretar Enver Hodža je imao 76 godina nakon smrti), Bugarsku (generalni sekretar Todor Živkov je imao 78 godina kada je podneo ostavku), Čehoslovačku (predsednik Gustav Husak je imao 76 godina kada je podneo ostavku), Kinu (Predsedavajući Mao Cedong je imao 82 godine u trenutku smrti), Istočna Nemačka (generalni sekretar i šef države Erih Honeker je imao 77 godina kada je proteran), Mađarska (generalni sekretar Janoš Kadar je imao 75 godina kada je proteran), Laos (predsednik Kajsone Fomvihane je imao 71 godinu na smrti ), Severna Koreja (vrhovni vođa Kim Il-sung je imao 82 godine u trenutku smrti), Rumunija (generalni sekretar i dirigent Nikolae Čaušesku je imao 71 godinu kada je pogubljen), Vijetnam (generalni sekretar Le Duan je imao 79 godina nakon smrti), Jugoslavija (predsednik i Marshall Josip Broz Tito je imao 87 godina u trenutku smrti). Na pod-nacionalnom nivou, šef gruzijske partije Vasil Mzhavanadze imao je 70 godina kada je proteran, a njegov litvanski kolega Antanas Sniečkus je imao 71 godinu nakon smrti. Danas je Kuba okarakterisana kao gerontokratija: „Iako je stanovništvo sada uglavnom crno ili mulatsko i mlado, njeni vladari čine uglavnom belu gerontokratiju“, napisao je Ekonomist 2008.[9] Kubanac Fidel Kastro je defakto vladao zemljom skoro 50 godina, efektivno se povukao 2008. sa 82 godine, iako je ostao na čelu Komunističke partije Kube do 2011. godine. Zamenio ga je njegov brat Raul Kastro, koji je u vreme svog penzionisanja imao 89 godina.

SAD[uredi | uredi izvor]

Fotografija kongresmenke i bivše predsednice Predstavničkog doma Nensi Pelosi. Neki smatraju da je Pelosi „otelotvorila američki problem gerontokratije“.

Godine 2021, prosečna starost američkog senatora bila je 64 godine,[10] a pozicije moći u zakonodavnim telima – kao što su predsedavanja raznim komitetima – obično se dodeljuju iskusnijim, odnosno starijim članovima zakonodavnog tela. Strom Termond, američki senator iz Južne Karoline, napustio je funkciju sa 100 godina nakon skoro pola veka u telu, dok je Robert Bird iz Zapadne Virdžinije rođen 1917. godine i služio je u Senatu od 1959. do svoje smrti 2010. godine. I Turmond i Berd su bili privremeni predsednici Senata, pozicija koja je treća u predsedničkoj liniji nasledstva Sjedinjenih Država. Senatori mlađi od 40 godina su praktično nepoznati.

Za vreme predsednika Donalda Trampa i Džoa Bajdena, vlada Sjedinjenih Država je opisana kao gerontokratija.[11][12] Sa 70 godina, Tramp je bio najstarija osoba koja je ikada inaugurisana za predsednika Sjedinjenih Država, sve do inauguracije Bajdena. Mnogi visoki zvaničnici u Trampovoj administraciji, kao što su državni tužioci Džef Sešns i Vilijam Bar, sekretar za poljoprivredu Soni Perdu i ministar trgovine Vilbur Ros, imaju 70 ili više godina.

Na predsedničkim izborima 2020. Bajden je pobedio Trampa, postavivši novi gornji starosni rekord.[13] Bajden je imao 78 godina kada je položio zakletvu 20. januara 2021, što ga čini najstarijom osobom koja je inaugurisana za predsednika SAD. Imenovanja u kabinetu Bajdenove administracije takođe su odrazila ove gerontokratske tendencije. Na primer, Janet Iellen, Bajdenova ministarka finansija, je77.[14] Predsednica Predstavničkog doma demokrata Nensi Pelosi[15] i vođa republikanske manjine u Senatu Mič Makonel su takođe najstariji nosioci svojih funkcija u američkoj istoriji.[16]

Ovo zapažanje je povezano sa kontektstom šire teme američkog propadanja.[17]

Teokratija[uredi | uredi izvor]

Gerontokratija je uobičajena u teokratskim državama i verskim organizacijama kao što su Iran, Saudijska Arabija, Vatikan i Crkva Isusa Hrista svetaca poslednjih dana, u kojima je vođstvo koncentrisano u rukama verskih starešina. Međutim, uprkos godinama visokih verskih vođa, kandidati za parlament u Iranu moraju biti mlađi od 75 godina. Nominalno teokratska monarhija, Saudijska Arabija, upoređena sa raznim kasnim komunističkim državama, vladala je gerontokrate. Ostareli kralj Saud i njegovi ostareli rođaci su vladali zajedno sa mnogim starijim sveštenicima. Bili su u osamdesetim godinama (rođeni oko 1930).[18] Nedavno je, međutim, moć postao koncentrisan od strane Mohameda bin Salmana – star 31 godinu kada ga je kralj imenovao za prestolonaslednika Saudijske Arabije (preuzimajući funkciju 21. juna 2017.) – koji je izbacio moćne, starije članove kraljevske porodice Saudijske Arabije.

Druge zemlje[uredi | uredi izvor]

Rimska republika je prvobitno bila primer; reč senat je povezana sa latinskom rečju senek, što znači starac. Ciceron je napisao: „Ne bi koristili ni trčanje, ni skakanje, ni koplja iz daleka, ni mačeve izbliza, već mudrost, rasuđivanje i misao, koje, da nije bilo u starcima, naši preci ne bi nazivali najviši savet senat“.[19]

Drugi primeri[uredi | uredi izvor]

  Izvan političke sfere, gerontokratija se može posmatrati u drugim institucionalnim hijerarhijama različitih vrsta. Generalno, obeležje gerontokratije je prisustvo značajnog broja sedmogodišnjih ili osmogodišnjih lidera – oni mlađi od ovoga su premladi da bi etiketa bila odgovarajuća, dok su oni stariji od ove generalno bili premali u broju da bi dominirali rukovodstvom. Po neki stogodišnjak koji je zadržao poziciju moći u organizaciji je generalno daleko najstariji u hijerarhiji.

Gerontokratija se generalno javlja kao faza u razvoju entiteta. Protivljenje gerontokratiji može dovesti do slabljenja ili eliminacije ove karakteristike uvođenjem stvari kao što su ograničenja roka ili obavezne starosne granice za odlazak u penziju.

Gerontokratija se može pojaviti u instituciji koja u početku nije poznata po tome.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Maddox, G. L. (1987). The Encyclopedia of Aging (p. 284). New York: Springer.
  2. ^ Bytheway, B. (1995). Ageism (p. 45). Buckingham: Open University Press.
  3. ^ Palmore, E. B. (1999). Ageism: negative and positive (2nd ed., p. 39). New York: Springer.
  4. ^ [1], Time Magazine, 4 June 2014
  5. ^ The Coming Change of Generations in the Kremlin, The New York Times, 6 July 1970
  6. ^ Zwass, Adam (1989). The Council for Mutual Economic Assistance. M. E. Sharpe. str. 127. ISBN 0-87332-496-X. 
  7. ^ Kort, Michael (2006). The Soviet Colossus: History and Aftermath. M. E. Sharpe. str. 385. ISBN 0-7656-1454-5. 
  8. ^ Post, str. 97
  9. ^ „The Cuban revolution at 50 - Heroic myth and prosaic failure”. The Economist. 30. 12. 2008. 
  10. ^ Manning, Jennifer. „Membership of the 117th Congress: A Profile”. Congressional Research Service. Pristupljeno 25. 3. 2021. 
  11. ^ „America, the Gerontocracy” (na jeziku: engleski). Politico. 3. 9. 2019. Pristupljeno 21. 9. 2020. 
  12. ^ „Why Do Such Elderly People Run America?” (na jeziku: engleski). The Atlantic. 5. 3. 2020. Pristupljeno 21. 9. 2020. 
  13. ^ „Biden wins Pennsylvania, becoming the 46th president of the United States” (na jeziku: engleski). CNN. 7. 11. 2020. Pristupljeno 23. 11. 2020. 
  14. ^ „Biden is expected to name Janet Yellen, former Fed Chair, as Treasury secretary. She'd be the first woman in the job.”. The New York Times (na jeziku: engleski). 23. 11. 2020. Pristupljeno 23. 11. 2020. 
  15. ^ Boehm, Eric (18. 11. 2022). „Nancy Pelosi Embodied America's Gerontocracy Problem”. reason.com. Reason. Pristupljeno 19. 11. 2022. 
  16. ^ „Nancy Pelosi due to be America's oldest House speaker” (na jeziku: engleski). Washington Examiner. 14. 12. 2018. Pristupljeno 21. 9. 2020. 
  17. ^ „America's Unhealthy Gerontocracy” (na jeziku: engleski). American Affairs. 25. 6. 2020. Pristupljeno 21. 9. 2020. 
  18. ^ Yamani, Mai. „Saudi Arabia's old regime grows older”. www.aljazeera.com. 
  19. ^ Nec enim excursione nec saltu nec eminus hastis aut comminus gladiis uteretur, sed consilio, ratione, sententia; quae nisi essent in senibus, non-summum consilium maiores nostri appellassent senatum. De Senectute, I.16

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Геронтократија&oldid=26204659”