Getit
| Getit | |
|---|---|
 | |
| Opšte informacije | |
| Kategorija | Mineral |
| Formula | α-FeO(OH) |
| Kristalne sisteme | rombična |
| Identifikacija | |
| Molekulska masa | 88,86 g/mol |
| Kristalni habitus | pritkasti |
| Cepljivost | savršena {010} |
| Tvrdoća po Mosu | 5-5,5 |
| Ogreb | smeđa |
| Gustina | 3,3-4,3 g/cm³ |
Getit je mineral hemijske formule α-FeO(OH), stabilan pri umerenim temperaturama i zbog toga vrlo rasprostranjen u prirodi.[1]
Ljudi su upotrebljavali getit još u praistorijsko doba o čemu svedoče tragovi boje sa zidnih crteža u pećinama u Francuskoj.
Getit obično nastaje starenjem drugih gvožđem bogatih minerala i zbog toga je uobičajen sastavni deo tla. Takođe može nastati taloženjem u podzemnim vodama ili u drugim sedimentnim uslovima, a može nastati i kao primarni mineral u hidrotermalnim nanosima.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Babič D. (2003). Mineralogija. Beograd: Rudarsko-geološki fakultet.
- ^ Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3. izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Babič D. (2003). Mineralogija. Beograd: Rudarsko-geološki fakultet.
