Gradski turizam
Gradski turizam predstavlja skup odnosa i pojava vezanih za svako kretanje i svaku potrošnju u gradskom naselju, izvan mesta stalnog boravka, a u cilju zadovoljavanja rekreativnih, kulturnih i svih drugih potreba.[1]
Evropske gradske turističke organizacije su se 1990. godine složile oko sledeće definicije gradskog turizma kao „grupe turističkih resursa i aktivnosti koje se nalaze u gradovima i koje su na raspolaganju turistima“.
Gradski turizam uključuje sledeće aktivnosti:[uredi | uredi izvor]
- razgledanje (istorijski spomenici, arheologija, arhitektura),
- poseta muzejima i galerijama,
- odlazak u pozorišta, na koncerte i plesne zabave,
- poseta iz obrazovnih razloga,
- kupovina (šoping),
- festivali i događaji,
- konferencije i poslovni sastanci,
- poseta sportskih događaja,
- poseta restoranima, kafeterijama, barovima i noćnim klubovima, poseta prijateljima i rođacima.
Gradski turizam obuhvata sve vidove turizma koji se odigravaju na teritoriji urbanih prostora. Urbani turizam se može razviti kroz različite oblike. To pre svega zavisi od vrste turističke tražnje i karakteristika turističke ponude.[2]
Glavne odlike gradskog turizma:[uredi | uredi izvor]
- kratak boravak,
- tranzitnost,
- posete turista koji borave u okolnim mestima u okolini grada.[3]
Gradski turizam u Srbiji[uredi | uredi izvor]
U našoj zemlji gradski turizam se najviše vezuje za kulturni turizam, odnosno naglašava se značaj kulturnih resursa kao glavne motivacije turista pri poseti gradovima.[4]
Istorija gradskog turizma[uredi | uredi izvor]
Gradski turizam se intenzivnije počeo razvijati početkom osamdesetih godina dvadesetog veka. Međutim to nije nova vrsta turizma. Gradski turizam je tada doživeo svoj najveći procvat. Za nagli porast gradskog turizma u Evropi početkom osamdesetih godina razloge treba tražiti u porastu mobilnosti građana, ali i promeni stila života, koji je gradove svrstao u centre kulture i relaksacije, kupovine i zabave.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Rabotić B. (2012): Selektivni oblici turizma, Visoka turistička škola, Beograd.
- ^ Stojanović, V. (2006): Održivi razvoj turizma i životne sredine, Univerzitet u Novom Sadu, Prirodno-matematički fakultet, Departman za geografiju, turizam i hotelijerstvo, Novi Sad.
- ^ Čomić, Đ., Jović G., Popović I. (2008): Osnove turizma, Filozofski fakultet, Univerzitet u Istočnom Sarajevu, Pale.
- ^ Strategija razvoja turizma Republike Srbije (2005).
- ^ Štetić, S. (2007): Posebni oblici turizma, Beograd.