Daleki istok
Daleki istok je naziv za istočnoazijske zemlje uz Tihi okean. Često obuhvata istočnu i jugoistočnu Aziju zajedno, a ponekad i najistočnije teritorije Rusije, tj. Ruski daleki istok i zapadnu tihookeansku regiju.
Daleki istok se ponekad koristi kao sinonim za istočnu Aziju, pa se može definisati u geografskim ili kulturnim terminima koji uključuju istorijsku Kinu (isključivši Tibet i Sinkjang), Japan, Tajvan, Koreju i Vijetnam. Ipak on takođe obuhvata države i kulture jugoistočne Azije poput Kambodže, Malezije, Mjanmara, Tajlanda, Indonezije i Filipina.
Ovaj naziv je popularizovan tokom razdoblja britanske kolonizacije zemalja koje su se nalazile istočno od Britanske Indije. Pre Prvog svetskog rata Bliski istok se odnosio na relativno obližnje zemlje Osmanskog carstva, Srednji istok na južnu i srednju Aziju, a Daleki istok na zemlje duž zapadnog dela Tihog okeana. Mnogi evropski jezici imaju slične termine za Daleki istok poput engleskog Far East, francuskog Extrême-Orient, nemačkog Ferner Osten, italijanskog Estremo oriente i holandskog Verre Oosten.
U orijentalističkoj upotrebi Daleki istok ima prizvuk kulturnog i geografskog rastavljanja, egzotičnost zbog velike udaljenosti. Daleki istok se na primer nikada ne odnosi na kulturno zapadne nacije Australije i Novog Zelanda, koje leže čak istočnije od Evrope nego velik deo istočne Azije. Daleki istok je u tom smislu uporediv sa terminima poput Orijenta, što znači istok, Istočnog sveta ili jednostavno Istoka.
Nakon Drugog svetskog rata osnovan je Međunarodni vojni sud za Daleki istok na kom su pokrenuti sudski procesi protiv japanskih ratnih zločinaca.
Upotreba naziva Daleki istok postala je u Zapadnom svetu ograničena zbog svoga evrocentrizma i asocijacije sa evropskim imperijalizmom u Aziji. Precizniji termini istočna i jugoistočna Azija ili opsežniji termini poput Pacifičkog obruča preferiraju se kulturnim i ekonomskim studijama. Regionalni rast dao je novo značenje terminu, pa se on sada shvata kao Daleki istok sveta (tj. najistočnije kontinentsko kopno na istočnoj hemisferi) radije nego Daleki istok Evrope. Mnoga komercijalna preduzeća i institucije koriste u svom nazivu „Daleki istok“ poput Dalekoistočnog nacionalnog sveučilišta u Vladivostoku, Dalekoistočnog sveučilišta u Manili, Dalekoistočnog sveučilišta u Južnoj Koreji, te hongkonških novina Far Ist Ekonomik Revju.
U Ruskoj Federaciji termin „Daleki istok“ (rus. дальний восток) obično označava samo istočne regije zemlje (najčešće Vladivostok i Habarovsk), dok se termin „istočna Azija“ koristi u opisivanju stranih zemalja u regiji.
Spisak zemalja[uredi | uredi izvor]
Dalekom istoku pripadaju:
(Delom)
(U celini)
Zemlje koje nisu Daleki istok, a smatraju se Dalekim istokom su:
(Delom)
(U celini)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
