Danilo Šarenac

danilo šarenac
Danilo Šarenac
Lični podaci
Datum rođenja	(1913-01-27)27. januar 1913.
Mesto rođenja	Davidovići, kod Bileće, Austrougarska
Datum smrti	2. septembar 1943.(1943-09-02) (30 god.)
Mesto smrti	Bodežišta, kod Gacka, ND Hrvatska
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	kraja 1941.
Učešće u ratovima	Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije 1939 – 1943.
Čin	narednik kapetan
Heroj
Narodni heroj od	5. jula 1951.
Odlikovanja

Danilo Šarenac (Davidovići, kod Bileće, 27. januar 1913 — Bodežišta, kod Gacka, 2. septembar 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 1913. godine u Davidovićima, u imućnoj seljačkoj porodici. Njegovi roditelji, Vaso i Jovana, pored zemlje imali su dosta sitne i krupne stoke. Osnovnu skolu završio je u Fatnici 1925. godine. Početkom maja 1934. godine, bio je primljen u podoficirsku školu u Zagrebu. Družio se sa revolucionarno orijentisanom omladinom, a za vreme godišnjih odmora u rodnom kraju sa Mirom Poparom komšijom i drugom iz osnovne skole. U Mariboru je često bio u grupi komunista.

Od 1939. do 1941. godine, bio je narednik u mariborskom garnizonu. Posle kapitulacije kraljevine Jugoslavije, obučen u seljačko odelo, probio se preko planina Srbije i Bosne u rodni kraj. Postao je član Komunističke partije Jugoslavije, od septembra je bio je komandir Davidovičko-fatničke partizanske čete, a od oktobra zamenik komandanta partizanskog bataljona „Vladimir Gačinović“. S ovim bataljonom istakao se u razbijanju četničkog graničnog tzv. ćoravog bataljona, zatim na gatu gde je razbio četničke snage.

Godine 1942, postao je komandant Drugog udarnog bataljona. U Bisini, njegov bataljon potpuno je razbio motorizovanu kolonu od četiri tenka i preko sto vozila italijanske divizije „Murđe“ i znatne četničke snage koje su od Mostara nadirale prema Nevesinju. Neprijatelj nije mogao da koristi komunikacije Mostar-Nevesinje, koju su zauzeli partizani pod Danilovom komandom.

Početkom juna 1942, bio je postavljen za komandira prateće čete oblasnog komiteta KPJ i operativnog štaba za Hercegovinu. Povlačenjem partizanskih snaga iz Hercegovine u zapadnu Bosnu, po partijskom naređenju ostao je da radi kao ilegalac u bilećkom srezu. Od avgusta 1942, bio je komandant partizanskog bataljona „Sloboda“, koji je od jeseni do aprila izvodio razne akcije i diverzije u neprijateljskoj pozadini. Godine 1943, bataljon „Sloboda“ ušao je u sastav Desete hercegovačke brigade.

Borci ovog bataljona učestvovali su u bici na Sutjesci. Probijajući se na čelu svog bataljona u Hercegovinu, Danilo je bio smrtno ranjen od četničke puške 1. septembra 1943. godine na Mjedenoj glavi. Četnici su razbijeni, ali je on sledećeg dana umro u Bodežištima gde je i sahranjen.

Ukazom Vrhovnog štaba NOVJ od 1. novembra 1943. bio je proizveden u čin kapetana. Predsedništvo AVNOJ-a svojom odlukom odlikovalo ga je Ordenom za hrabrost i Ordenom zasluga za narod drugog reda.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 5. jula 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Pred zadružnim domom na Divinu i u parku narodnih heroja u Bileći podignute su njegove biste.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.