Danica Perović
| danica perović | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lični podaci | ||||
| Datum rođenja | 15. oktobar 1907. | |||
| Mesto rođenja | Ljubija, kod Prijedora, Austrougarska | |||
| Datum smrti | 3. novembar 1956. (49 god.) | |||
| Mesto smrti | Beograd, NR Srbija, FNR Jugoslavija | |||
| Profesija | lekar | |||
| Delovanje | ||||
| Član KPJ od | 1943. | |||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 – 1956. | |||
| Čin | pukovnik | |||
| Odlikovanja |
| |||
Danica Dana Perović (Ljubija, kod Prijedora, 15. oktobar 1907 — Beograd, 3. novembar 1956) bila je lekarka, učesnica Narodnooslobodilačke borbe i sanitetski pukovnik JNA.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je 15. oktobra 1907. godine u Ljubiji, kod Prijedora. Poticala je iz mnogočlane porodice — imala je pet sestara i tri brata.[1]
Godine 1939. je doktorirala na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Specijalizirala je hirurgiju i radila na Hirurškom odeljenju bolnice u Banja Luci.[1]
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine priključila se Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP). Februara 1942. godine je otišla u partizane — bila je određena za lekara u Četvrtom krajiškom partizanskom odredu.[1] Rukovodila je partizanskom bolnicom u selu Jošavki Gornjoj, kod Čelinca, gde se nalazio i Štab odreda. Početkom marta, jedan od ranjenika u ovoj bolnici bio je i doktor Mladen Stojanović, o kome je lično vodila brigu. Početkom aprila, u ovom odredu je bio izvršen četnički puč, nakon koga su pobijeni svi ranjenici u bolnici, a Danica zarobljena.[2]
Februara 1943. godine je uspela da pobegne iz zarobljeništva, a potom je bila referent saniteta u Petoj krajiškoj kozaračkoj brigadi. Kasnije se nalazila na dužnostima upravnika bolnice u 11. krajiškoj i 53. srednjobosanskoj diviziji. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljena je 1943. godine.[1]
Nakon oslobođenja, lekarsku karijeru je nastavila u Jugoslovenskoj armiji (JA). Radila je na Vojnomedicinskoj akademiji (VMA) u Beogradu, kao specijalista za plastičnu hirurgiju.[1]
Umrla je 3. novembra 1956. u Beogradu.[1] Sahranjena je u porodičnoj grobnici na Novom groblju.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden bratstva i jedinstva prvog reda i Orden partizanske zvezde drugog reda.[1]
Od ukupno pet sestara Perović, njih četiri bile su učesnice Narodnooslobodilačke borbe i nosioci Partizanske spomenice 1941.[3] Dve Danicine sestre bile su sa visokim državnim i partijskim funkcionerima FNRJ — Leposava Lepa (1911—2000) je nevenčana supruga general-pukovnika i diplomate Koče Popovića, a Branislava Brana (1920—2008) udata za doktora i španskog borca Blagoja Neškovića.
U znak sećanja na nju, od 2016, jedna ulica u banjalučkom naselju Česma nosi naziv — Ulica dr Danice Perović.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e Vojna enciklopedija (tom šesti) 1973, str. 634.
- ^ Bašić 1969.
- ^ Republika:Banjaluka - njen ponos i njen stid
- ^ „Banja Luka: Nekoliko naselja dobilo nove table sa nazivima ulica”. Arhivirano iz originala 02. 01. 2017. g. Pristupljeno 01. 01. 2017.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Bašić, Rade (1969). Doktor Mladen. Beograd: „Narodna armija”.
- Vojna enciklopedija tom VI. Beograd. 1973.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
