Dan reke Save
| Dan reke Save | |
| |
| Obeležava se | u gradovima i zemljama gde protiče reka Sava |
|---|---|
| Tip | ekologija |
| Datum | 1. jun od 2007. godine |
Dan reke Save, jedne od najzanimljivijih i najsloženijih reka u Evropi, obeležava se 1. juna u četiri zemlje sliva reke Save - Sloveniji, Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini i Srbiji. Obeležen je s ciljem promocije izuzetne ekološke vrednosti i ekonomskih potencijala u slivu reke Save, održivog korišćenja, značaj dobre regionalne saradnje koja doprinosi boljem stanju vode i vodnog ekosistema, a samim tim i boljem kvalitetu života stanovništva u slivu Save[1].
Istorija[uredi | uredi izvor]
Dan reke Save obeležava se svakog 1. juna od 2007. godine kada je službeno proglašen od strane Savske komisije. Ovaj praznik je ustanovljen sa ciljem promovisanja značaja reke Save, njenih izuzetnih ekoloških vrednosti i socio-ekonomskog potencijala. To je osnovni dokument kojim se naglašava važnost prekograničnog sagledavanja i saradnje vlada, institucija i pojedinaca za održivi razvoj slivnog područja reke Save.[2]
Savska komisija[uredi | uredi izvor]
Sporazum koji su, pod pokroviteljstvom Pakta za stabilnost Jugoistočne Evrope, potpisale 4 zemlje kroz koji Sava protiče, stupio je na snagu 2004. godine. Sačinjen je u skladu sa Okvirnom direktivom Evropske unije o vodama, a objedinjuje i elemente Beogradske i Sofijske konvencije o Dunavu. Na osnovu sporazuma, formirana je i Savska komisija, kao stalno radno tela zaduženo za sprovođenje sporazuma, čije je sedište u Zagrebu. Okvirni sporazum je prvi međudržavni dokument u regionu, nakon 90-tih, pa ima i politički značaj, jer su zemlje u slivu Save pokazale spremnost da sarađuju u očuvanju prirodnih vrednosti i resursa, objašnjava direktor kancelarije Međunarodne unije za zaštitu prirode za jugoistočnu Evropu u Beogradu Boris Erg.[3]
O reci Savi[uredi | uredi izvor]
Reka Sava nastaje spajanjem dve reke u Sloveniji - Save Bohinjke i Save Dolinke. U izvorišnom delu Sava je široka svega nekoliko metara, a na ušću u Dunav u Beograd, široka je skoro 300 metara. Duž svog toka od 926 kilometara, Sava sadrži čitav niz različitih rečnih staništa i prima vodu iz skoro 250 pritoka. U izvorišnom delu je prava kraška reka, brza, divlja i bistra, a prema ušću je sporija i mutnija. Sava prolazi kroz četiri države - Sloveniju, Hrvatsku, Bosnu i Hercegovinu i Srbiju, spajajući tri glavna grada: Ljubljanu, Zagreb i Beograd. Sava je izuzetno vredna za sve zemlje kroz koje teče, a u odnosu na reke zapadne Evrope, veoma je dobro očuvana. Donosi nam vodu koja znači život ne samo za čoveka, već i za mnoga druga živa bića. Izvorišta velikih gradova uz Savu zavise o količini i kvalitetu vode koju Sava donosi. Zahvaljujući dobroj očuvanosti, u reci i duž reke Save nalazimo mnoge retke i ugrožene vrste i staništa. Reku Savu karakteriše izuzetna biološka i predeona raznovrsnost. Njeno slivno područje sadrži velike površine gotovo netaknutih rečnih močvara sa prostranim nizijskim šumama, koje ublažavaju poplave, prečišćavaju vodu i čuvaju biološku raznovrsnost. Uključuje i mnoga važna područja za život ptica i biljaka, zaštićena područja od nacionalnog i međunarodnog značaja.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Dan reke Save”. Pokrajinski zavod za zaštitu prirode. Arhivirano iz originala 16. 07. 2020. g. Pristupljeno 11. 7. 2020.
- ^ „1. jun – Međunarodni dan Save”. EkoBlog. Pristupljeno 11. 7. 2020.
- ^ „Međunarodni "Dan reke Save"”. RTV Vojvodina. Pristupljeno 11. 7. 2020.