Dvousneni suglasnik

U fonetici, dvousneni ili bilabijalni suglasnik je suglasnik artikuliran (izgovoren) sa obe usne. Dvousneni suglasnici u srpskom jeziku su: b, p i m.

Bilabijalni suglasnici navedeni u međunarodnoj fonetskoj abecedi (IPA) su:

IPA	Opis	Primer
IPA	Opis	jezik	pravopis	IPA	značenje
	bilabijalni nazal	engleski	man	[mæn]	čovek
	bezvučni bilabijalni ploziv	engleski	spin	[spɪn]	kotrljanje
	zvučni bilabijalni ploziv	engleski	bed	[bɛd]	krevet
	bezvučni bilabijalni frikativi	japanski	富士山 (fujisan)	[ɸuʥisaɴ]	Planina Fudži
	zvučni bilabijalni frikativi	eveški	ɛʋɛ	[ɛ̀βɛ̀]	Eve
	bilabijalni aproksimant	španski	lobo	[loβ̞o]	vuk
	bilabijalni vibrant
	bilabijalni kloknik

Overijski igboški jezik u Nigeriji ima šest različitih bilabijalna ploziva: [p pʰ ɓ̥ b b̤ ɓ]. Oko 0,7% svetskih jezika nemaju bilabijalne suglasnike. Meću njima su: tlingitski, čipevjanski, oneidaški i vičitanski jezik^[1].

Izvori[uredi | uredi izvor]

^ Maddieson, Ian. 2008. Absence of Common Consonants. In: Haspelmath, Martin & Dryer, Matthew S. & Gil, David & Comrie, Bernard (eds.) The World Atlas of Language Structures Online. Munich: Max Planck Digital Library, chapter 18. Available online at http://wals.info/feature/18 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. jun 2009). Accessed on 2008-09-15.

[1] Maddieson, Ian. 2008. Absence of Common Consonants. In: Haspelmath, Martin & Dryer, Matthew S. & Gil, David & Comrie, Bernard (eds.) The World Atlas of Language Structures Online. Munich: Max Planck Digital Library, chapter 18. Available online at http://wals.info/feature/18 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. jun 2009). Accessed on 2008-09-15.

[1]