Devačan
Devačan (složena reč; sanskritska reč 'deva', bogovi, i tibetanska reč 'čan' Vilie: 'mogu', posedovati, imati, podložni) je „prebivalište bogova” prema originalnom učenju teozofije kako je formulisala Helena Blavacki .
Teozofija[uredi | uredi izvor]
Devačan se smatra mestom gde većina duša odlazi nakon smrti gde se zadovoljavaju želje, što odgovara hrišćanskom verovanju u nebo. Međutim, Devačan je privremeno, međustanje postojanja pre konačnog ponovnog rođenja duše u fizički svet. [1]
Putem Mudrosti i Znanja, čovek može dostići Nirvanu i osloboditi se ciklusa rođenja i smrti, pa čak i „lažnog blaženstva“ Devačana.
H. P. Blavatska, "Tajna doktrina" [2]
Prema Čarlsu Vebsteru Ledbiteru[uredi | uredi izvor]
Čarls Vebster Ledbiter je locirao "Devačan" na mentalnom planu mnogo milja daleko iznad površine Zemlje. Dok te duše na nultom nivou inicijacije (ogromna većina stanovnika Zemlje) odlaze u Sumerland (koja se nalazi na astralnoj ravni samo nekoliko milja iznad površine Zemlje) kada umiru, one koje su dostigle prvi, drugi , ili treći nivoi inicijacije idu u Devačan kada umru. Konačno nebo gde se duše na četvrtom nivou inicijacije (one duše koje su postale arhati i više ne moraju da se reinkarniraju) nazivaju Nirvana. Kada se dostigne četvrti nivo inicijacije, čovek može postati pratjekabuda i odmah ući u nirvanu, ili postati buda ili bodisatva i podučavati druge pre nego što uđu u nirvanu. Čovek takođe može izabrati da postane Majstor u duhovnoj hijerarhiji kada dostigne četvrti nivo inicijacije – tada se nečiji ulazak u Nirvanu odlaže milionima, milijardama ili trilionima godina dok se ne završi penjanje na lestvici inicijacije ispunjavanjem svojih zadataka kao majstor u duhovnoj hijerarhiji. [3][4][5]
Antropozofija[uredi | uredi izvor]
Iz perspektive antropozofije, Rudolf Štajner tvrdi da su Niži Devačan (ili Nebeski Svet) i Viši Devačan (ili Svet Razuma) dva „nadčulna“ carstva, iznad astralnog, povezana sa emocijama i impulsima volje. Za poređenje, mentalno područje je povezano sa mišlju. [6]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ H.P. Blavatsky, The Theosophical Glossary. Theosophical Publishing Society, 1892, page 98
- ^ H.P. Blavatsky, The Secret Doctrine. Theosophical Publishing Society, 1888, page 39
- ^ Leadbeater, C.W. A Textbook of Theosophy 1912
- ^ Leadbeater, C.W. The Masters and the Path 1926,
- ^ „Various Levels of the Afterlife in Theosophy:”. Arhivirano iz originala 2011-07-22. g. Pristupljeno 2011-07-13.
- ^ Steiner, Rudolf. „Jeshu ben Pandira Who Prepared the Way for an Understanding of the Christ Impulse (part I)”. The Rudolf Steiner Archive. The first of two lectures delivered at Leipzig on November 4 and 5, 1911. GA# 130