Demonstracije u Turskoj 2013.

Demonstracije u Turskoj 2013.^[1]^[2] su započele 28. maja u Istanbulu kao protesti protiv rušenja parka Gezi, popularnog okupljališta stanovnika Istanbula, da bi se nakon par dana proširile na sve veće gradove i prerasle u opšti protest protiv politke vladajuće Partije pravde i razvoja i samovolje turskog premijera Redžepa Tajipa Erdogana. Protesti su prerasli u pobunu nakon što je policija grupu u parku napala suzavcem i vodenim topovima.^[3]

Iako su demonstracije u Turskoj ponekad nazvane Tursko proleće, one to definitivno nisu, pošto je u pitanju građanski protest, bez religijskih motiva, te ih neki nazivaju Tursko leto, kao zdraviju alternativu Arapskom proleću.

Hronologija[uredi | uredi izvor]

28. maja 2013. grupa od 50 demonstranata protestovala je protiv uništavanja parka Gezi u Istanbulu da bi se na njegovu mestu izgradio trgovački centar.^[4]^[5] Policija je upotrebila plin suzavac kako bi rasterala demonstrante.
Grupa demonstranata raste tokom 28. maja i organizuje pres-konferenciju i koncert u znak podrške protestima. Primaju podršku od pojedinih javnih ličnosti.
Demonstranti se 1. juna iz parka Gezi premeštaju na trg Taksim, a demonstracije prerastaju opšte proteste protiv vladavine Partije pravde i razvoja i samovolje premijera Redžeša Tajipa Erdogana. Demonstracije se šire i na ostale turske gradove poput Ankare, Bodruma, Konije i Izmira.
Do 2. juna demonstracije su se proširile na 67 turskih gradova. Od početka demonstracija do ovog dana, policija je uhapsila do 1700 ljudi.
Erdogan 3. juna odlazi u trodnevnu posetu severnoafričkim zemljama.
5. juna grupe hakera izvršile su napade na web-stranice turske vlade. Protiv demonstranata su se aktivirale i grupe turskih građana koje podupiru Erdogana i vladajuću partiju.
11. juna oko 7:30 časova policijske snage zauzimaju trg Taksim i primenom sile izbacuju demonstrante s trga. Zatim isti dan u 14 časova teraju demonstrante i iz parka Gezi.^[6]
12. juna demonstracije uzimaju treću žrtvu. 22-godišnji mladić umire nakon što ga je u glavu pogodila gasna bomba koju je ispucao policajac.
17. juna policija suzbija pokušaj demonstranata da ponovo zauzmu park Gezi i trg Taksim.^[7]
22. i 23. juna demonstranti su se okupili na trgu Taksim kako bi odali poštu poginulima tokom protesta. Policija ih napada vodenim topovima i suzavcem.^[8]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Taksim

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Şafak, Elif (3. 6. 2013). „The view from Taksim Square: why is Turkey now in turmoil?”. The Guardian. Pristupljeno 8. 6. 2013.
^
* „Is this the Turkish Spring? The view from the euronews Istanbul correspondent”. Euronews. 3. 6. 2013. Arhivirano iz originala 14. 01. 2021. g. Pristupljeno 8. 6. 2013.
- Legge, James (3. 6. 2013). „It's Twitter, not the 'Turkish Spring': Turkish PM Recep Tayyip Erdogan blames 'extremists' after fourth day of protests”. The Independent. Pristupljeno 8. 6. 2013.
- Nielsen, Nikolaj (4. 6. 2013). „'Turkish Spring' tests Erdogan's rule”. EUobserver. Pristupljeno 8. 6. 2013.
^ „Police use tear gas early in morning, Taksim park protesters again halt demolition”. Good Morning Turkey. 31. 5. 2013. Arhivirano iz originala 7. 6. 2013. g. Pristupljeno 8. 6. 2013.
^ „"TAKSİM'E CAMİ DE YAPACAĞIZ" Recep Tayyip Erdoğan”. Hurriyet. 2. 6. 2013. Pristupljeno 8. 6. 2013.
^ „Erdoğan açıkladı: Taksim'e cami yapılacak!”. Yeni Şafak. 30. 5. 2013. Pristupljeno 8. 6. 2013.
^ Hurriyet Daily News, 11 June 2013, At least two injured as police enter Taksim Square to 'clear banners' Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. jun 2013)
^ „Vatan muhabirine polis şiddeti! (Police violence on Vatan journalist!)”. Vatan. 17. 6. 2013. Arhivirano iz originala 27. 6. 2013. g. Pristupljeno 23. 6. 2013.
^ „Taksim'de karanfilli anmaya polis müdahalesi - Milliyet[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 08. 01. 2014. g. Pristupljeno 23. 06. 2013. Sukob URL—vikiveza (pomoć)

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[Safak-1] Şafak, Elif (3. 6. 2013). „The view from Taksim Square: why is Turkey now in turmoil?”. The Guardian. Pristupljeno 8. 6. 2013.

[2] * „Is this the Turkish Spring? The view from the euronews Istanbul correspondent”. Euronews. 3. 6. 2013. Arhivirano iz originala 14. 01. 2021. g. Pristupljeno 8. 6. 2013.
Legge, James (3. 6. 2013). „It's Twitter, not the 'Turkish Spring': Turkish PM Recep Tayyip Erdogan blames 'extremists' after fourth day of protests”. The Independent. Pristupljeno 8. 6. 2013.

Nielsen, Nikolaj (4. 6. 2013). „'Turkish Spring' tests Erdogan's rule”. EUobserver. Pristupljeno 8. 6. 2013.

[3] Legge, James (3. 6. 2013). „It's Twitter, not the 'Turkish Spring': Turkish PM Recep Tayyip Erdogan blames 'extremists' after fourth day of protests”. The Independent. Pristupljeno 8. 6. 2013.

[4] Nielsen, Nikolaj (4. 6. 2013). „'Turkish Spring' tests Erdogan's rule”. EUobserver. Pristupljeno 8. 6. 2013.

[3] „Police use tear gas early in morning, Taksim park protesters again halt demolition”. Good Morning Turkey. 31. 5. 2013. Arhivirano iz originala 7. 6. 2013. g. Pristupljeno 8. 6. 2013.

[4] „"TAKSİM'E CAMİ DE YAPACAĞIZ" Recep Tayyip Erdoğan”. Hurriyet. 2. 6. 2013. Pristupljeno 8. 6. 2013.

[5] „Erdoğan açıkladı: Taksim'e cami yapılacak!”. Yeni Şafak. 30. 5. 2013. Pristupljeno 8. 6. 2013.

[Hurriyet48585-6] Hurriyet Daily News, 11 June 2013, At least two injured as police enter Taksim Square to 'clear banners' Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. jun 2013)

[7] „Vatan muhabirine polis şiddeti! (Police violence on Vatan journalist!)”. Vatan. 17. 6. 2013. Arhivirano iz originala 27. 6. 2013. g. Pristupljeno 23. 6. 2013.

[8] „Taksim'de karanfilli anmaya polis müdahalesi - Milliyet[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 08. 01. 2014. g. Pristupljeno 23. 06. 2013. Sukob URL—vikiveza (pomoć)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]