Dikinson V. Ričards

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Dikinson V. Ričards
Dikinson V. Ričards
Lični podaci
Datum rođenja(1895-10-30)30. oktobar 1895.
Mesto rođenjaOrindž, Nju Džerzi, SAD
Datum smrti23. februar 1973.(1973-02-23) (77 god.)
Mesto smrtiLejkvil, SAD
PrebivališteSAD
ObrazovanjeUniverzitet Jejl, Columbia University College of Physicians and Surgeons
Naučni rad
Poljefiziologija, medicina
InstitucijaColumbia University, Bellevue Hospital, Presbyterian Hospital
Poznat poKateterizacija srca
Nagrade Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu (1956)

Dikinson V. Ričards (engl. Dickinson Woodruff Richards, Jr.; Orindž, Nju Džerzi, 30. oktobar 1895 — Lejkvil, 23. februar 1973) je bio američki lekar i fiziolog.[1] Dobitnik Nobelove nagrade za fiziologiju ili medicinu u 1956. zajedno sa Andre Kurnanom i Vernerom Forsmanom za razvoj kateterizacije srca i otkriće patoloških promena u bolestima srca.[2]

Život i delo[uredi | uredi izvor]

Dikinson V. Ričards, je rođen 30. oktobar 1895. u Oranžu, Nju Džerziju.[3] Osnovno obrazovanje Ričards je stekao na Univerzitetu u Jejlu 1917,[2] a tri meseca kasnije, pristupio je Vojsci SAD. Po završetku Prvog svetskog rata, u toku koga je on ratovao u Francuskoj sa Američkim ekspedicionim snagama Ričards se vraća u SAD i pristupa Koledžu lekara i hirurga u Kolumbiji, i završava magistarske studije iz fiziologije 1922. i doktorat 1923.[3] Ričards je odmah dobio licencu za bavljenje medicinom. On je karijeru započeo samostalni istraživač, i eksperimentalni psiholog. Ubrzo se vratio u Univerzitet u Kolumbiji i Presbiterijansku bolnicu na studije iz oblasti pulmologije i fiziologije.

U 1931 Ričards se oženjenio Konstancom Rajli, koja je studirala na Velsli koledžu, a zatim kao tehničar radila u svojoj istraživačkoj laboratoriji u Presbiteriajanskoj bolnici.

Ričards je saradnju sa Andre Kurnanom ‎ započeo u 1931. u Belvilskoj bolnici.[1] Njihova početna istraživanja obuhvatila su proučavanje fizioloških funkcija pluća, a posebno, poremećaj poznate kao hronična plućna insuficijencije.[3] Ričards je zaključio, kao što su to učinili i drugi pre njega, da je potrebno da se u dijagnostici vrši merenje količina vazduha u plućima u različitim fazama disanja. On i Kurnan razradili su studiju, koju je započeo 1929. nemački lekar Vernera Forsmana, pokušavajući da se izmeri količinu gasove u krvi za vreme njenog prolaska kroz srce do pluća.[1]

Ričards i Andre Kurnan su u svojim istraživanjima nastojali da unaprede Forsmanovu tehniku kateterizacije i razviju bezbedan postupak. Zato su 1936. eksperimente započeli na životinjama da bi do 1941. bezbedno uvodili kateter u desnu pretkomoru ljudskog srca.

Merenja pritiska, protoka krvi itd. pomoću kateterizacije srca omogućila su Ričardsu da prouči fiziološke funkcije srca i krvotoka. U 1941 Ričards je razvio metodu za merenje količine krvi koju pumpa srce ili njegove komore u krvotok, kao i metodu merenja krvnog pritiska u desnoj pretkomori, desnoj komori i plućnoj arteriji, i metodu merenja ukupne zapremine krvi.

Za razvoj postupka kateterizacije srca i otkrića koje su potom usledila, Ričards, Andre Kurnan i Verner Forsman su za ova i njihova druga otkrića u oblasti fizioloških funkcija i bolesti srca dobili su Nobelovu nagradu za fiziologiju ili medicinu 1956.[3][4]

Ričards je zajedno sa saradnicima razvio i svoju revolucionarnu tehniku istraživanja za proučavanje efekata traumatskih povreda srca i za identifikaciju lezija srce. Najvažniji rezultat ovog projekta bio je da se transfuziju pune krvi, a ne samo krvne plazme, treba koristi lečenje srčanih udara.

Ričards je izabran u Nacionalnu akademiju nauka 1958. Sa lekarskom praksom je prestao da se bavi 1961, iako je i dalje, sve do smrti, nastavio da drži predavanja i objavljuje stručne radove.[3] Ričards je umro. nakon srčanog udara. u svom domu u Lakevilu, Konektikat 23. februara 1973.[5]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v „Dickinson W. Richards • LITFL • Medical Eponym Library”. Life in the Fast Lane • LITFL • Medical Blog (na jeziku: engleski). 2020-10-18. Pristupljeno 2021-01-24. 
  2. ^ a b „Dickinson Woodruff Richards | American physiologist”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-01-24. 
  3. ^ a b v g d „The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1956”. NobelPrize.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-01-24. 
  4. ^ „Dickinson Woodruff Richards - Nobel Laureate”. journals.physiology.org. Pristupljeno 2021-01-24. 
  5. ^ „Dickinson Woodruff Richards, Jr.”. c250.columbia.edu. Pristupljeno 2021-01-24. 

Izvori[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Дикинсон_В._Ричардс&oldid=26086131”