Dinastija Zapadni Džou

Karta teritorija Zapadne dinastije Džou (1050.-771. p. n. e.)

Istorija Kine
ANTIKA
Neolit c. 8500 – c. 2070 p. n. e.
Dinastija Sja c. 2070 – c. 1600 p. n. e.
Dinastija Šang c. 1600 – c. 1046 p. n. e.
Dinastija Džou c. 1046 – 256 p. n. e.
Zapadni Džou
Istočni Džou
Proleće i Jesen
Zaraćene države
CARSTVO
Dinastija Ćin 221–206 p. n. e.
Dinastija Han 206 p. n. e. – 220 n. e.
Zapadni Han
Dinastija Sin
Istočni Han
Tri kraljevstva 220–280
Vej, Šu i Vu
Dinastija Đin 265–420
Zapadni Đin
Istočni Đin	Šesnaest kraljevstava
Južne i Sjeverne dinastije 420–589
Dinastija Suej 581–618
Dinastija Tang 618–907
(Druga Džou dinastija 690–705)
Pet dinastija i deset kraljevstava 907–960	Dinastija Ljao 907–1125
Dinastija Sung 960–1279
Severni Sung		Zapadni Sja
Južni Sung	Đin
Dinastija Juan 1271–1368
Dinastija Ming 1368–1644
Dinastija Ćing 1644–1911
SAVREMENO DOBA
Republika Kina 1912–1949
Narodna Republika Kina 1949–sadašnjost	Republika Kina (Tajvan) 1949–sadašnjost
Srodni članci Kineska istoriografija Hronologija kineske istorije Dinastija u kineskoj istoriji Jezička istorija Istorija umetnosti Privredna istorija Istorija obrazovanja Istorija nauke i tehnologije Pravna istorija Medijska istorija Vojna istorija Pomorska istorija

Dinastiju Zapadni Džou je osnovala porodica Đi čiji je glavni grad bio Hào (鎬, blizu današnjeg grada Si'ana u dolini reke Vej). Deleći jezik i kulturu Šanga, rani vladari Džoua su osvajanjima i kolonizacijom stvorili prostrano Carstvo čiju su vlast priznavale i vazalne države u Šandongu, istovremeno prihvaćujući kulturu Džoua. Širenje bronzanih predmeta karakterističnih za Džoue je, međutim, bilo istovremeno s upotrebom lončarije u stilu Šanga u udaljenim predelima tadašnje Kine, pa se pretpostavlja da su tadašnje države osvojene tek pred kraj razdoblja Zapadnog Džoua.

U 11. veku p. n. e. područja pod dinastijom Šang pokorila je dinastija Džou, koja je imala drugačije etničko stanište i živela je na severozapadnoj granici područja Šanga. Ova je dinastija postepeno širila svoju vlast i dosegla je mnogo dalje nego što je uspela dinastija Šang, uključujući srednje i donje tokove Žute rijeke te srednji tok reke Jangcekjang. Većina tog prostora je bila naseljena narodima različitog etničkog područja koje su dinastija Džou i njihovi vazali postepeno asimirali. Njihova je država bila podeljena između kralja i članova kraljevskog roda na mnogo zasebnih poseda. Bio je to Fengđijan sastav (封建), sastav opunomoćene vladavine, donekle sličan kasnijem evropskom feudalnom poretku.

Rano razdoblje vladavine Džoua razlikovalo se od razdoblja Šanga po upotrebi pisma, pa se njihova kultura već prepoznaje kao „kineska“. U njihovim gradovima postojala je hijerarhija plemića, kraljevskih časnika i dvorana. Izdržavale su ih zajednice obrađivača bronze, drva, kamena, keramike i platna. Seljaci koji su obrađivali različite kraljevske posede snabdevali su ih prihodima i žitarice. Trgovačke aktivnosti bile su uobičajene, a upotrebljavao se kovani novac.

Bronza se upotrebljavala za izradu ritualnih predmeta i razne vrste oružja i oruđa, osim onih vezanih za obradu zemlje. U seoskim područjima ratari su i dalje upotrebljavali kameno oruđe i uzgajali pirinač, proso, ječam i konoplju, kao i svinje, Živina i svilene bube. Ostavljanje polja na ugaru (izoranog, ali ne zasejanog tla, kako bi se zemlja „odmorila“) postalo je uobičajena praksa. U 6. veku p. n. e. javlja se i prva organizovana gradnja kanala i navodnjavanje u poljoprivredi.

Vidi još

• Spisak kineskih vladara
• Istorija Kine
• Kineski vladari
• Kineska mitologija

Literatura

• Serdarević, Seid, ur. (2002). The Times Povijest svijeta. Zagreb: Hena.com. ISBN 978-953-6510-62-7. 

Spoljašnje veze

• Leon Poon, Povijest dinastije Chou
• Jiang Yike, Feudalne države dinastije Chou