Druga vlada Lazara Mijuškovića
| Datum osnivanja | 20. decembar 1915. (st.kl) |
|---|---|
| Prethodne administracije | |
| Rasformirano | 29. april 1916. (st.kl) |
| Zamenjena sa administracijom | |
| Predsednik Ministarskog savjeta |
Neposredno pred vojničkim slomom Crne Gore u Prvom svjetskom ratu obrazovana je vlada na čelu sa Lazarem Đ. Mijuškovićem (20. XII 1915 - 29. IV 1916).[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Nova vlada morala je da se odluči za jedno od ova tri rešenja: 1) da se izvrši plan prethodne vlade za evakuaciju, 2) da se primi odsudna odbrana po planu crnogorske Vrhovne komande, i 3) da se stupi u pregovore sa Austro–ugarskom radi zaključivanja separatnog mira.
Vlada se odlučila za drugo rešenje, iako je ono bilo neizvodljivo za Crnu Goru, jer je crnogorska vojska bila bez materijalne pomoći saveznika, i nije bila u stanju da četiri puta nadmoćnijem neprijatelju pruži adekvatan otpor.
Plan za odbranu Crne Gore u januaru 1916. izradila je crnogorska Vrhovna komanda, ona ista koja je od oktobra do decembra 1915. dobro organizovala operacije. Međutim, crnogorska Vrhovna komanda je operacije od kraja decembra 1915. do 17. januara 1916. isplanirala nerealno, jer je takav plan vodio u propast. Kralj, Vlada, Narodna skupština i najviši vojni rukovodioci nikako nisu smeli da ne prihvate plan za evakuaciju.[2]
Kada je početkom januara 1916. godine kralj Nikola napustio zemlju, s njim je otišao i tadašnji predsjednik vlade Lazar Mijušković. U zemlji su ostala tri ministra i načelnik Vrhovne komande, divizijar Janko Vukotić. U egzilu, u Francuskoj, novu vladu je formirao Andrija Radović (29. IV 1916 - 4. I 1917).[1]
Članovi vlade[uredi | uredi izvor]
![[ikona]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Wiki_letter_w_cropped.svg/20px-Wiki_letter_w_cropped.svg.png){kind=small} | Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
| Funkcija | Slika | Ime i prezime | Detalji |
|---|---|---|---|
| Predsjednik Ministarskog Savjeta | 
|
Lazar Mijušković | otišao u egzil januara 1916. |
| Ministar Spoljnih Poslova | |||
| Ministar Pravde | 
|
Marko Radulović | nije otišao u egzil |
| Ministar Prosvjete i Crkvenih Poslova | zastupnik | ||
| Ministar Finansija i Građevina | 
|
Andrija Radović | kada je postavljen nije ni bio u Crnoj Gori, već kao delegat kralj. vlade već od ranije bio u Brindizi-u[3] |
|
|
Lazar Mijušković | zastupnik (u odsustvu Andrije Radovića) | |
| Ministar Unutrašnjih Poslova | 
|
Risto Popović | nije otišao u egzil |
| Ministar Vojni | 
|
Radomir Vešović | nije otišao u egzil |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Arhivirana kopija” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 02. 02. 2017. g. Pristupljeno 27. 01. 2017.
- ^ „Vladimir Kaljević: ULOGA CRNOGORSKE ELITE U SLOMU I KAPITULACIJI 1916. GODINE” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 07. 08. 2017. g. Pristupljeno 07. 08. 2017.
- ^ Ujedinjenje (02.04.1917), god. I, br. 1 (strana 4)
- ^ Glas Crnogorca, 20. decambar 1915.
- Glas Crnogorca, 22. decambar 1915. (štampana ispravka o ukazu iz prethodnog broja)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mikavica, Dejan; Vasin, Goran; Ninković, Nenad (2013). Istorija Srba u Crnoj Gori 1496-1918. Novi Sad: Prometej.
- Mikavica, Dejan; Vasin, Goran; Ninković, Nenad (2017). Srbi u Crnoj Gori 1496-1918. Nikšić: Institut za srpsku kulturu.
