Drugi gornji sekutić

Stalni zubi čovjeka
Drugi gornji sekutić
Drugi gornji sekutić
Zubi gornje vilice
Klasa sjekutića Centralni sjekutić Lateralni sjekutić Klasa očnjaka Gornji očnjak Klasa pretkutnjaka Prvi pretkutnjak Drugi pretkutnjak Klasa kutnjaka Prvi kutnjak Drugi kutnjak Treći kutnjak (umnjak)
Zubi donje vilice
Klasa sjekutića Centralni sjekutić Lateralni sjekutić Klasa očnjaka Donji očnjak Klasa pretkutnjaka Prvi pretkutnjak Drugi pretkutnjak Klasa kutnjaka Prvi kutnjak Drugi kutnjak Treći kutnjak (umnjak)

Drugi gornji (lateralni, distalni) sekutić – dens incisivus secundus superior - je drugi zub od medijalne linije u oba kvadranta gornjeg dentalnog luka. Postoje dva gornja lateralna sekutića koja se obeležavaju na sledeći način:

• stalni gornji desni drugi sekutić – 12;
• stalni gornji levi drugi sekutić – 22.

Svojom mezijalnom površinom on kontaktira sa centralnim sekutićem, a distalno sa očnjakom. Drugi gornji sekutić je umanjeni oblik prvog i dopunjuje ga u funkciji (mastikacija, fonetika i estetika). Pokazuje pravilan znak ugla i luka i pravilan nagib korena, a okludira sa donjim lateralnim sekutićem i donjim očnjakom.

Kruna

Kruna zuba je po obliku slična gornjem centralnom sekutiću, ali je nešto zaobljenija i pokazuje česte varijacije, pa može da se javi u više različita oblika: oblik sličan perli (biseru), oblik sličan očnjaku, a najčešće je ipak slična kruni prvog sekutića. Na kruni se opisuje pet površina (aspekata): labijalna, palatinalna, dve proksimalne i incizalna.

Labijani aspekt

Labijalna površina (lat. facies labialis) je oblika visokog trapeza ili pravougaonika, sa bazom u predelu sečivne ivice. U celosti podseća na analognu površinu gornjeg centralnog sekutića, ali je nešto manja i zaobljenija. Maksimum konveksiteta se nalazi u vratnoj trećini i više je izražen mezijalno (pravilan znak luka). Na labijalnoj površini se uočavaju i dva plitka udubljenja (meziolabijalna i distolabijalna razvojna depresija), koja polaze od sečivne ivice i završavaju se u srednjoj trećini. U vratnoj trećini mogu da se vide tzv. gleđni nabori (preklopne linije), paralelni sa cervikalnom linijom.

Mezijalni profil je konveksan i visina konture se nalazi na spoju incizalne i srednje trećine, a distalni profil je sličan, s tim što se visina konture nalazi u srednjoj trećini. Sečivna ivica je ravna, ali se kod novoizniklih zuba mogu naći dva kumulusa, koja nestaju kada on uspostavi aktivnu okluziju. Cervikalna linija je konveksna u smeru korena.

Palatinalni aspekt

Palatinalna površina (lat. facies palatinalis) je nešto uža od labijalne i ima oblik trougla. U incizalnoj i srednjoj trećini ona je konkavna i ovde se nalazi lingvalna jama (lat. fossa lingualis s. dentalis), koju ograničavaju mezijalni i distalni marginalni grebenovi. U cervikalnoj trećini palatinalna površina je konveksna i gradi cingulum, koji je izraženiji u odnosu na centralni sekutić. Između ovih struktura nalazi se horizontalna lingvogingivalna brazda sa slepim otvorom (lat. foramen caecum) iz koga izvire i fissura liguocervicalis i pruža se vertikalno ka distalnom delu vrata zuba. Najveći konveksitet palatinalne površine se nalazi u predelu cinguluma.

Proksimalni aspekt

Mezijalna i distalna proksimalna površina (lat. facies mesialis et facies distalis, s. facies proximalis) su oblika trougla sa bazom u predelu vrata zuba. Mezijalna strana je duža, šira i ravnija od distalne i ima veću kontaktnu oblast, koja se nalazi u incizalnoj trećini (dok je kod distalne ona lokalizovana nešto cervikalnije).

Labijalni profil je konveksan, a palatinalni konkavan u srednjoj i incizalnoj, a konveksan u cervikalnoj trećini. Sečivna ivica je oštra ili blago zaobljena i nagnuta oralno.

Incizalni aspekt

Sa incizalnog aspekta zub je trapezoidnog oblika, slično očnjaku, sa bazom koju čini labijalna površina i vrhom u predelu cinguluma.

Vrat

Vrat zuba (lat. collum dentis) se nastavlja na krunu i pokazuje cervikalnu liniju sa konveksitetom u apikalnom (kod lingvalne i palatinalne površine) i incizalnom smeru (kod proksimalnih površina).

Koren

Gornji lateralni sekutić ima jedan koren, kupastog oblika. Često pokazuje uzdužnu brazdu na distalnoj površini i na poprečnom preseku je ovoidnog oblika. U poređenju sa centralnim sekutićem, nešto je duži u odnosu na visinu krune i ima oštriji vrh, ali u principu liče jedan na drugi.

Dimenzije

Drugi gornji sekutić
Mezio-distalna širina	Vestibulo-oralna širina	Visina krune	Dužina korena	Ukupna dužina zuba
6,5 mm	6,0 mm	9,0 mm	13,0 mm	22,0 mm

Razvoj zuba

Početak kalcifikacije	Kompletno formirana kruna	Nicanje (erupcija)	Završen rast korena
1 godina	4 - 5 godina	8 - 9 godina	11 godina

Varijacije

Kod ovog zuba se sreće najveći broj varijacija i anomalija u čitavom zubiku, sa izuzetkom umnjaka. Često se sreće i kao prekobrojni zub u vilici. Od mnogobrojnih varijacija većina se odnosi na:

• oblik labijalne konture,
• oblik cinguluma,
• oblik proksimalnih površina i
• zakrivljenost korena.

Vidi još

• Topografsko-anatomska obeležja zuba
• Posebne morfološke karakteristike zuba
• Dentalna nomenklatura
• Karijes

Reference

• Željko Martinović: Osnovi dentalne morfologije, II izdanje („Službeni glasnik“ Beograd, 2000.) ISBN 978-86-7549-175-0;
• Olga Janković, Verica Vunjak: Morfologija zuba, VII издање („Завод за уџбенике и наставна средства“ Београд, 2001.) ISBN 978-86-17-08912-0;
• Darinka Stanišić-Sinobad : Osnovi gnatologije, I издање („БМГ“ Београд, 2001.) ISBN 978-86-7330-139-6, COBISS-ID 94080780;