Episkop deljadrovsko-ilindenski Joakim
| Joakim (Jovčevski) | |
|---|---|
_%D0%B2_%D0%BA%D0%B0%D1%84%D0%B5%D0%B4%D1%80%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D0%BE%D0%BC_%D1%81%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%B5_%D1%81%D0%B2%D1%8F%D1%82%D0%B8%D1%82%D0%B5%D0%BB%D1%8F_%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D0%B8%D1%8F_%D0%9E%D1%81%D1%82%D1%80%D0%BE%D0%B6%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE_%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%B0_%D0%9D%D0%B8%D0%BA%D1%88%D0%B8%D1%87.jpg) | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 7. novembar 1949. |
| Mesto rođenja | Lukovo, kod Struge, FNR Jugoslavija |
| episkop deljadrovsko-ilindenski | |
| Godine | (2023–danas) |
| episkop pološko-kumanovski | |
| Godine | 2004–2023 |
| titularni episkop velički | |
| Godine | 2003–2004 |
Joakim (svetovno Jakim Jovčevski[1]; Lukovo kod Struge, 7. novembar 1949) je naznačeni episkop deljadrovsko-ilindenski (od proleća 2023. godine) Makedonske pravoslavne crkve (MPC). Prethodno je bio episkop pološko-kumanovski (2004-2023) i titularni episkop velički (2003—2004) u sastavu Pravoslavne ohridske arhiepiskopije (POA), pod omoforom Srpske pravoslavne crkve.[2][3]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 7. novembra 1949. godine u selu Lukovo kod Struge. Završio je srednju građevinsko-tehničku školu. Studirao je i na Građevinskom fakultetu u Skoplju, gde je i diplomirao bogoslovlje na Bogoslovskom fakultetu Sv. Kliment Ohridski, marta 1992. godine.
U Cetinjskom manastiru, 9. februara 1996. godine primio je monaški obraz. Iste godine 12. jula mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije rukopoložio ga je za jerođakona, a za jeromonaha 31. oktobra te godine.
Dana 7. februara 1997. godine izabran je za profesora Cetinjske bogoslovije, gde predaje: Novi zavet, Hrišćansku etiku i Agiologiju.
Od leta 2001. godine obavlja dužnost nastojatelja manastira Obod u Rijeci Crnojevića.
Dana 19. decembra 2002. godine na Riječkom Gradu u hramu sv. Nikolaja Mirlikijskog je proizverden u čin igumana od mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija.[4]
Episkop[uredi | uredi izvor]
Odlukom Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve, održanog 23. maja 2003. godine, po predlogu mitropolita veleškog i povardarskog i patrijaraškog egzarha autonomne Ohridske arhiepiskopije Jovana VI, izabran je za njegovog vikarnog episkopa, sa titulom episkop velički i mjestobljustitelj pološko-kumanovski, otkako je prethodno Sabor stavio pod zabranu sveštenodejstva mitropolita te eparhije Kirila. Njegovo hirotonisanje u episkopski čin je izvršeno 30. novembra 2003. godine u Sabornom hramu Sveti arhanđel Mihajlo u Beogradu.
Odlukom Svetog arhijerejskog sinoda Pravoslavne ohridske arhiepiskopije od 16. avgusta 2004. godine, izabran je za punopravnog episkopa pološko-kumanovskog[5].
Tokom redovnog zasedanja Svetog Arhijerejskog Sabora SPC, koje je održano od 15. do 26. maja 2005. godine,[6] usvojen je saborski Tomos o crkvenoj autonomiji Pravoslavne ohridske arhiepiskopije, koji je izdat 24. maja, od strane sabora, sa potpisom srpskog patrijarha Pavla. Tim aktom, koji je bio usaglašen i usvojen na saborskom zasedanju, Pravoslavna ohridska arhiepiskopija dobila je punu crkvenu autonomiju, pod omoforom Srpske pravoslavne crkve. U tekstu tomosa, izričito je pomenut i episkop Joakim, kao i njegova Pološko-kumanovska eparhija.[7]
Sveti arhijerejski sabor SPC je 16. maja 2022. godine doneo odluku o obnovi liturgijskog zajedništva sa Makedonskom pravoslavnom crkvom,[8] a episkop Joakim je 19. maja godine u Beogradu učestvovao u prvom zajedničkom bogosluženju arhijereja SPC i MPC.[9] U nastavku zasedanja, Sveti arhijerejski sabor SPC je 20. maja doneo načelnu odluku o davanju saglasnosti za dodeljivanje autokefalnog statusa MPC, ali ta odluka zbog svoje načelne i uslovne prirode nije bila odmah obnarodovana, niti je pomenuta u zvaničnom saborskom saopštenju, koje je objavljeno 23. maja.[10] Potom je usledio boravak srpskog patrijarha Porfirija u Skoplju, gde je 24. maja došlo do javnog saopštavanja odluke o prihvatanju autokefalnosti MPC od strane SPC, a tom događaju je prisustvovao i episkop Joakim.[11]
Sticajem okolnosti, jerarhija POA nije prisustvovala objavljivanju patrijarhovog tomosa o autokefalnosti MPC, koji je bio uručen 5. juna u Beogradu,[12] a nakon tog čina jerarhija POA se nije zvanično oglašavala povodom ključnih pitanja koja proističu iz odnosa između pomenutog patrijarhovog tomosa i starijeg saborskog tomosa iz 2005. godine.[13]
Prelazak pod okrilje MPC[uredi | uredi izvor]
U proleće 2023. godine, Sinod Makedonske pravoslavne crkve (MPC) je predložio da episkop Joakim u sklopu predstojeće integracije POA sa MPC dobije na upravu buduću Eparhiju deljadrovsko-ilindensku, čije je osnivanje tada najavljeno. Dalji koraci ka rešavanju tog kompleksnog pitanja ostvareni su 20. maja, kada je Sveti arhijerejski sabor SPC dao saglasnost za prelazak jerarhije POA pod okrilje MPC,[14] nakon čega je Sinod MPC 20. juna odlučio da jerarsima POA budu doznačene nove, u tom trenutku još uvek nepostojeće eparhije u okviru jerarhijske strukture MPC.[15]
Time je pokrenut i postupak za osnivanje tih eparhija, što prema slovu Ustava MPC podrazumeva i odgovarajuću odluku Crkveno-narodnog sabora MPC, koji će biti sazvan u budućnosti. Do okončanja tog procesa trebalo bi da budu rešena i preostala pitanja koja se odnose na proces integracije, uključujući i zvanično organizovanje pomenute eparhije, nakon čega bi trebalo da bude rešeno i pitanje zvaničnog Joakimovog ustoličenja na službi episkopa deljadrovsko-ilindenskog.[16][17] U međuvremenu, Sinod POA je 28. juna izdao saopštenje o integraciji jerarhije POA u MPC,[18] nakon čega je Joakim usvojio titulu: episkop deljadrovsko-ilindenski.[19]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „MVR NE JA ZBORUVA VISTINATA ZA PASOŠOT NA VRANIŠKOVSKI”. web.archive.org. 2015-06-10. Arhivirano iz originala 10. 06. 2015. g. Pristupljeno 2022-03-17.
- ^ Biografija na episkopot pološko-kumanovski i mestobljustitel debarsko-kičevski G. Joakim (Jovčeski)
- ^ MPC (2023): Ilindensko poslanie (31.07.2023)
- ^ „DUHOVNI I MORALNI PREPOROD TEMELj SVAKOG DRUGOG”. 19. 12. 2002. Arhivirano iz originala 03. 12. 2013. g. Pristupljeno 01. 07. 2018.
- ^ Odluka od 16. avgusta 2016. godine o izboru za episkopa pološko-kumanovskog
- ^ „Saopštenje za javnost sa redovnog zasedanja SAS SPC (2005)”. Arhivirano iz originala 12. 06. 2011. g. Pristupljeno 21. 06. 2022.
- ^ Tomos o crkvenoj autonomiji Pravoslavne ohridske arhiepiskopije (2005)
- ^ „SPC: Saopštenje Svetog Arhijerejskog Sabora (16. maj 2022. godine)”. Arhivirano iz originala 16. maj 2022. g. Pristupljeno 21. jun 2022.
- ^ „SPC (2022): Zaceljena rana poluvekovnog raskola”. Arhivirano iz originala 20. 05. 2022. g. Pristupljeno 21. 06. 2022.
- ^ „SPC (2022): Saopštenje za javnost Svetog Arhijerejskog Sabora”. Arhivirano iz originala 23. 05. 2022. g. Pristupljeno 21. 06. 2022.
- ^ „SPC (2022): Patrijarh Porfirije i arhiepiskop Stefan služili Liturgiju u Sabornom hramu u Skoplju”. Arhivirano iz originala 24. 05. 2022. g. Pristupljeno 21. 06. 2022.
- ^ „SPC (2022): Patrijarh srpski Porfirije uručio arhiepiskopu Stefanu Tomos kojim se potvrđuje autokefalnost Makedonske pravoslavne crkve - Ohridske Arhiepiskopije”. Arhivirano iz originala 05. 06. 2022. g. Pristupljeno 21. 06. 2022.
- ^ POA (2022): Vesti (jun)
- ^ SPC (2023): Saopštenje za javnost Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve
- ^ MPC (2023): Soopštenie (20.06.2023)
- ^ Religija (2023): Po doma patrioti
- ^ POA (2023): Edna godina od izdavanjeto avtokefalija
- ^ POA (2023): Soopštenie od Svetiot Arhierejski Sinod na Pravoslavnata Ohridska Arhiepiskopija
- ^ MPC: Soopštenie (20.06.2023)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Lunić, Tomislav A. (2020). „Makedonski raskol - Odnos Pravoslavne Ohridske Arhiepiskopije i MPC” (PDF). Teološki pogledi. 53 (1): 145—160. Arhivirano iz originala (PDF) 04. 07. 2022. g. Pristupljeno 01. 08. 2023.
- Perić, Miodrag D. (2023). „Istorijsko-pravni odnosi između Srpske pravoslavne crkve i Makedonske prvoslavne crkve od 1967. godine do danas” (PDF). Politička revija. 76 (2): 115—134.
