Zgrada dečijeg doma kraljice Marije u Belanovici
| Zgrada Dečijeg doma kraljice Marije | |
 | |
Informacije
| |
|---|---|
| Lokacija |  Belanovica, Srbija
|
| Status | završena |
| Sagrađena | 1939—1940. |
| Korišćenje | odmaralište |
| Broj spratova | dva |
| Površina | 1.036 |
Zgrada dečijeg doma kraljice Marije u Belanovici, naseljenom mestu na teritoriji opštine Ljig, podigla je kraljica Marija Karađorđević iz svog Fonda, u periodu od 1939. do 1940. godine, za oporavak siromašne dece Beograda. Kada je zgrada završena nikada nije puštena u rad zbog početka rata.
Period 1945—1961.[uredi | uredi izvor]
Zgrada je posle rata nacionalizovana i dobija ime „Stevan Marković Singer”, po partizanskom aktivisti. U domu su od 1946. do 1961. godine boravila deca ratna siročad, deca duševno obolelih roditelja i deca koja se nalaze pod starateljstvom. Kroz dom je prošlo oko 700 dece, od čega je njih 246, o kojima su brinuli vaspitači, pohađali osnovnu školu sa ostalom decom iz Belanovice. Decu često posećivala razna humanitarna udruženja pružajući pomoć, pa je tako 1948. godine boravilo 200 dece iz Grčke.[1]
Period 1961—danas[uredi | uredi izvor]
Dom je radio do 1961. godine, kada je postignut sporazum sa tada velikim preduzećem, beogradskom konfekcijom „Beko”, oko ustupanja zgrade i druge imovine koja je konfiskovana, kako bi se završila izgradnja nove školske zgrade i rekonstruisao vodovod.
Konfekcija „Beko” je uložio značajna sredstva u adaptaciju odmarališta za svoje radnike i izgradnju sportskih terena. Vremenom preduzeće je prestalo da radi i danas se o kompleksu niko ne stara, tako da građevine propadaju i van funkcije su.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Božović, Miroljub (2012). Belanovica (Autorsko izd.). Belanovica. str. 67—69. ISBN 978-86-915885-0-2.
