Zefir (bog)
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
_-_Flora_And_Zephyr_(1875).jpg)
Zefir (grč. Ζέφυρος, lat. Zephyrus) je bog zapadnog vetra.[1]
Mitologija[uredi | uredi izvor]
Roditelji Zefira su bili titan Astrej i boginja praskozorja i jutarnjeg rumenila neba, Eos.
Zefir je bio najblaži od svih vetrova i donosio je vlagu, pa su ga ljudi smatrali zaštitnikom biljaka. U mitovima je Zefir imao važnu ulogu u smrti spartanskog mladića Hijakinta. Na igrama je Zefir podigao disk Apolona koji je nošen vetrom udario u glavu mladića Hijakinta. Zefir je to učinio iz ljubomore, jer je Hijakint prezreo njihovo prijateljstvo.
Zefir se pominje i kao sluga boga ljubavi Erosa iz priče o Erosu i Psihi.
Zefirovim imenom se, pored zapadnog vetra, nazivao i zapad uopšte, a Rimljani su ga nazivali njegovim prvobitnim latinskim imenom Favonije.
Kao i likovi svih sedmoro braća i on je prikazan na „kuli vetrova“ u Atini.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zamarovski 1985, str. 337.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zamarovski, Vojteh (1985). Junaci antičkih mitova: Leksikon grčke i rimske mitologije. Zagreb.
