Ivo Gluhak

ivo gluhak
Ivo Gluhak
Lični podaci
Datum rođenja	1922.
Mesto rođenja	Konjščina, kod Zlatara, Kraljevina SHS
Datum smrti	oktobar 1941.(1941-10-00)
Mesto smrti	Kordun, ND Hrvatska
Profesija	trgovački radnik
Delovanje
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od	20. decembra 1951.

Ivo Gluhak (Konjščina, kod Zlatara, 1922 — Kordun, oktobar 1941), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 1922. godine u Konjščini, kod Zlatara. Kao dečak preselio se u Zagreb da uči trgovački zanat. Tu je došao u doticaj s naprednim omladincima, među kojima je ubrzo zapažen svojim interesovanjem za politička zbivanja i za klasni radnički pokret. Kao provereni aktivista, Ivo je 1939. godine primljen u Savez komunističke omladine Jugoslavije. Uoči rata, bio je jedan od najaktivnijih radničkih omladinaca-komunista, koji je oko sebe, kroz različite oblike delovanja, okupljao sve antifašističke elemente u redovima mladih.

Posle okupacije Jugoslavije, kao član zagrebačkog Mesnog komiteta Saveza komunističke omladine Jugoslavije, Gluhak je bio jedan od organizatora borbenih omladinskih grupa u Zagrebu. Zajedno s Antom Milkovićem i Rudolfom Kroflinom, učestvovao je u diverziji na pruzi Zagreb-Sisak. Iako je, zbog premale količine eksploziva, oštećeno tek nekoliko vagona, ta je akcija imala veliki odjek i bila moralni podstrek za niz mnogo uspešnijih poduhvata.

15. jula 1941. godine, Gluhak je sam zapalio ustaško skladište sena u Kustošiji. Bio je i jedan od članova grupe zagrebačkih skojevaca koji su, 4. avgusta 1941. godine, pod vođstvom Slavka Komara, izvršili napad iz Botaničkog vrta na pripravnike Pavelićevog „Tjelesnog zdruga“. Tada je bilo ranjeno 28 ustaša. Akcija je izazvala paniku u ustaškim i njemačkim redovima, i zbog nje je uhapšeno i ubijeno oko 700 ljudi.

Sledećeg dana, 5. avgusta, uhapšen je i Ivo Gluhak. Osuđen je na smrt, ali pošto nije ništa priznao, kazna mu je, kao malodobniku, zamenjena na dve godine robije. U vreme izdržavanja kazne, Ivo je stekao poverenje upravnika zatvora, koji ga je puštao u grad bez policijske pratnje. Tako je uspeo da stupi u vezu sa svojim starijim bratom Vladom, koji je tada bio jedan od partijskih rukovodilaca u Zagrebu, i da se uz njegovu pomoć prebaci na oslobođenu teritoriju, na Kordun.

Poginuo je u prvim borbenim redovima, u sukobu s nadmoćnijim neprijateljskim snagama, u oktobru 1941. godine.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.