Pređi na sadržaj

Igor Đorđević

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Igor Đorđević
Lični podaci
Puno imeIgor Đorđević
Datum rođenja(1978-12-19)19. decembar 1978. (45 god.)
Mesto rođenjaKragujevac, SFR Jugoslavija
Zanimanjeglumac
Porodica
SupružnikZorana Bećić
Rad
Aktivni period2002 — danas
Bitna ulogaMiroslav Čičanović “Čičko” (Junaci našeg doba)
Ante Vrban (Dara iz Jasenovca)
Mirko Cvijetić (Meso)
inspektor Rade (Pevačica)
Radomir (Bunar)
Veza do IMDb-a

Igor Đorđević (Kragujevac, 19. decembar 1978) srpski je filmski, televizijski i pozorišni glumac, i profesor glume.[1]

Đorđević je široj publici najpoznatiji kao Vlada u romantičnoj TV seriji Nepobedivo srce, kao Đorđe Katić u serijalu Koreni i kao Ante Vrban u antiratnom filmu Dara iz Jasenovca.

Dobitnik je dve Sterijine i dve nagrade „Raša Plaović”.[2] Prvenstveno pozorišni glumac, Igor je godinama najmlađi prvak drame Narodnog pozorišta u Beogradu.

Detinjstvo i školovanje[uredi | uredi izvor]

Đorđević je rođen u Kragujevcu,[3] gde je završio osnovnu školu. U petom razredu, kako i sam kaže, ostao je opčinjen glumom Zorana Radmilovića u predstavi Radovan Treći i istovremeno zavoleo glumački poziv. Ubrzo je odustao od treniranja fudbala i karatea, i kao srednjoškolac upisao glumu u Aranđelovcu.[4] Glumu je kasnije i diplomirao 2001. godine na Akademiji dramskih umetnosti u Novom Sadu u klasi Vide Ognjenović.[5][6] Diplomsku predstavu Bogojavljenska noć odigrao je u somborskom Narodnom pozorištu.[7] Na klasi je bio sa Ivanom Bosiljčićem, Nadom Šargin i Slobom Stefanovićem.[8]

Igor Đorđević otkrio je u jednom intervjuu da se celoga života bori sa disleksijom.[9] Glumac je često upozoravao na oprez u tretiranju ovog poremećaja kod dece.

Karijera[uredi | uredi izvor]

2002-2014: Prve uloge[uredi | uredi izvor]

Odmah po završetku studija, 2002. godine, Igor je postao stalni član Narodnog pozorišta.[10] Tu je ostvario zapažene uloge u predstavama Zli dusi, Ribarske svađe i Mileva Ajnštajn. Filmski debi ostvaruje ulogom u filmu Klasa 2002, a 2004. godine dobija šansu u domaćem blokbasteru Jesen stiže, Dunjo moja. Njegov talenat prepoznat je i nagrađen na Filmskim susretima u Nišu u vidu priznanja za najbolji glumački debi godine. Sledeće godine tumači jednu od sporednih uloga u hit seriji M(j)ešoviti brak, a četiri godine kasnije igra u filmu Đavolja varoš,[8] i reprizira ulogu iz Jesen stiže… ali u televizijskom formatu.

Godine 2011, glumac se pojavio u tri TV serije. Najpre je ostvario sporednu ulogu u Miris kiše na Balkanu, koju su predvodili Ljiljana Blagojević i Predrag Ejdus, a zatim i u seriji Žene sa Dedinja. Istovremeno stiglo je i priznanje njegove matične kuće — Nagrada „Petar Banićević” mladom glumcu do 35. godina koji se posebno umetnički istakao i iskazao visok profesionalizam u poslu i odnosu prema Narodnom pozorištu u periodu od 1. novembra 2010. do 31. oktobra 2011. godine. Zajedno sa ovom došla je i nagrada „Raša Plaović” za najboljeg epizodnog glumca, za ulogu Stavrogina u predstavi Zli dusi. Najznačajnija u njegovoj dotadašnjoj karijeri bila je uloga gramzivog verenika Vlade u romantičnoj televizijskoj drami Nepobedivo srce.[8] Glumac je privukao pažnju publike kao pretnja ljubavi omiljenog televizijskog dvojca Sloboda Mićalović-Ivan Bosiljčić.

Ta uloga obezbedila mu je angažman u bioskopskoj hit komediji Šešir profesora Koste Vujića. Reditelj Zdravko Šotra ovde mu je poverio ulogu generala Živojina Mišića. Kada je film kasnije pretočen u višečasovni televizijski serijal, Igor je reprizirao svoju originalnu ulogu. Godine 2012, dobio je još i deo u popularnoj seriji Montevideo, Bog te video! Dragana Bjelogrlića, kao i epizodnu ulogu u TV seriji Bela lađa. Naredne godine, Đorđević prihvata ulogu učitelja Živadina u seriji Ravna gora. Imao je još i epizodnu ulogu u TV seriji Zvezdara. Zanimljiv je podatak da je za godinu dana vremenskog razmaka Đorđević radio sa četvoricom najangažovanijih televizijskih reditelja u zemlji - Šotrom, Bjelogrlićem, Sinišom Pavićem i Radošem Bajićem.

2015-2020: Široka popularnost[uredi | uredi izvor]

Dobija ulogu u filmu Za kralja i otadžbinu, koji je zapravo rađen po motivima serije Ravna gora, a opet u režiji Bajića.[11] Đorđević je još igrao i u ljubavnoj drami Jedne letnje noći, rađenoj po motivima romana Milice Jakovljević Mir-Jam.

U filmu Slepi putnik na brodu ludaka, koji je prikazivao život srpskog književnika Petra Kočića u beogradskoj mentalnoj ustanovi na Guberevcu, glavna uloga pripala je po prvi put Đorđeviću. Usledio je angažman u TV trileru Meso, i još jednom glavna uloga, druga u karijeri. Igor je ovde u ulozi osrednjeg fudbalera koji, zalečujući povređeno koleno i odmarajući se na pauzi od fudbala, biva upleten u sitni kriminal.

Godine 2018, Igor Đorđević stiče popularnost zahvaljujući ulozi u TV seriji Koreni, adaptaciji istoimenog romana Dobrice Ćosića. Uz glumačku ekipu koju predvode Žarko Laušević i Sloboda Mićalović, Igor igra nesrećnog Đorđa Katića, pohlepnog, nasilnog sina velikog Aćima Katića. Život Đorđa Katića tragičan je zbog večitog omalovažavanja koje dolazi od strane despotskog oca, kao i usled nemogućnosti da dobije naslednika koji bi sačuvao imanje Katića i nastavio lozu.

Zbog velike kontroverze koja je obeležila prvu sezonu serije Nemanjići - rađanje kraljevine, najviše zbog oštrih negativnih kritika koje je taj projekat dobio,[12] publika i određena internet-zajednica, gotovo znatiželjno su iščekivali ovaj projekat Radio-televizije Srbije. Na iznenađenje svih, serija „Koreni” osvojila je univerzalno dobre kritike. Između ostalih, pohvaljen je i Igor Đorđević koji je „odlično doneo lik Đorđa Katića.”[13]

Posle Korena Đorđević je tumačio sporedne uloge u TV serijama Šifra Despot, Delirijum tremens, Državni službenik, Kosti i Slučaj porodice Bošković, a u popularnoj TV misteriji Senke nad Balkanom igrao je negativca Verigu. Od februara 2020. glumac je igrao u predstavi „Kaligula” Narodnog pozorišta u Beogradu.[14]

2021-danas: „Dara iz Jasenovca”[uredi | uredi izvor]

Početkom 2021. godine emitovana je drama Dara iz Jasenovca reditelja Predraga Antonijevića. Đorđević je ovde dočarao jednog od glavnih likova - monstruoznog Anta Vrbana, zamenika upravnika ustaškog logora Stara Gradiška. U martu se pojavio u epizodnoj ulozi pukovnika Markovića u televizijskom trileru Kalkanski krugovi, snimljenom na Bukulji.

Privatni život[uredi | uredi izvor]

Igor Đorđević vodi povučen život. O njegovom detinjstvu u Topoli i Aranđelovcu, kao i o studentskim danima u Novom Sadu, malo se zna.

Od 2007. godine u braku je sa glumicom Zoranom Bećić,[15] sa kojom ima dve ćerke.[16]

Uloge[uredi | uredi izvor]

Ovo je dinamičan spisak i možda nikada neće moći da zadovolji određene standarde u potpunosti. Možete pomoći tako što ćete ga proširiti pouzdano referenciranim unosima.

Pozorišne predstave[uredi | uredi izvor]

Naslov Uloga Reditelj Pozorište Premijera
Dugi život kralja Osvalda Kralj Osvald, Princ Dominik Ninoslav Šćepanović Narodno pozorište Subotica 9. februar 2000.[17][18]
Berlinski krug kredom Vida Ognjenović Pozorište mladih 15. maj 2000.[19][20]
Zmijin svlak Huso Bojan Đorđev Centar za kulturnu dekontaminaciju 11. april 2001.[21][22]
Bogojavljenska noć Sebastijan Zoran Ratković Narodno pozorište Sombor 17. maj 2001.[23][24]
Play Shakespeare Romeo, Magbet, Kasio, Ričard III Vida Ognjenović Narodno pozorište u Beogradu 2001.[5][6]
Mileva Ajnštajn Albert 30. oktobar 2001.[25][26]
Hasanaginica Asker Huso Jagoš Marković 30. decembar 2001.[27][28]
Kod večite slavine Roman Jug Radivojević Teatar „Joakim Vujić” 1. mart 2002.[29][30]
Dva viteza iz Verone Protej (predstava je obnovljena 2006)[31] Goran Šušljik Pozorište „Boško Buha” 12. maj 2002.[32][33]
Hamlet Klaudije Ivana Vujić Narodno pozorište u Beogradu 17. oktobar 2002.[34][35]
Cvrčko i Mravko Mravko Ana Zdravković Pozorište „Puž” 23. mart 2003.[36][37]
Ribarske svađe Iže Goran Ruškuc Narodno pozorište u Beogradu 4. jun 2003.[38][39]
Nevjesta od vjetra Feliks Stjasni Boris Miljković 5. decembar 2003.[40][41]
Sabirni centar Stevan Savski Keser Božidar Đurović 29. decembar 2003.[42][43]
Tišina treznih Friđeš Kinga Mezei 17. mart 2004.[44][43]
Antonije i Kleopatra Oktavijan Anja Suša Sava centar 3. avgust 2004.[45][46]
Ljubavnik velikog stila Inspektor Truton (premijerno igrao Janoš Tot)[47] Vladimir Lazić Zvezdara teatar 5. april 2005.[48][49]
Slepi miš Froš Plamen Kartalov Narodno pozorište u Beogradu 22. jun 2006.[50][51]
Pornografija 1, 2,... 4 Ana Miljanić Centar za kulturnu dekontaminaciju 31. avgust 2005.[52][53]
Don Žuan Don Žuan Ana Đorđević Bitef teatar 17. novembar 2005.[54][55]
Tri sestre Prozorov, Andrej Sergejevič Vida Ognjenović Narodno pozorište u Beogradu 5. maj 2006.[56][57]
Muke sa slobodom Konobar 2. avgust 2006.[58][59]
Odumiranje Janko Egon Savin Atelje 212 7. decembar 2006.[60][61]
Osvrni se u gnevu Džimi Porter Boris Liješević Narodno pozorište u Beogradu 22. februar 2007.[62][63]
Vesele žene vindzorske Mršavko Jirži Mencl 29. mart 2007.[64][65]
Don Krsto Bruno Vida Ognjenović Jugoslovensko dramsko pozorište 1. avgust 2007.[66][67]
Car Edip Edip Narodno pozorište u Beogradu 20. oktobar 2007.[68][69]
Seksualne neuroze naših roditelja Fini gospodin Tatjana Mandić Rigonat 30. april 2008.[70][71]
Figarova ženidba i razvod Slobodan Unkovski 16. novembar 2008.[72][73]
Generalna proba samoubistva Glumac, ribar (premijerno igrao Janoš Tot)[74] Dušan Kovačević Zvezdara teatar 12. decembar 2008.[75][76]
Prevođenje Poručnik Joland Dejan Mijač Jugoslovensko dramsko pozorište 2. mart 2009.[77][78]
Sumnjivo lice Vića Božidar Đurović Zvezdara teatar 10. oktobar 2009.[79][80]
Bahantkinje Pentej Stefan Valdemar Holm Narodno pozorište u Beogradu 19. februar 2010.[81][82]
Zlatno tele Korejko Goran Marković 6. oktobar 2010.[83][84]
Kanjoš Macedonović Kanjoš Vida Ognjenović 22. oktobar 2011.[85][86]
Zli dusi Nikolaj Vsevolodovič Stavrogin Tatjana Mandić Rigonat 22. novembar 2011.[87][88]
Čigra Žak Božidar Đurović Zvezdara teatar 6. decembar 2012.[89][90]
Bizarno Martin, Riči, Dejan Snežana Trišić Narodno pozorište u Beogradu 1. oktobar 2013.[91][92]
Ana Karenjina Ljevin Jug Radivojević Opera i teatar Madlenijanum 26. april 2014.[93][94]
Rodoljubac Jovan Sterija Popović Nebojša Bradić Zvezdara teatar 23. januar 2015.[95][96]
Frenki i Džoni Džoni Tea Puharić Narodno pozorište u Beogradu 15. april 2016.[97][98]
Ričard treći Kralj Ričard III Snežana Trišić 24. april 2017.[99][100]
Petrijin venac Misa Boban Skerlić Atelje 212 24. novembar 2018.[101][102]
Kaligula Kaligula Snežana Trišić Narodno pozorište u Beogradu 5. februar 2020.[103][104]

Filmografija[uredi | uredi izvor]

God. Naziv Uloga
2000-e
2002. Klasa 2002 (TV film)
2004. Jesen stiže, Dunjo moja kum Petrašin
2005. M(j)ešoviti brak (TV serija)
2006. Krojačeva tajna vojnik
2006. Ne skreći sa staze (TV film) Supermen
2007. Edina (kratki film)
2007. Hamlet Hamlet
2009. Đavolja varoš Viktor
2009. Jesen stiže, Dunjo moja (TV serija) kum Petrašin
2010-e
2010. Zlatno tele (TV film) Korejko
2011. Miris kiše na Balkanu (TV serija) Klif Morton
2011. Sestre (TV film) komšija
2011. Žene sa Dedinja (TV serija) Jovan
2011. Nepobedivo srce (TV serija) Vlada
2012. Šešir profesora Koste Vujića Živojin Mišić
2012. Montevideo, Bog te video! (TV serija) Mustafa Golubić
2012. Bela lađa (TV serija) Žmikić
2013. Šešir profesora Koste Vujića (TV serija) Živojin Mišić
2013. Ravna gora (TV serija) učitelj Živadin
2013—2015. Zvezdara (TV serija) mafijaš „Vožd”
2014. Divan dan za Bananaribe (kratki film) Sima Lenović
2014. Srpska štampa (TV serija) Petar I Karađorđević
2015. Za kralja i otadžbinu učitelj Živadin
2015. Jedne letnje noći (TV serija) Žarko Gavrilović
2015. Panta Draškić cena časti (TV film) tužilac
2015. Pismo za Deda Mraza (TV film) tata
2016. Slepi putnik na brodu ludaka (TV film) Petar Kočić
2016. Sumnjiva lica (TV serija) Agaton
2017. Meso (TV serija) Mirko Cvijetić
2017. Pula to je raj Igor
2018. Meso Mirko Cvijetić
2018. Koreni (TV serija) Đorđe Katić
2019. Šifra Despot Inspektor Bukvić
2019. Princ Rastko Srpski Vukan Nemanjić
2019. Delirijum tremens (TV serija) Dušan
2019. Senke nad Balkanom (TV serija) Veriga
2019. Državni službenik (TV serija) Hamed
2019. Preživeti Beograd (TV serija) Gagi
2019—2022. Junaci našeg doba (TV serija) Miroslav Čičanović “Čičko”
2020-e
2020. Kosti (TV serija) Zlatan Grakalica
2020. Slučaj porodice Bošković (TV serija) Marković
2021. Dara iz Jasenovca Ante Vrban
2021. Kalkanski krugovi (TV serija) Marković
2021. Pevačica (TV serija) Rade
2021. Feliks (TV serija) otmičar
2021. Advokado Voditelj Velimir Puzigaća
2022. Bunar (TV serija) Radomir
2022. Džem od kavijara Gvozden
2023. Troje Ivan
2024. Ruski konzul

Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]

  • Sterijina nagrada za uloge Martina, Ričija i Dejana u predstavi „Bizarno” Željka Hubača, u režiji Snežane Trišić i koprodukciji Narodnog pozorišta u Beogradu i Šabačkog pozorišta, na 59. Sterijinom pozorju (2014)
  • Sterijina nagrada za ulogu Profesora u predstavi „Kozocid”, u režiji Vide Ognjenović, Gradskog pozorišta iz Podgorice, na 63. Sterijinom pozorju (2019)
  • Nagrada „Raša Plaović”, za najbolje glumačko ostvarenje na beogradskim scenama 2011/2012, (uloga Stavrogina u predstavi „Zli dusi”)
  • Nagrada „Zoranov brk” na 20. Danima Zorana Radmilovića za ulogu Kanjoša u drami „Kanjoš Macedonović” (2011)
  • Nagrada „Zoranov brk” na 23. Danima Zorana Radmilovića za uloge Martina, Ričija i Dejana u predstavi „Bizarno” (2014)
  • Nagrada „Zoran Radmilović”, za najboljeg glumca 23. Festivala „Dani Zorana Radmilovića” u Zaječaru, za tumačenje uloga Martina, Ričija i Dejana u predstavi „Bizarno”
  • Nagrada iz Fonda „Darinka Dara Čalenić” za najboljeg mladog glumca na 52. Sterijinom pozorju u Novom Sadu za ulogu Janka u predstavi „Odumiranje”[61]
  • Nagrada međunarodnog žirija I Nacionalnog teatarskog festivala u Podgorici za najbolju sporednu mušku ulogu (Bruno — „Don Krsto”)
  • Nagrada međunarodnog žirija I Nacionalnog teatarskog festivala u Podgorici za glavnu mušku ulogu (Džimi Porter — „Osvrni se u gnevu”)
  • Nagrada Akademije umetnosti Novi Sad
  • Nagrada za ulogu Friđeša u predstavi „Tišina treznih” na pozorišnom festivalu u Mađarskoj
  • Godišnja Nagrada Narodnog pozorišta za uloge u predstavama „Tri sestre” i „Muke sa slobodom”
  • Pohvala Narodnog pozorišta za ulogu Cara Edipa u predstavi „Car Edip”
  • Nagrada na Mediteranskom festival „Purgatorije” u Tivtu za najbolju mušku ulogu (Bruno — „Don Krsto”)
  • Nagrada stručnog žirija i publike na „Danima Milivoja Živanovića” u Požarevcu za ulogu Cara Edipa u predstavi „Car Edip”
  • Nagrada za najbolji segment predstave na festivalu „Borini dani” u Vranju („Osvrni se u gnevu”)
  • Nagrada „Veljko Maričić” za najbolju epizodnu ulogu na 16. festivalu Malih scena u Rijeci za ulogu Finog gospodina u predstavi „Seksualne neuroze naših roditelja”
  • Nagrada publike za glumca večeri na festivalu „Nušićevi dani” u Smederevu (Vića, sreski pisar — „Sumnjivo lice”)
  • Nagrada Narodnog pozorišta u Beogradu za najbolje individualno premijerno umetničko ostvarenje u okviru repertoara Kuće u periodu od 22. novembra 2010. godine do 10. novembra 2011. (uloga Kanjoša Macedonovića u istoimenoj predstavi Vide Ognjenović)
  • Nagrada za najboljeg glumca na četvrtom Međunarodnom ambijentalnom pozorišnom festivalu „Tvrđava teatar” za ulogu Kanjoša Macedonovića u istoimenoj predstavi Vide Ognjenović
  • Nagrada „Milosav Buca Mirković”, za najboljeg glumca 33. Pozorišnog festivala „Nušićevi dani” u Smederevu, za uloge Martina, Ričija i Dejana u predstavi „Bizarno”
  • Nagrada Festivala „Grad teatar” u Budvi, za dramsko stvaralaštvo
  • Nagrada Narodnog pozorišta za najbolja individualna premijerna umetnička ostvarenja u okviru repertoara Narodnog pozorišta (2017)[105]
  • Nagrada „Raša Plaović”, za ulogu u predstavi „Kaligula” u sezoni 2019/2020.[2]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Novi profesori Akademije”. Akademija umetnosti. Pristupljeno 10. mart 2021. 
  2. ^ a b „Đorđeviću nagrada „Raša Plaović””. Narodno pozorište. Pristupljeno 10. mart 2021. 
  3. ^ Samardžić, Miloslav (30. 4. 2023). „IGRANI FILM ĐENERAL”. youtube.com. 
  4. ^ „Srpski glumac raskošnog talenta”. Sinemanija. Pristupljeno 20. januar 2020. 
  5. ^ a b „Biografije predavača – Igor Đorđević”. prvikoraci.com. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  6. ^ a b „Igor Đorđević”. Akademija umetnosti Beograd. Arhivirano iz originala 11. 09. 2022. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  7. ^ M, S. (19. 5. 2001). „Bogojavljenska noć”. Glas javnosti. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  8. ^ a b v „O Đorđeviću”. Filmski susreti. Pristupljeno 10. mart 2021. 
  9. ^ Tasovac, Mirjana (25. 10. 2016). „Igor Đorđević otvoreno o problemu koji ga je ojačao”. Glorija. Pristupljeno 20. januar 2020. 
  10. ^ „Glumci Narodnog pozorišta”. Narodno pozorište. Pristupljeno 10. mart 2021. 
  11. ^ „Za kralja i otadžbinu”. RTS. Pristupljeno 10. mart 2021. 
  12. ^ „Dragan Mićanović o kritikama na račun serije”. Kurir. Pristupljeno 11. mart 2021. 
  13. ^ „Problem našeg društva je opšti nedostatak ljubavi”. Kurir. Pristupljeno 11. mart 2021. 
  14. ^ Golubović-Trebješanin, Borka (2. februar 2020). „Moramo da prihvatimo da je život ništa jer je novac sve”. Politika. Pristupljeno 3. februar 2020. 
  15. ^ „On svakog dana ima osećaj ― kao da su na početku: Igor Đorđević je godinama u ljubavi s ovom prelepom glumicom”. espreso.co.rs. 30. 10. 2021. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  16. ^ „Ćerke emotivno reaguju kada vide tatu u „Korenima””. Glorija. Pristupljeno 10. mart 2021. 
  17. ^ „"Dugi život kralja Osvalda" - Velimir Lukić”. Narodno pozorište Subotica. Arhivirano iz originala 19. 10. 2002. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  18. ^ Volk 2006, str. 432.
  19. ^ Lazović, M. (14. 5. 2000). „Polemika s klasikom”. Glas javnosti. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  20. ^ „Glumci na premijeri u majicama "Otpora"”. B92. 16. 5. 2000. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  21. ^ Miletić, Draško (13. 4. 2001). „Travestija zla”. Glas javnosti. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  22. ^ „Spaljivanje vojničke košulje”. NIN. Arhivirano iz originala 4. 6. 2010. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  23. ^ „Bogojavljenska noć - Jugoslovenski pozorisni festival”. uzice.net. Užice, Jugoslavija. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  24. ^ Volk 2006, str. 472—473.
  25. ^ „Mileva Ajnštajn”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 28. 5. 2006. g. Pristupljeno 10. 9. 2022. 
  26. ^ Volk 2009, str. 518—519.
  27. ^ „Hasanaginica”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 12. 3. 2007. g. Pristupljeno 10. 9. 2022. 
  28. ^ Volk 2009, str. 519—520.
  29. ^ „Kod večite slavine”. Glas javnosti. 28. 1. 2002. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  30. ^ Volk 2006, str. 495.
  31. ^ „Dva viteza iz Verone”. Pozorište Boško Buha. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  32. ^ Volk 2006, str. 359.
  33. ^ Monografija 2020, str. 221.
  34. ^ „Hamlet”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 22. 5. 2006. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  35. ^ Volk 2009, str. 521.
  36. ^ „Cvrčak i Mravko”. Pozorište „Puž”. Arhivirano iz originala 9. 6. 2004. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  37. ^ Đorđević, Ivana (17. 11. 2006). „Cvrčko i Mravko u Torontu dobili čistu peticu”. Novine Toronto. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  38. ^ „Ribarske svađe”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  39. ^ Volk 2009, str. 523.
  40. ^ J, M. (5. 12. 2003). „Nevjesta od vjetra”. Glas javnosti. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  41. ^ Volk 2009, str. 524.
  42. ^ „Sabirni centar”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 21. 06. 2006. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  43. ^ a b Volk 2009, str. 525.
  44. ^ „Tišina treznih”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 7. 5. 2007. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  45. ^ „Antonije i Kleopatra”. Belef. Arhivirano iz originala 13. 12. 2019. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  46. ^ J, M. (3. 8. 2004). „Antonije i Kleopatra”. Glas javnosti. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  47. ^ „Ljubavnik velikog stila (Run for Your Wife)”. Zvezdara teatar. Arhivirano iz originala 2. 3. 2007. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  48. ^ „Ljubavnik velikog stila (Run for Your Wife)”. Zvezdara teatar. Arhivirano iz originala 9. 2. 2015. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  49. ^ „Ljubavnik velikog stila u Zvezdara teatru”. zenskimagazin.rs. 
  50. ^ „Slepi miš - podela uloga”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 16. 8. 2007. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  51. ^ „Slepi miš”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  52. ^ „Pornografija 1,2...4 - nova pozorišna produkcija CZKD”. Centar za kulturnu dekontaminaciju. Arhivirano iz originala 3. 4. 2009. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  53. ^ Godišnjak 28 2007, str. 37.
  54. ^ „Don Žuan” (PDF). Bitef teatar. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  55. ^ Godišnjak 28 2007, str. 34.
  56. ^ „Tri sestre”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 20. 2. 2007. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  57. ^ Godišnjak 28 2007, str. 55.
  58. ^ Godišnjak 28 2007, str. 56.
  59. ^ Volk 2009, str. 528.
  60. ^ „Odumiranje”. Atelje 212. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  61. ^ a b Penčić Poljanski 2012, str. 162.
  62. ^ „Osvrni se u gnevu”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 15. 3. 2007. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  63. ^ Godišnjak 29 2008, str. 42—43.
  64. ^ „Vesele žene vindzorske”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  65. ^ Godišnjak 29 2008, str. 41.
  66. ^ „Don Krsto”. Jugoslovensko dramsko pozorište. Arhivirano iz originala 6. 12. 2008. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  67. ^ Godišnjak 30 2009, str. 25.
  68. ^ „Car Edip”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  69. ^ Godišnjak 30 2009, str. 42.
  70. ^ „Seksualne neuroze naših roditelja”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  71. ^ Godišnjak 30 2009, str. 44.
  72. ^ „Figarova ženidba i razvod”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  73. ^ Godišnjak 31 2010, str. 40—41.
  74. ^ Godišnjak 31 2010, str. 82—83.
  75. ^ „Generalna proba samoubistva”. Zvezdara teatar. Arhivirano iz originala 9. 2. 2015. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  76. ^ Godišnjak 36 2015, str. 83.
  77. ^ „Prevodjenje”. Jugoslovensko dramsko pozorište. Arhivirano iz originala 22. 3. 2009. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  78. ^ Godišnjak 31 2010, str. 25.
  79. ^ „Sumnjivo lice”. Zvezdara teatar. Arhivirano iz originala 17. 4. 2021. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  80. ^ Godišnjak 32 2011, str. 84.
  81. ^ „Bahantkinje”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  82. ^ Godišnjak 32 2011, str. 42—43.
  83. ^ „Zlatno tele”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  84. ^ Godišnjak 33 2012, str. 43.
  85. ^ „Kanjoš Macedonović”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  86. ^ Godišnjak 34 2013, str. 39.
  87. ^ „Zli dusi”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  88. ^ Godišnjak 34 2013, str. 41.
  89. ^ „Čigra”. Zvezdara teatar. Arhivirano iz originala 29. 9. 2020. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  90. ^ Godišnjak 35 2014, str. 83.
  91. ^ „Bizarno”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  92. ^ Godišnjak 36 2015, str. 169.
  93. ^ „Ana Karenjina”. Opera i teatar Madlenijanum. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  94. ^ Godišnjak 36 2015, str. 55.
  95. ^ „Rodoljubac”. Zvezdara teatar. Arhivirano iz originala 15. 1. 2016. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  96. ^ Godišnjak 37 2016, str. 30—31.
  97. ^ „Frenki i Džoni”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  98. ^ „Frenki i Džoni”. beoart.rs. Arhivirano iz originala 11. 09. 2022. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  99. ^ „Ričard treći”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 16. 4. 2021. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  100. ^ Godišnjak 39 2018, str. 39—40.
  101. ^ „Petrijin venac – Dragoslav Mihailović, dramatizacija Mila Mašović Nikolić”. Atelje 212. Arhivirano iz originala 21. 12. 2019. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  102. ^ Godišnjak 41 2020, str. 56.
  103. ^ „Kaligula”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  104. ^ Godišnjak 42 2021, str. 36—37.
  105. ^ „Narodno pozorište obeležilo svoj Dan”. Tanjug. Radio-televizija Srbije. 22. 11. 2017. Pristupljeno 11. 9. 2022. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Игор_Ђорђевић&oldid=27558708”