Кад будем мртав и бео
| Kad budem mrtav i beo | |
|---|---|
.jpg) Filmski poster | |
| Izvorni naslov | Kad budem mrtav i beo |
| Žanr | drama |
| Režija | Živojin Pavlović |
| Scenario | Ljubiša Kozomara Gordan Mihić |
| Producent | Aleksandar Radulović |
| Glavne uloge | Dragan Nikolić Slobodan Aligrudić Miodrag Andrić Severin Bijelić Dara Čalenić Ljubomir Ćipranić |
| Muzika | Arhivska |
| Scenograf | Dragoljub Ivkov |
| Snimatelj | Milorad Jakšić Fanđo |
| Montaža | Olga Skrigin |
| Producentska kuća | FRZ Beograd |
| Godina | 1967. |
| Trajanje | 75 minuta |
| Zemlja |  SFRJ |
| Jezik | srpskohrvatski |
| IMDb veza | |
Kad budem mrtav i beo je jugoslovenski dramski film iz 1967. godine. Režirao ga je Živojin Pavlović, a scenario su pisali Ljubiša Kozomara i Gordan Mihić. Pripada ostvarenjima crnog talasa.
Radnja[uredi | uredi izvor]
Janko Bugarski, zvani Džimi Barka, mora da napusti zajedno sa svojom devojkom Lilicom privremeno zaposlenje kao sezonski radnik. Bez posla, kreće sa Lilicom u neizvesnost. Majka, siromašna pralja, ne može da mu pomogne, a u fabrikama i preduzećima nema mesta. Da bi došao do novca, Džimi potkrada radnike na jednom gradilištu i bežeći od gonilaca, izgubi Lilicu. Tada započinje odiseja Džimija Barke. Sreće kafansku pevačicu, Dušku, postaje njen ljubavnik i uči da peva. Peva veoma rđavo, ali to mu ne smeta da putuje po varošicama, peva na vašarima i po zabačenim vojnim garnizonima. U jednoj varošici sreće mladu zubotehničarku Bojanu, i sa njom odlazi u Beograd na takmičenje mladih pevača. Umesto aplauza i afirmacije, dočekuju ga zvižduci i uvrede. Džimi beži sam i na jednom brodu ponovo sreće Lilicu, koja živi od džeparenja i simuliranja trudnoće. Oboje odlaze kod upravnika bivšeg gradilišta Milutina, u pokušaju da ga ucene: mlada žena navodno nosi njegovo dete. Milutin otkriva da su ga prevarili. Pokušava da siluje Lilicu, ali ga Džimi sprečava. Pokušava da ga ubije i ismeva ga pred radnicima. Poniženi i iznervirani direktor, uzima svoju pušku i ubija Džimija.
Uloge[uredi | uredi izvor]
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Dragan Nikolić | Džimi Barka |
| Slobodan Aligrudić | upravnik Milutin |
| Miodrag Andrić | Ibro |
| Severin Bijelić | oficir |
| Zlatibor Stoimirov | oficir |
| Dara Čalenić | Mica |
| Ljubomir Ćipranić | |
| Aleksandar Gavrić | Dule |
| Olga Jančevecka | |
| Milan Jelić | Džimijev cimer |
| Ljiljana Jovanović | Džimijeva majka |
| Snežana Lukić | Zubotehničarka |
| Petar Lupa | šofer |
| Vojislav Mićović | radnik |
| Branislav Ciga Milenković | violinista |
| Žika Milenković | Stole, kelner |
| Nikola Milić | |
| Predrag Milinković | železničar |
| Svetolik Nikačević | |
| Đorđe Pura | Muž Džimijeve majke |
| Alenka Rančić | |
| Ružica Sokić | Duška |
| Milorad Spasojević | Novinar |
| Neda Spasojević | Lilica |
| Borivoje Bora Stojanović | |
| Zorica Šumadinac | Bojana |
| Milivoje Tomić | Poslovođa |
| Janez Vrhovec | |
| Vladan Živković | Bubreg |
| Stanimir Avramović |
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
- Uloga Džimija Barke je bila određena za Borisa Dvornika. Kako je Boris tada bio u vojsci, uloga je dodeljena Draganu Nikoliću i ona ga je proslavila.[1]
- Godine 2018, Jugoslovenska kinoteka u saradnji sa kompanijom Vip Mobajl i Centar filmom obnovila je i digitalno restaurisala ovaj filmski naslov. Restaurisana verzija filma je prikazana na filmskom festivalu u Berlinu u okviru prestižnog oficijelnog programa Forum a za publiku u Srbiji specijalna projekcija je održana 21. februara u svečanoj sali Jugoslovenske kinoteke.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Pula - Zlatna Arena za film, Zlatna Arena za režiju (Živojin Pavlović), Specijalna nagrada za najboljeg glumca (Dragan Nikolić), Najbolji film godine
- Niš - Specijalna nagrada za najboljeg glumca - Dragan Nikolić, Specijalna nagrada za najbolju glumicu - Ružica Sokić, Zlatna medalja Politike Ekspres
Kulturno dobro[uredi | uredi izvor]
Jugoslovenska kinoteka je, u skladu sa svojim ovlašćenjima na osnovu Zakona o kulturnim dobrima, 28. decembra 2016. godine proglasila sto srpskih igranih filmova (1911–1999) za kulturno dobro od velikog značaja. Na toj listi se nalazi i film "Kad budem mrtav i beo".[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Dragan Nikolić: Žika me je poslao u svet filma”. Novosti.rs. 11. 9. 2014. Pristupljeno 14. 3. 2016.
- ^ „Sto srpskih igranih filmova (1911-1999) proglašenih za kulturno dobro od velikog značaja”. Jugoslovenska Kinoteka. Pristupljeno 5. 2. 2021.
