Kamena s ramena

Bacanje kamena s ramena je jedna od najstarijih atletskih disciplina, o kojoj postoje zapisi iz starog i srednjeg veka. U novom veku su bacanje kamena u organizovanu aktivnost uveli nemački treneri (F.L. Jahn).

U početku se bacao kamen u prirodnom obliku, a kasnije u obliku cigle standarde težine od 15 kg.

U svim krajevima bivše države bacanje kamena je ostalo kao najrasprostranjeniji oblik narodnog takmičenja. Mnogi jugoslovenski prvaci i rekorderi u bacanju kugle, počeli su svoju sportsku aktivnost u krajevima sa dugom tradicijom u tim nadmetanjima.

U prvim atletskim pravilima takmičenja iz 1947. postoji i bacanje kamena s ramena. Kamen je bio težak 7,25 kg. i morao je biti zaokrugljen, ali nije morao imati oblik lopte. Bacanje se obavljalo sa mesta (prostor od 2 m) i iz zaleta gde je prostor bio neograničen. Granična letva (122 cm h 7 cm) mogla se prestupiti po izbačaju.

Bacanje kamena je jedno od sredstava treninga savremenih bacača. Oni se koriste kamenjem razne težine ali ne bacaju tzv. narodnim stilom nego na razne načine kao što to čine i sa drugim spravama kao što su medicinke, tegovi, kugle i sl. Takvi treninzi se najčešće obavljaju u prirodi. Bacaći koplja često bacaju lakše kamenove na veću da daljinu, kao vežba koja po tehnici bacanja najviše liči na bacanje koplja.

U nekim zemljama kao npr. delu Nemačke i Švajcarske vode se i rekordi u tim bacačkim disciplinama (Rasenkraftsport), a u službenom prvenstvima postoji i bacački troboj:bacanje kladiva, bacanje tereta i bacanje kamena (osmonugaoni kamen).

Spoljašnje veze

• Enciklopedija fizičke kulture, Jugoslovenskog leksikografskog zavoda - Zagreb 1975. godine