Keitai
Keitai (jap. 継体天皇, vladao 507-531. godine), po japanskoj tradiciji, 26. japanski car. U stvarnosti, bio je vladar[a] kraljevine Jamato početkom 6. veka.[2]
Vladavina[uredi | uredi izvor]
Pošto je nesposobni i ozloglašeni kralj Burecu umro 507. bez naslednika, velikaši kraljevine Jamato izabrali su za novog cara Keitai-ja, dalekog rođaka carske dinastije u petom kolenu. Keitai-jeva vladavina smatra se početkom opadanja vojne moći kraljevine Jamato, koja je vodila agresivnu spoljnu politiku tokom perioda ekspanzije u Koreji u 5. veku, gde je od 366. postojala japanska kolonija u oblasti Mimana (Kaja na japanskom). Jačanje kraljevine Sila u jugoistočnoj Koreji početkom 6. veka ugrozilo je i japanske posede i jugozapadnu kraljevinu Pekče, tradicionalnog saveznika kraljevine Jamato. Godine 512. Keitai je predao 4 okruga japanske kolonije Mimana kraljevini Pekče, a sledeće godine još jedan okrug, u pokušaju da ojača Pekče i tako zaustavi širenje Sile. Međutim, Sila je nastavila da se širi na jug i zapad, i 527. Keitai je odlučio da pošalje 60.000 ratnika u Koreju kako bi povratio izgubljene posede. Međutim, ova vojska se zadržala na Kjušuu zbog gušenja pobune lokalnih plemena (Ivaijev ustanak) i stigla je u Mimanu tek dve godine kasnije. Japanski zapovednik (Kenu no Omi) pozvao je kraljeve Pekčea i Sile na pregovore, ali oni su ostali bez rezultata, i vojska Sile nesmetano je opljačkala nekoliko sela u Mimani. Pošto je japanska vojska bila nemoćna da ih zaštiti, kralj Mimane zatražio je 1529. od kralja Jamatoa da povuče svoje trupe, a Kenu no Omi umro je prilikom povlačenja. Keitai je umro 531, a nekoliko meseci kasnije kraljevina Sila zauzela je kraljevstvo Mimana. Njegova vladavina bila je kraj slavnog petog veka kraljevine Jamato.[1]
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ Vladari kraljevine Jamato nosili su titulu veliki kralj, doslovni prevod reči okimi koja je otkrivena na dva zapisa iz 5. veka, na mačevima nađenim u pogrebnim humkama (kofun) u prefekturama Kumamoto i Saitama. Iako nemamo pisanih podataka o titulama ranijih Jamato vladara, ogromne pogrebne humke podignute nakon sredine 3. veka u jugoistočnom delu provincije Jamato svedoče o postojanju moćnih vladara u to vreme. Sa druge strane, titula cara (teno) prvi put se pominje u Taiho zakoniku iz 701. godine.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b The Cambridge history of Japan. John Whitney Hall, 耕造. 山村. Cambridge, UK: Cambridge University Press. 1988—1999. str. 108. ISBN 0-521-22352-0. OCLC 17483588.
- ^ The Cambridge history of Japan. John Whitney Hall, 耕造. 山村. Cambridge, UK: Cambridge University Press. 1988—1999. str. 144—150. ISBN 0-521-22352-0. OCLC 17483588.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
