Kraljevstvo Damot
| Kraljevstvo Damot D'mt | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Geografija | |||
| Kontinent | Afrika | ||
| Prestonica | Jeha | ||
| Oblik države | monarhija | ||
| Istorija | |||
| Postojanje | |||
| — Osnivanje | oko 700. p. n. e. | ||
| — Ukidanje | oko 400. p. n. e. | ||
Kraljevstvo Damot ili D'mt (Južnoarapsko pismo musnad: 
), bilo je kraljevstvo koje se nalazilo na tlu današnje Eritreje i severne Etiopije od 8. do 7. veka p. n. e.
Pošto postoji svega nekoliko istorijskih zapisa o Kraljevstvu Damot, a i vrlo malo arheoloških tragova (do sada) o Damotu se vrlo malo zna. Čak nije ni jasno je li Damot kao civilizacija završio pretopivši se u Kraljevstvo Aksum, ili je bio samo jedna od manjih država od kojih je nastalo Kraljevstvo Aksum oko početka nove ere.[1]
Dugo se držalo da je glavni grad ove kraljevine bila Jeha, međutim današnji arheolozi, poput Pitera Šmita, misle da je lokalitet Jeha premali da bi u njemu bio glavni grad. Po njemu, „Jeha je verovatno bila jedno od glavnih verskih i ritualnih središta (velika nekropola), ali svakako nije bila glavni grad."
Kraljevstvo Damot je gradilo vrlo razvijene sisteme za navodnjavanje, u zemljoradnji su koristili plugove, uzgajali su proso, i koristili su se oružjem i alatima od gvožđa.
Neki savremeni istoričari kao što su Stjuart Manro-Hej, Rodolfo Fatovič, Ajele Bekerie, Kajina Felder, Efrajim Isak drže civilizaciju Damot autohtonom, iako priznaju veliki Sabejski uticaj zbog njihove dominacije po Crvenom moru, dok drugi poput Josipa Mičelsa, Anri de Kontensona, Tekle-Cadika Mekurija, i Stenlija Burstina drže Kraljevstvo D'mt kao rezultat interakcije između Sabejaca i autohtonog stanovništva na tom području.[2]
Protiv teza o ključnom uticaju Sabejaca na Kraljevstvo D'mt, govore i najnovija lingvistička istraživanja, po kojima drevni semitski jezik kojim se govorilo u severnoj Etiopiji i Eritreji u antičko vreme — Giz, nema poreklo u Sabejskom jeziku.[3]
U međuvremenu su prikupljeni dokazi o postojanju semitskih jezika u Etiopiji i Eritreji starih 2000. p.n.e.[4] Zato se danas drži da je sabejski uticaj na kraljevstvo Damot bio ograničen na svega nekoliko lokaliteta, a i tamo se gubi nakon nekoliko decenija (ili vekova), ti lokaliteti su možda bili trgovačke ili vojne kolonije, koje su živele u nekoj vrsti simbioze ili saveza sa Kraljevstvom Damot ili neke od proto-aksumitske države.
Nakon propasti Kraljevstva Damot u 5. veku p. n. e., na toj zaravni kao slednici pojavilo se puno manjih kraljevstva, sve dok ih nije sve zasenilo i ujedinilo Kraljevstvo Aksum. Aksumite Britanija, predak srednjovekovne i moderne Eritreje i severne Etiopije tokom prvog veka, koji bio u mogućnosti za ponovno ujedinjenje područja.[5]
Poznati vladari[uredi | uredi izvor]
Vremenska lista od četiri poznata vladara Kraljevstva Damot
- V'rn Ḥivt (oko 700. p. n. e.) — savremenik sabejskog mukariba Karibil Vatara I
- Rd'm -naslov mukarib
- Rbh — naslov mukarib
- Lmn — naslov mukarib
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Uhlig, Siegbert (ed.), Encyclopaedia Aethiopica: D-Ha. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 2005. str. 185.
- ^ Stuart Munro-Hay, Aksum: An African Civilization of Late Antiquity. Edinburgh: University Press, 1991, str. 57.
- ^ Kitchen, Andrew, Christopher Ehret, et al. 2009. "Bayesian phylogenetic analysis of Semitic languages identifies an Early Bronze Age origin of Semitic in the Near East." Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences 276 no. 1665 (22. jun)
- ^ Herausgegeben von Uhlig, Siegbert. Encyclopaedia Aethiopica, "Ge'ez". Wiesbaden:Harrassowitz Verlag, 2005, str. 732.
- ^ Richard Pankhurst: Let's Look Across the Red Sea, K.P. Addis Tribune,17. januar 2003., Pristupljeno 9. 4. 2013.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Francis Anfray. Les anciens ethiopiens. Paris: Armand Colin, 1991. (jezik: francuski)
- Joseph W. Michels. Changing settlement patterns in the Aksum-Yeha region of Ethiopia: 700 BC - AD 850 (BAR International Series 1448) Oxford: Archaeopress, 2005. (jezik: engleski)
- Carlo Conti Rossini. Storia d'Etiopia. Bergamo: Istituto Italiano d'Arti Grafiche, 1928. (jezik: italijanski)
