Krsto Bjeletić
| krsto bjeletić | |
|---|---|
 Krsto Bjeletić Krcun | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1917. |
| Mesto rođenja | Vukosavci, kod Lopara, Austrougarska |
| Datum smrti | 2. januar 1942. (24/25 god.) |
| Mesto smrti | Piperi, kod Lopare, ND Hrvatska |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1939. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941. – 1942. |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 24. avgusta 1953. |
Krsto Bjeletić — Krcun (Vukosavci, kod Lopara, 1917 — Piperi, kod Lopara, 2. januar 1942) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1917. godine u selu Vukosavcima, kod Lopara. Poticao je iz siromašne seljačke porodice. Veoma rano se priključio revolucionarnom radničkom pokretu, koji je bio razvijen u Bijeljini i njenoj okolini, odakle su poticali i mnogi revolucionari — Rodoljub Čolaković, Dimitrije Lopandić i dr. Kada je krajem 1939. godine u Loparama formirana partijska ćelija, Krsto je postao njen član. Kao veoma poverljiv, dobijao je zadatke da prenosi partijske materijale i poštu u Tuzlu, Lopare, Brčko i Bijeljinu.[1]
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine učestvovao je u organizovanju ustanka na Majevici. Početkom avgusta, sa grupom od svega sedam boraca učestvovao je u prvim diverzantskim akcijama na ovom području. Krajem avgusta, bila je formirana i partizanska četa, koja je brojala 20 boraca. Početkom septembra, krenuo je u Birač sa još jednim drugom, da Oblasnom štabu NOP odreda za istočnu Bosnu podnese izveštaj i primi dalje direktive. Na tom putu, ga je u okolini Spreče, presrela grupa ustaša, koja ga je pretukla kundacima i misleći da je mrtav ostavila kraj puta. Uveče kada se smračilo, Krsto je uspeo da se skloni odatle i nastavi dalje. Iako teško pretučen, uspeo je nekako da stigne do Šekovića, gde je zadržan sve do kraja septembra, dok se potpuno nije oporavio.[1]
Po povratku na Majevicu, postao je komandir Prve čete Majevičkog partizanskog odreda. Pored vojnih aktivnosti, Krsto je aktivno radio na propagiranju Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP), među narodom na Majevici. Ljudima je objašnjavao smisao politike bratstva i jedinstva i oštro se protivio vršenju međuetničkih zločina. Posebno je radio na razobličavanju četničke politike, čije su vođe i istočnoj Bosni, otvoreno sarađivale sa okupatorima.[1]
U selu Piperi, kod Lopara, njegova četa je 2. januara 1942. godine, pokušavala da zaustavi prodor delova Šestog pešadijskog puka Domobranstva NDH. Iako je bio komandir čete, Krsto se u borbama nije odvajao od svog puškomitraljeza. Prilikom pokušaja da se prebaci na bolje mesto, za dejstvovanje po neprijatelju, bio je teško ranjen. Puzeći po snegu i izloženi neprijateljskom vatrom, njegovi saborci su ga izvukli, ali je usled teških rana preminuo. Njegovo telo je potom preneseno u Vukosavce, gde je 5. januara sahranjeno na seoskom groblju.[1]
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 24. avgusta 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.[1]
Osnovna škola u selu Šibošnica, nosila je njegovo ime.
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
Narodni heroji iz Bosanske Posavine, Semberije i Tuzle | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Bosanske Posavine, Semberije i grada Tuzle, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Bos. Posavina |  | |
| Semberija | ||
| Tuzla | ||
