Longin Žar
| Longin Žar | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Mihail Vasiljevič Žar |
| Datum rođenja | 19. avgusta 1965. godine, Černovecka oblast |
| Mesto rođenja | Petrašivka, Ukrajina, |
| Državljanstvo | Ukrajina |
| mitropolit bančenski, vikar Černovecko-bukovinske eparhije iguman Vaznesenskog Bančenskog manastira | |
Mitropolit Longin (rođ. Mihail Vasiljevič Žar, 19. avgusta 1965. godine, Petrašivka, Černovecka oblast) - episkop Ukrajinske pravoslavne crkve (Moskovske Patrijaršije), mitropolit bančenski, vikar Černovecko-bukovinske eparhije iguman Vaznesenskog Bančenskog manastira[1].
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen 19. avgusta 1965. godine u selu Petrašivka, Gercajevski okrug, Černivacki region. Kao dete je ostao siroče.
Od 1971. do 1978. studirao je u srednjoj školi u selu Petraševka.
1984. oženio se Lilijom (u monaštvu Solomije). 1987. godine rođen je sin Vladimir; 1989. godine - sin Mihail; 1990. godine - ćerka Marija.
Episkop černjevački i bukovinski Antonije (Moskalenko) ga je 18. januara 1990. godine hirotonisao u čin đakona u hramu Svetog Nikole u gradu Černovcima. Isti episkop ga je 19. januara hirotonisao za sveštenika i postavio za nastojatelja crkve Svete Paraskevske u selu Podvalnoe, Glibočkog (sada Hercajevskog) dekanata, hrama Rođenja Presvete Bogorodice u selu Bojani, Novoselicki dekanat (danas manastir) i Crkva Svete Paraskeve sela Bančeni Glibocki (danas Hercijevski) dekanat Černovačke eparhije Ukrajinske pravoslavne crkve.
Od 1991. do 1995. studirao je u sektoru dopisnog obrazovanja Novo-Niamets (danas Kišinjev) bogoslovije (Moldavija).
Usvojivši šestomesečnu devojčicu obolelu od side, otvorio je sirotište 1992. godine.
30. aprila 1996. godine, po blagoslovu arhiepiskopa černjevačkog i bukovinskog Onufrija (Berezovskog), postrižen je u monaha sa imenom Longin (u čast svetog mučenika Longina Stotnika, pomen 16/29. oktobra). Postriženje je izvršio sekretar Černovecske eparhijske uprave arhimandrit Meletij (Egorenko).
Od 1996. godine, po blagoslovu Svetog Sinoda, UPC gradi manastir Vaznesenje Gospodnje u selu Bančeni, koji je osveštao Mitropolit kijevski i cele Ukrajine Vladimir (Sabodan) 1998. godine.
Od 1999. godine, po blagoslovu Svetog Sinoda, UPC gradi metoh u čast Bojanske ikone Bogorodice u selu Bojani.
Paralelno sa izgradnjom manastira, bavio se podizanjem prihvatilišta za siročad. Sklonište se nalazilo u manastiru Svetog Vaznesenja Bančenskog, a kasnije je prebačeno u selo Molnica, Gercajevski okrug, Černovci, gde je izgrađen kompleks zgrada novog skloništa, koje je 29. septembra 2002. godine osveštao mitropolit Vladimir. Kijeva i cele Ukrajine.
Godine 2002. upisao je Černivacki pravoslavni bogoslovski institut, koji je diplomirao 2007. godine.
Odlukom Svetog Sinoda UPC od 16. jula 2008. godine, potvrđen je za igumana Bančenskog Sveto-Vaznesenskog manastira u selu Bančenji, Gercajevskog okruga, Černovičke oblasti, sa uzvođenjem u čin arhimandrita.
Od 31. jula 2006. do septembra 2011. godine učestvovao je u izgradnji Sabornog hrama Svete Trojice u Sveto-Vaznesenskom Bančenskom manastiru, koji je osveštao Patrijarh moskovski i sve Rusije Kiril 2. oktobra 2011. godine.
U decembru 2008. godine dobio je titulu Heroja Ukrajine za usvajanje više od 400 siročadi sa smetnjama u razvoju.
U januaru 2009. godine bio je učesnik Pomesnog Sabora Ruske Pravoslavne Crkve iz reda monaštva Černovičke eparhije.
Učestvovao je 8. jula 2011. godine u radu Sabora Ukrajinske Pravoslavne Crkve (iz Černjevačke eparhije).
8. maja 2012. godine, odlukom Svetog Sinoda UPC, izabran je za Episkopa Bančenskog, vikara Černjevačke eparhije[2]. 21. maja 2012. godine u hramu u čast Svih Svetih Kijevskog Pantelejmonskog manastira u Feofaniji imenovan je za Episkopa Bančenskog, vikara Černjevačke eparhije[3]. 22. maja 2012. godine, u sabornoj crkvi kijevskog Pantelejmonovog manastira u Feofaniji, hirotonisan je za episkopa bančenskog, vikara Černjevačke eparhije. Osvećenje su izvršili mitropolit kijevski i cele Ukrajine Vladimir (Sabodan), mitropolit černjevački i bukovinski Onufrije (Berezovski), mitropolit višgorodski i černobilski Pavle (Lebed), mitropolit ternopoljski i kremenecki Sergije (Gensicki), mitropolit ovručki i Korosten Visarion (Stretovich), Mitropolit Počajevski Vladimir (Moroz), Arhiepiskop Hustsko-Vinogradovski Marko (Petrivci), Arhiepiskop belocerkovski i Boguslav Mitrofan (Jurčuk), Arhiepiskop Borispoljski Antonije (Pakanič), Arhiepiskop Kamenečko-podoljski i Gorodočki Teodor (Gajun), arhiepiskop Lvovski i Galicijski Avgustin (Markevič), Arhiepiskop harkovski i Bogoduhovski Onufrije (Legki), Arhiepiskop Jagotinski Serafim (Demjanov), Arhiepiskop Perejaslavsko-Hmeljnicki i Višnjevski Aleksandar (Drabinko), Arhiepiskop Negorodski Aleksandar (Drabinko). ), Episkopi severodonjecki i starobeljski Agapit (Bevcik), hotinski Meletij (Jegorenko), nežinski i prilučki Irinej (semko), makarovski Ilarije (šiškovski), ivano-frankovski i kolomejski Pantelejmon (lugovoj), felj. (Snigirjov), Obuhovski Jona (Čerepanov)[4].
Septembra 2014. godine u besedi upućenoj stanovništvu Bukovine rekao je: „Pitam vas sa samo jednim: da se ujedine i ne daju decu na smrt. Naša pravoslavna vera nam ne dozvoljava da se ubijamo. Radi političkih interesa, radi onih koji štite svoj posao, koji štite svoje rukovodeće pozicije, hoće da ubiju naš narod koji živi u miru sa verom u Boga.[5]”
17. avgusta 2017. godine, tokom liturgije u Uspenskom sabornom hramu Kijevo-pečerske lavre, mitropolit kijevski i sve Ukrajine Onufrije je uzdignut u čin arhijereja.
Dana 17. avgusta 2020. godine, tokom liturgije u Kijevo-pečerskoj lavri, mitropolit kijevski i sve Ukrajine Onufrije je uzdignut u čin mitropolita.
U svojoj besedi od 5. jula 2022. godine osudio je postupke Patrijarha Kirila tokom ruske invazije na Ukrajinu[6].
On je 22. maja 2023. godine optužen je od strane Ukrajinskih vlasti za izazivanje međureligijske mržnje. Kako je saopštila Služba bezbednosti Ukrajine, osnov za pokretanje krivičnog postupka bile su Longinove izjave protiv Pravoslavne crkve Ukrajine, koju je tokom liturgija navodno nazvao „satanskom“ i „Antihristovom crkvom“.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Longin, mitropolit Bančenskiй, vikariй Černovicko-Bukovinskoй eparhii (Žar Mihail Vasilьevič) / Personalii / Patriarhiя.ru”. Patriarhiя.ru (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2024-02-06.
- ^ „Čelovekom goda v ukrainskom hristianstve stal Mihail Žar, 2010”. web.archive.org. 2010-04-08. Arhivirano iz originala 08. 04. 2010. g. Pristupljeno 2024-02-06.
- ^ „Žar Mihaйlo Vasilьovič”. web.archive.org. 2012-05-27. Arhivirano iz originala 27. 05. 2012. g. Pristupljeno 2024-02-06.
- ^ „V UPC MP čotiri novih mitropoliti і dva arhiєpiskopi - RІSU”. Relіgійno-іnformacійna služba Ukraїni (na jeziku: ukrajinski). Pristupljeno 2024-02-06.
- ^ „«SŠA naslaždaюtsя krovoprolitiem na Ukraine» / Pravoslavie.Ru”. pravoslavie.ru (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2024-02-06.
- ^ „Predstoяtelь Russkoй Cerkvi soveršil osvящenie Svяto-Troickogo sobora Voznesenskogo Bančenskogo monastыrя i Božestvennuю liturgiю v novoosvящennom hrame / Novosti / Patriarhiя.ru”. Patriarhiя.ru (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2024-02-06.