Marinko Šiljegović
| Marinko Šiljegović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. maj 1956. |
| Mjesto rođenja | Bosanski Novi, NR BiH, FNRJ |
| Obrazovanje | Vojna akademija Kopnene vojske |
| Porodica | |
| Supružnik | Ljubica |
| Vojna karijera | |
| Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (?—1992) Vojska Republike Srpske (1993—2004) |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
| Čin | general-major |
| Učešće u ratovima | Rat u Bosni i Hercegovini |
| Odlikovanja |     |
Marinko Šiljegović, (Bosanski Novi, 14. maj 1956) je general-major Vojske Republike Srpske u penziji.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1956. godine u Bosanskom Novom, od oca Novaka (pravnik) i majke Dušanke (trgovac). Pored njega, roditelji su imali još dvoje djece. Oženjen je i ima jedno dijete. Po nacionalnosti je Srbin. Porodična krsna slava je Sveti velikomučenik Georgije — Đurđevdan (6. maj).
Završio je Osnovnu školu „Ivan Goran Kovačić” u Zenici 1971, Vojnu gimnaziju „Bratstvo i jedinstvo” u Beogradu 1975. (2. klasa), Vojnu akademiju Kopnene vojske — smjer artiljerijsko-raketnih jedinica protivvazdušne odbrane u Beogradu 1979, Komandno — štabnu školu Ratnog vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane u Beogradu 1997. (45. klasa) i Školu nacionalne odbrane u Beogradu 2000. (43. klasa). Osim redovnog vojnog školovanja završio je veći broj kurseva u zemlji i inostranstvu: šestomjesečni kurs preobuke za raketni sistem PVO „KUB”, 1980. Zadar; kurs za komandira baterije, 1983. Sarajevo; šestomjesečni kurs komandanata diviziona, 1989. Zadar; kurs za komandanta brigade, 1998. Beograd; kurs za instruktore međunarodnog ratnog prava, 2001. Banja Luka; kurs izgradnja lidera, 2005. Sarajevo; osnovni i napredni kurs za medijatore, 2006. Banja Luka; kurs zaštita tajnih podataka, 2008. Banja Luka; obavještajni kurs za više rukovodstvo, 2011. Sarajevo i međunarodni obavještajni kurs za direktore 2014, Engleska. Diplomski rad u Komandno-štabnoj akademiji je „Angažovanje 172. srednjeg samohodnog raketnog puka protivvazdušne odbrane u odbranu teritorije i grupacija Vojske Republike Srpske” i u Školi nacionalne odbrane „Organizacija protivvazdušne odbrane ratišta Republike Srpske”. Govori engleski i njemački jezik.[1]
Proizveden je u čin potporučnika 1979. godine, a unaprijeđen u čin poručnika 1980, kapetana 1983, kapetana prve klase 1987, majora 1993, potpukovnika 1995. (vanredno), pukovnika 1999. i general-majora 12. maja 2002. (vanredno). Obavljao je dužnosti: komandir voda; komandir raketne baterije protivvazdušne odbrane; komandir srednje samohodne raketne baterije protivvazdušne odbrane; načelnik Odjeljenja za planiranje i obuku u komandi brigade protivvazdušne odbrane; komandant diviziona i komandant raketnog puka protivvazdušne odbrane u Vojsci Republike Srpske; načelnik Uprave za moral; vršilac dužnosti načelnika sektora za moral, informisanje i pravne poslove; pomoćnik načelnika Generalštaba Vojske Republike Srpske za Vazduhoplovstva i protivvazdušnu odbranu; načelnik štaba i komandant Vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane Vojske Republike Srpske. Profesionalna vojna služba mu je prekinuta 21. jula 2004. godine zbog reforme i transformacije Vojske Republike Srpske. Nakon prestanka profesionalne vojne službe zaposlio se u Ministarstvu odbrane Republike Srpske kao državni službenik i radio na dužnosti pomoćnika ministra za odbrambene pripreme, popunu i školovanje sve do ukidanja ovog ministarstva 2006. godine. Od 2007. godine radi kao državni službenik u Ministarstvu odbrane Bosne i Hercegovine u Sarajevu na dužnosti pomoćnika ministra za obavještajno-bezbjednosne poslove. Učestvovao je u Odbrambeno-otadžbinskom ratu od početka 1993. do 19. juna 1996. godine bio na dužnostima komandira raketne baterije protivvazdušne odbrane, komandanta diviziona i komandanta puka protivvazdušne odbrane.[1]
Živi sa porodicom u Banjoj Luci.
Odlikovanja i priznanja[uredi | uredi izvor]
Odlikovan u JNA:
- Medalja za vojničke vrline,
- Medalja za vojne zasluge i
- Orden za vojne zasluge sa srebrnim mačevima.
Odlikovan u VRS:
- Karađorđeva zvijezda trećeg reda.
Tokom službe ocjenjivan je osam puta, pet puta ocjenom ističe se i tri puta ocjenom naročito se ističe.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Generali Republike Srpske 1992—2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
