Marija Polivanova
| marija polivanovna | |||
|---|---|---|---|
 Marija Polivanova | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 24. oktobar 1922. | ||
| Mesto rođenja | Tulska oblast,  Ruska SFSR | ||
| Datum smrti | 14. avgust 1942. (20 god.) | ||
| Mesto smrti | Parfinski rejon Ruska SFSR,  Sovjetski Savez | ||
| Profesija | snajperista | ||
| Delovanje | |||
| Učešće u ratovima | Veliki otadžbinski rat | ||
| Služba | Crvena armija | ||
| Heroj | |||
| Heroj SSSR od | 14. februara 1943. | ||
| Odlikovanja |
| ||
Marija Semenovna Polivanova (rus. Мари́я Семёновна Полива́нова; Tulska oblast, 24. oktobar 1922 — Parfinski rejon, 14. avgust 1942), sovjetski snajper, učesnica Velikog otadžbinskog rata i heroj Sovjetskog Saveza. Poginula je boreći se do poslednjeg metka, zajedno sa Natalijom Kovšovom, pa su zajedno proglašene za heroje.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Marija Polivanova rođena je 24. oktobra 1922. godine u selu Nariškino u blizini Tule. Poticala je iz radničke porodice. Završila je osnovnu i srednju školu i radila u Istraživačkom institut za avijacijske tehnologije u Moskvi.[1]
Odmah na početku Velikog otadžbinskog rata, 1941. godine dobrovoljno se prijavila u Crvenu armiju i upućena je na polaganje snajperskog kursa. Oktobra 1941. godine kada su se nemačke jedinice približile Moskvi i kada je otpočela bitka za Moskvu, Marija je uključena u tada formiranu Treću moskovsku komunističku streljačku diviziju, koja je tada bila formirana od dobrovoljačkih bataljona, koje su činili studenti, profesori, pomoćni radnici i učenici.[1]
Nakon odbrane Moskve, januara 1942. godine je bila prebačena u 528. streljački puk, koji je bio u sastavu 130. streljačke divizije na Severno-zapadnom frontu. Tokom vremena ovladala je snajperskim veštinama i izbacila je iz stroja veliki broj neprijateljskih vojnika i oficira.[1]
Dana 14. avgusta 1942. godine, tokom borbe kod sela Sutoki u Novgorodskoj oblasti komandant snajperske grupe je bio izbačen iz borbe, pa je komandu nad grupom snajpera preuzela je Natalija Kovšova. Nemci su tada izvršili jak kontranapad. Iako je grupa snajpera ubila veliki broj nemačkih vojnika, ubrzo je preostalo samo troje snajpera — Marija, Natalija i ranjeni Novikov, koji više nije mogao da puca. Videvši da nemaju izlaza, usred jakog nemačkog napada, Marija i Natalija su se dogovorile da se bore do kraja. Uprkos povredama nastavile su sanjpersku borbu. Kada su ih potpuno okružili nemački vojnici, one su uzele četiri poslednje bombe i dve su bacile na Nemce, a sa poslednje dve su izvršile samoubistvo.[1]
Boreći se do samog kraja Maša i Nataša su postale simbol heroizma sovjetskih boraca, pa su Ukazom Prezidijuma Vrhovnog Sovjeta SSSR-a 14. februara 1943. godine posthumno bile proglašene za heroje Sovjetskog Saveza i automatski odlikovane Ordenom Lenjina.[1]
Nakon pogibije, zajedno s Natalijom Kovšovom je bila saharnjena u selu Kovovičino, kod Novogorda.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- (jezik: ruski) Biografija Marije Polivanove na sajtu Heroji zemlje
- (jezik: ruski) Biografija Marije Polivanove na sajtu Narod
Žene borci proglašene za Heroje Sovjetskog Saveza | ||
|---|---|---|
Žene borci i snajperisti, učesnice Velikog otadžbinskog rata koje su proglašene za Heroje Sovetskog Saveza | ||
| borci |  | |
| snajperisti | ||
Žene snajperisti Velikog otadžbinskog rata | ||
|---|---|---|
 | ||
.svg){kind=small}