Markovačko jezero

Markovačko jezero
Detalj sa jezera
Koordinate	44° 23′ 23″ S; 20° 39′ 14″ I
Tip	veštačko jezero
Zemlje basena	Srbija
Maks. dužina	1,0 km
Maks. širina	0,5 km
Površina	0,16 km2
Pros. dubina	7 m
Maks. dubina	12 m
Markovačko jezero

Markovačko jezero nalazi se u selu Markovac, 6 kilometara južno od centra Mladenovca, i 60 kilometara od centra Beograda, u podnožju planine Kosmaj. Dugo je 1.000 i široko 500 metara, a površina mu je 16 hektara.

Istorija

Markovačko jezero je jedno od najstarijih beogradskih veštačkih akumulacija. Nastalo je sredinom 60-ih godina 20. veka, izgradnjom brane na reci Košarna 1965. godine, za potrebe zalivnog sistema obližnjeg poljoprivrednog kombinata i jabukare. U isto vreme počelo se i sa poribljavanjem. Akumulacija se postepeno punila, tako da je 1969. godine jezero dostiglo svoj maksimum, kada mu je dužina iznosila oko 1.500 m, a širina oko 200 m, dok je najveća dubina iznosila oko 12 metara. Vremenom, usled taloženja mulja, vodostaj je opao.

Infrastruktura

Do Markovca se stiže regionalnim putem R-202 Mladenovac — Aranđelovac. Jezero ima 2 prilaza: jedan bliži Mladenovcu, a drugi sa Aranđelovačke strane, koji je malo manje sređen. Put do same obale jezera je asfaltiran i dobro označen putokazima. Jezero je opremljeno dobrom pratećom infrastrukturom, pogodnom za izletnike, kampere, sportiste, ribolovce i lovce.

Na jezeru postoji veslačka staza. Na obali je velika plaža, sa tuševima i sanitarnim čvorom. U blizini je trim staza, a gotovo oko celog jezera postoji neuređena staza za šetnju. Na obali se nalaze ugostiteljski objekti, nekoliko restorana, motel, bungalovi i auto-kamp, što sve zajedno čini pravi turističko-sportski centar. Planirana je i gradnja centara za skijanja na vodi.

Jezerom upravljaju Društvo za slatkovodno ribarstvo „Ribarstvo Dunavac“ iz Kostolca i „Srbija-centar“.

Biljni i životinjski svet

Jezero se nalazi u predelu hrastovih, cerovih i bagremovih šuma. Obala bliža Aranđelovcu obrasla je šumom, dok drugim delom delom obale dominiraju žitna polja i pašnjaci.

Zastupljene su gotovo sve vrste slatkovodne ribe: šaran, som, štuka, babuška, deverika, smuđ, amur, tolstolobik, crvenperka, bodorka, kaugler, bandar, zlatni karaš, sunčica i cverglan. Ribolovačka služba specijalnim zamkama gotovo svakodnevne istrebljuje cverglana, koja uništava riblju mlađ.

Na samoj vodi i delovima obale obraslim mogu se videti divlje patke, čaplje, veliki gnjurci, vodomari, rode Na samoj vodi i priobalju gde je obraslo trskom, mogu se videti divlja patka, veliki gnjurac, čaplja, roda. U okolnim šumama žive zečevi, lisice, fazani, prepelice, a ponekad se mogu videti i srndaći, koji dolaze na pojilo.

Ribolov

Pecanje je dozvoljeno samo sa obale. Na jezeru se može pecati sa ribolovačkom dozvolom koja važi za celu Srbiju, za nekomercijalne vode. Peca se isključivo sa 3 štapa, prihrana samo raketom, ručno, a brodići nisu dozvoljeni, kao ni postavljanje bova. Na jezeru važe stroga pravila ribolovačko-ekološke etike. U skladu sa pravilnikom, dozvoljeno je da se nose tri plemenite i pet kilograma bele ribe, a za pecanje je potrebna godišnja dozvola i uplata komunalne taksu, uz prethodno blagovremeno najavljivanje.

U sezoni dnevno na jezeru može biti i do 50 ribolovaca. Postoji i organizovana staza za takmičarski ribolov, pa se na jezeru često održavaju takmičenja u raznim tehnikama ribolova, na kojima učestvuju vrhunski sportski ribolovci iz cele Srbije i regiona. Najveće ulovljene ribe su som od 36 kg, amur od 22,5 kg i šaran od 17,5 kg

Vidi još

• Spisak jezera u Srbiji

Literatura

• Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2. 
• Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.