Marta Argerič
| Marta Argerič | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. jun 1941. |
| Mesto rođenja | Buenos Ajres, Argetinska republika |
Marta Argerič je koncertna pijanistkinja iz Argentine.
Mladost[uredi | uredi izvor]
Rođena je 5. juna 1941. godine u Buenos Ajresu, u Argentini. Klavir je počela da svira sa tri godine, a već sa osam godina je imala svoj prvi solistički koncert, na kome je izvela Betovenov Klavirski koncert br. 1, u C – duru.
Kada se preselila u Evropu 1955. godine, Marta je počela da radi sa poznatim pijanistom Fridrihom Guldom u Austriji. Njeni profesori kasnije bili su i Arturo Benedeti Mikelanđeli i Stefan Aškenazi. Mikelanđeli joj je bio od velike pomoći kada je u dvadesetoj godini upala u umetničku krizu.
Kada je imala 16 godina, Marta je učestvovala na Internacionalnom muzičkom takmičenju u Ženevi (Geneva International Music Competition) i na Internacionalnom takmičenju „Feručo Buzoni“. Iako je vremenski razmak između ova dva takmičenja bio samo tri nedelje, na oba takmičenja osvojila je prvu nagradu. Prvu nagradu osvojila je i na sedmom Internacionalnom pijanističkom takmičenju „Frederik Šopen“ u Varšavi 1965. godine.
Iste godine nastali su i njeni prvi snimci, na kojima je svirala dela Šopena, Bramsa, Ravela, Prokofjeva i Lista. Smatra se da je njena tehnika sviranja toliko dobra da je često upoređuju sa Vladimirom Horovicem. Iako neki kritičari tvrde da Marta možda preteruje u dinamici i tempu, njeno sviranje karakteriše strastvenost i jedinstven ton.
Posle 1980. Marta Argerič retko je nastupala solo, jer se, kako je sama izjavila, osećala usamljeno na pozornici. Mnogo više nastupala je u pratnji orkestra ili kao član kamernih sastava. Naročito su uspešna njena izvođenja kompozicija dvadeseog veka, posebno dela Rahmanjinova, Mesijana i Prokofjeva.
Marta Argerič puno se angažuje kako bi pomogla i afirmisala mlade muzičare. Često je i član žirija važnijih pijanističkih takmičenja. Iako se o njoj ne zna puno, zbog njene averzije prema novinarima i publicitetu, ona se smatra jednom od najvećih pijanistkinja današnjice.[1]
Privatni život[uredi | uredi izvor]
Marta Argerič je bila udata tri puta. Prvo je bila udata za dirigenta Roberta Čena, sa kojim ima ćerku violistkinju Lidu Čen – Argerič. Njihov brak je okončan 1964. godine. Od 1969. do 1973. godine je bila u braku sa dirigentom Čarlsom Dutua, sa kojim ima ćerku Ani Dutua. Sedamdesetih se udala za Stivena Kovačeviča i imaju ćerku Stefani.
Kada je u pitanju njeno zdravlje, 1990. godine joj je dijagnostikovan maligni melanom, koji je 1995. godine metastazirao na njena pluća. Podvrgla se terapiji u Institutu za lečenje raka „Sent Džons “ gde je uspešno izlečena.[1]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Marta Argerič je dobitnik mnogobrojnih nagrada, a neke od njih su:
- Internacionalno takmičenje „Feručo Buzoni“ (Ferruccio Busoni International Competition): prva nagdara
- Internacionalno muzičko takmičenje u Ženevi (Geneva International Music Competition): prva nagrada
- Internacionalno takmičenje „Frederik Šopen“: prva nagrada
- Gremi nagradu je primila 2005. godine za najbolje izvođenje kamerne muzike kompozitora Prokofijeva i Ravela, koju izvodi zajedi sa ruskim pijanistom Mihailom Pletnevom.
- Gremi nagrada za najbolje izvođenje sa orkestrom.
- Orden izlazećeg sunca.[2]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Marta Argerič i Danijel Barenbojm -
Marta Argerič u Pozorištu Kolon, Buenos Ajres -
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Usamljena pijanistkinja – Moj svet muzike” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 11. 5. 2019.
- ^ Martha Argerich (na jeziku: engleski), 7. 5. 2019, Pristupljeno 11. 5. 2019
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
