Masovna grobnica u selu Ugljare
Masovna grobnica Ugljare je grobno mesto u selu Ugljare u kosovskoj opštini Gnjilane. Među sahranjenima su kosovski Srbi, sahranjeni negde oko jula 1999. godine. [1] [2] U to vreme, to je bio jedini slučaj koji je u kosovskom tribunalu za ratne zločine uključivao istragu zločina nad civilima koji su eventualno počinili Albanci nad Srbima. Počinioci nisu pronađeni. Kosovskim liderima tokom rata, uključujući bivšeg premijera Hašima Tačija, trenutno se sudi za zločine protiv čovečnosti, ubistva, prinudnu deportaciju, kidnapovanje i progon Srba i drugih manjina u posebno ovlašćenom sudu Kosovsko specijalističko veće, osnovanom da krivično goni albanske lidere za zločine tokom i nakon rata na Kosovu.
Masakr[uredi | uredi izvor]
Dana 24. jula 1999. godine, američki vojnici kao deo KFOR-a otkrili su tela nakon što su lokalni meštani prijavili postojanje masovne grobnice. [3] Prema rečima jednog lokalnog meštana, masovna grobnica je bila veoma plitka, a jedna žrtva je bila dete, mesto je takođe bilo zatrpano istrošenim mecima. [3] Lokacija je prijavljena Međunarodnom krivičnom sudu za bivšu Jugoslaviju, a istraga je sprovedena između 8. i 11. avgusta 1999. godine. Tela su ekshumirana i kasnije odneta u obližnju kapelu. [4]
Posledice[uredi | uredi izvor]
O mestu sahrane je naširoko izveštavano mesec dana nakon što je otkrivena grobnica, što je navelo jugoslovensku vladu da optuži američke snage KFOR-a da pokušavaju da prikriju masakr. [3] Jugoslovenska vlada je u pismu predsedniku Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija tvrdila da su sve žrtve Srbi. Jugoslovenska vlada je tvrdila da su trojicu kidnapovali "teroristi iz redova Oslobodilačke vojske Kosova". [5]
Portparol NATO-a je prvobitno potvrdio da su četiri tela identifikovana kao Srbi, ali je ta izjava kasnije povučena. [3] NATO je u kasnijoj izjavi saopštio da ne mogu da potvrde da li su u nekom od tela bili Srbi ili Albanci. Kancelarija za odnose sa javnošću američkih trupa u regionu izdala je saopštenje u kojem su žrtve sahranjene na tom lokalitetu označene kao Srbi koji su ubijeni posle rata i Albanci koji su ubijeni pre rata. Portparol Haškog tribunala za ratne zločine izvestio je da dva tela možda pripadaju kosovskim Srbima koji su kidnapovani posle rata. [3]
Istraga OEBS-a ubrzo nakon masakra izvestila je da je šest tela identifikovano kao Srbi, koji su kidnapovani iz obližnjih mesta, Livoca i Poštema i Raniluga. U Ugljare je, kako se izveštava, bio smešten pritvorski objekat OVK, a dalje istrage KFOR-a dovele su do hapšenja pripadnika OVK koji su negirali bilo kakvu umešanost u ubistva. [6]
U avgustu 2018, tim UN-a je skenirao lokaciju i obližnja polja tokom istraživačke misije za potencijalne lokacije masovnih grobnica na Kosovu. [7]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Herman, Edward; Hammond, Phil (2000). Degraded Capability - The Media and the Kosovo Crisis. Pluto Press. str. 129. ISBN 9780745316314.
- ^ Carlotta, Gall (27. 8. 1999). „Yugoslavs See Grave Site as Proof NATO Fails to Protect Serbs”. The New York Times. Pristupljeno 8. 2. 2022.
- ^ a b v g d Carlotta, Gall (27. 8. 1999). „Yugoslavs See Grave Site as Proof NATO Fails to Protect Serbs”. The New York Times. Pristupljeno 8. 2. 2022.
- ^ „UPI Focus: U.S. soldiers accused of cover-up”. UPI. 26. 8. 1999. Pristupljeno 9. 2. 2022.
- ^ „Letter dated 26 August 1999 from the Chargé d'affaires a.i. of the Permanent Mission of Yugoslavia to the United Nations addressed to the President of the Security Council”. United National Digital Library. United Nations. Pristupljeno 9. 2. 2022.
- ^ „OSCE Report” (PDF). OSCE.
- ^ Haxhiaj, Serbeze (2019). „Radar-Aided Kosovo War Grave Search Yields No Results”. Balkan Insight.