Meto Jovanovski
| Meto Jovanovski | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Metodij Jovanovski |
| Datum rođenja | 17. januar 1946. |
| Mesto rođenja | Pančarevo, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 16. novembar 2023. (77 god.) |
| Mesto smrti | Skoplje, Severna Makedonija |
| Zanimanje | filmski, pozorišni i televizijski glumac |
| Rad | |
| Aktivni period | 1971—2023 |
| Bitne uloge | Kuća pored pruge — Božo Munja Tetoviranje — Ilko Pre kiše — dr. Sašo Nečista krv — Agim Selo gori, a baba se češlja — Dimče Zafrhanovski Kad svane dan — Mitar Nemanjići — Manojlo I Komnin |
| Veza do IMDb-a | |
Meto Jovanovski (Pančarevo, 17. januar 1946 — Skoplje, 16. novembar 2023) bio je jugoslovenski i makedonski pozorišni, televizijski i filmski glumac.[1][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Metodi Meto Jovanovski je rođen 17. januara 1946. godine u Pančarevu, FNRJ (tadašnja opština Berovo). Otac mu je bio Aleksandar Sande, a majka Jana Janinka. Imao je braću Atanasa i Jovana i sestru Ljubu Ljubicu. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Delčevu. Nakon završene gimnazije radio je u Narodnom pozorištu u Štipu. Dva puta je slao upit pozorišnoj akademiji u Beogradu da li može da konkuriše za upis, ali nije bio dobio odgovor.[3] Diplomirao je na Pozorišnoj akademiji u Sofiji 1970. godine, kao poslednja generacija profesora Bojana Danovskog (Buka Danona).[3] Iste godine kada diplomira, vraća se u SFRJ, gde se zapošljava u Dramskom pozorištu u Skoplju, gde je igrao 40 godina. Radio je i kao gost u pozorištima u Kumanovu, Velesu, Strumici, Splitu, Sarajevu, Podgorici.[3] Osim što se bavio glumom, bavio se i pozorišnom režijom, a takođe je bio i profesor na glumačkoj akademiji.[3]
Godine 1984. upoznao je u Splitu buduću suprugu Ljilju, koja je bila rodom iz Varaždina, sa kojom je bio u braku do 1993. godine i sa kojom je stekao dve ćerke. Bivša supruga i ćerka su se odselile u Varaždin.[3]
Njegova glumačka karijera počela je i pre završetka studija, na sceni Narodnog pozorišta u Štipu. Od tada, za kratko vreme istakao se kao jedan od vodećih dramskih umetnika u Socijalističkoj Republici Makedoniji, kao i na prostoru cele SFRJ. Dobitnik je brojnih nagrada za uloge u filmovima i pozorišnim predstavama, kao i velikim brojem državnih nagrada i priznanja.
Prvu filmsku ulogu ostvario je 1971. godine, kada je dobio ulogu u filmu Makedonski deo pakla, gde je glumio partizana. Najznačajnije uloge igrao je u filmovima Pre kiše, Kad svane dan i u filmu Tetoviranje, kao i u TV seriji Selo gori, a baba se češlja gde je bio u ulozi Dimčeta.[4][5]
Bio je počasni član Crnogorskog narodnog pozorišta od 2001. godine, gde je igrao u prestavama Malograđani (2001) i Urnebesna tragedija (2014).[6]
Preminuo je 16. novembra 2023. godine, a sahranjen je u Aleji velikana u Skoplju.[7]
Filmskim susretima u Nišu, 1984. godine
Filmografija[uredi | uredi izvor]
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1970-e | |||
| 1971. | Makedonski deo pakla | partizan | |
| 1973. | Ukleti smo, Irina | Damjan | |
| 1973. | Smilevskiot kongres | Todor Pophristov | |
| 1973. | Kukla | ||
| 1975. | Ilinka | ||
| 1976. | Najduži put | Kosta | |
| 1977. | Itar Pejo (serija) | Kadijata | |
| 1977. | Presuda | Đorče | |
| 1977. | Najduži put (serija) | Kosta | |
| 1977. | Saslušanje na železnici | Dano | |
| 1977. | Neli ti rekov | ||
| 1978. | Beliot sid | ||
| 1979. | Kurirot na Goce Delčev (serija) | Jonče | |
| 1980-e | |||
| 1980. | Vreme, vode | Dudule | |
| 1980. | Učitelot | ||
| 1980. | Olovna brigada | Petre | |
| 1981. | Crveni konj | Vani Urumov | |
| 1981. | Dorotej | Dimitrije | |
| 1982. | Ilindan (serija) | Čavče | |
| 1982. | Venerijanska raja (tv film) | profesor | |
| 1982. | Ponoćno sunce | ||
| 1982. | Nastojanje | Hamo | |
| 1982. | Zmajevi na vetru | ||
| 1982. | Tumba, tumba divina | ||
| 1982. | Jahači vetra | ||
| 1983. | Crveni konj (serija) | ||
| 1984. | Memed My Hawk | ||
| 1984. | Opasni trag | Nafijev brat | |
| 1984. | Ne rekoh li ti | ||
| 1984. | Komedijanti (serija) | ljubavnik | |
| 1984. | Kratak sastanak | ||
| 1984. | Divljač | Simon | |
| 1985. | Grb pozadi | ||
| 1985. | Trgovac iz Soluna | Musa | |
| 1986. | Srećna nova ’49. | Dragoslav Kovačevski | |
| 1986. | Sunce na dlanu (serija) | ||
| 1987. | Waitapu | profesor filozofije | |
| 1987. | Rezervisti | ||
| 1987. | Na putu za Katangu | Janko | |
| 1987. | Haj-Faj | ||
| 1988. | Za sada bez dobrog naslova | reditelj | |
| 1988. | Kuća pored pruge | Božo Munja | |
| 1989—1993 | Eureka | ||
| 1990-e | |||
| 1990. | Trst via Skopje (serija) | Štuc | |
| 1990. | Stanica običnih vozova | Nemi | |
| 1991. | Opstanak (serija) | Usamljenik (Osameniot) | |
| 1991. | Tetoviranje | Ilko | |
| 1992. | Odlazak od Paskavelija | Orse | |
| 1992. | Jevreji dolaze | Jova Burger | |
| 1993. | Makedonska saga | hodža | |
| 1994. | Pre kiše | dr. Sašo | |
| 1994 | Prekaleni | ||
| 1995. | Anđeli na otpadu | Anastasije | |
| 1996. | Nečista krv | Agim | |
| 1997. | Felkis | ||
| 1997 | Dobrodošli u Sarajevo | ||
| 1998 | Vujko Vanja | Vanja | |
| 1998. | Stršljen | Avdija | |
| 1998. | Livada | doktor | |
| 2000-e | |||
| 2000 | Je li jasno prijatelju | ||
| 2001 | Prašina | profesor | |
| 2002 | Zona Zamfirova | ||
| 2004. | Velika voda | Nikodinovski | |
| 2006. | Žeđ Kosova | stari Srbin | |
| 2006. | Tajna knjiga | otac Andrej | |
| 2009. | Normalni | sudija | |
| 2009. | Selo gori... i tako | Dimče | |
| 2010-e | |||
| 2010. | Misija London | makedonski ambasador | |
| 2010. | Kao rani mraz | Vidrin otac | |
| 2010. | Kraj sveta | ||
| 2010. | Ostavljeni | Gago | |
| 2010. | Beli, beli svet | Crni | |
| 2010 | Šesto čulo | Vladimir | |
| 2008—2016. | Selo gori, a baba se češlja | Dimče Zafrhanovski | |
| 2010 | Majke | ||
| 2012. | Kad svane dan | Mitar | |
| 2012. | Treće poluvreme | Rabi | |
| 2013. | Čefurji raus! | Bole | |
| 2014. | Presuda | doktor | |
| 2014. | Deca sunca | Kral | |
| 2014. | Index Zero | stari čovek | |
| 2014 | Kum | Monah | |
| 2014 | Do balčaka | ||
| 2015. | Enklava | Milutin Arsić | |
| 2016. | Zlatna petorka | ||
| 2016 | Oslobođenje Skoplja | ||
| 2017. | Poslednja crkvena zvona | ||
| 2017—2018. | Nemanjići — rađanje kraljevine | Manojlo I Komnin | |
| 2018. | Ruganje Isusu | Lazar | |
| 2020.-te | |||
| 2021—2022 | Crna svadba | pop | |
| 2022 | Državni službenik | ||
| 2022—2023 | Bistra voda | profesor | |
| 2023 | Božićna jelka TV-film | deda | |
| 2023 | Branilac TV-serija | Enri Aslani | |
| 2023 | Crveni pesnik TV-serija | sveštenik | |
| 2024 | Ruski konzul TV-film | ||
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Pet puta je proglašavan glumcem godine od časopisa Ekran.
- Sedam puta je nagrađivan na Pozorišnim igrama Vojdan Černodrinski u Prilepu.
- Četiri puta bio dobitnik nagrade Milton Manaki.
- Nagrada grada Skoplja 13. novembar.
- Republička nagrada 11. oktobar za pojedinačno glumačko ostvarenje 1980. godine.
- Republička nagrada 11. oktobar za dugogodišnji rad i ostvarenja.
- Državna nagrada Republike Makedonije Kliment Ohridski.
- Zlatni venac na festivalu za male i eksperimentalne scene u Sarajevu, dva puta za uloge u predstavama Erigon i Karamazovi.
- Zlatna maska od novina Večer za ulogu Porfirija u predstavi Zločin i kazna na Ohridskom letu.
- Dve Grand-pri nagrade na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu za filmove Srećna nova '49. i Tetoviranje.
- Nagrada za najbolju sporednu epizodnu mušku ulogu u filmu Crveni konj na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu.
- Zlatna značka na Filmskom festivalu u Vrnjačkoj banji.
- Zlatna klapa u Beogradu, za doprinos filmskoj umetnosti.
- Nagrada za najbolju sporednu ulogu na Međunarodnom festivalu eksperimentalno pozorišta u Rijeci za ulogu Besemjonova u predstavi Malograđani, izvođenu na Crnogorskom narodnom pozorištu (2002).
- Nagrada za najbolju sporednu ulogu u predstavi Naopak komšiluk na međunarodnom pozorišnom festivalu Marulićevi dani, u Splitu 2008. godine.
- Nagrada počasnog člana Crnogorskog narodnog pozorišta (2015).[6]
- Nagrada na pozorišnom festivalu Risto Šiškov, za najbolje glumačkom ostvarenje u predstavi Koza, ili ko je Silvija, 2008. godine.[8]
- Nagrada Petre Prličko (2010)
- Nagrada Vojdan Černodrinski (2015)
- Grand pri Međunarodnog festivala glumaca u Nikšiću za ulogu u predstavi Urnebesna tragedija (2015)[6]
- Nagrada Zlatni platan za izuzetan doprinos evro-mediteranskom filmu, Festival mediteranskog i evropskog filma u Trebinju (2018)[9]
- Nagrada Omaž (2019)
- Nagrada Kinenova za doprinos filmskoj umetnosti (2021)
- Nagrada na festivalu Izmir (Turcija) "Zlatni kišobran" (2022)
- Nagrada na festivalu Joakim Fest za pretstavu My name is Goran Stefanovski (2022)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Preminuo Meto Jovanovski”. Radio-televizija Srbije. 16. 11. 2023. Pristupljeno 16. 11. 2023.
- ^ „Počina akterskata legenda Meto Jovanovski”. 16. 11. 2023. Pristupljeno 25. 12. 2023.
- ^ a b v g d „NAŠ GOST: Meto Jovanovski - Živimo u vrijeme seoba naših naroda (VIDEO) | Herceg Televizija Trebinje”. www.herceg.tv. Pristupljeno 2023-11-16.
- ^ Meto Jovanovski na sajtu Dramskog teatra Skoplje {mkd}
- ^ Meto Jovanovski biografija
- ^ a b v IN MEMORIAM METO JOVANOVSKI 1946-2023 Crnogorsko narodno pozorište 16. 11. 2023.
- ^ Direktor CNP-a odao počast glumcu na komemoraciji u Skoplju: Meto Jovanovski bio je veliki prijatelj Crne Gore i njene kulture cdm.me 20. 11. 2023.
- ^ „Dramski Teatar Skopje: Meto Jovanovski”. dramskiteatar.com.mk. Pristupljeno 1. 12. 2016.
- ^ „Filmski festival u Trebinju: Uručena priznanja Svetlani Bojković i Metu Jovanovskom”. glassrpske.com. 8. 8. 2018. Arhivirano iz originala 08. 08. 2018. g. Pristupljeno 08. 08. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Meto Jovanovski na sajtu IMDb (jezik: engleski)
