Milan Zec
| milan zec | ||
|---|---|---|
 Milan Zec u uniformi | ||
| Lični podaci | ||
| Datum rođenja | 1919. | |
| Mesto rođenja | Vrtoče, kod Petrovca, Kraljevstvo SHS | |
| Datum smrti | nepoznat | |
| Mesto smrti | Valjevo, | |
| Profesija | vojno lice | |
| Delovanje | ||
| Član KPJ od | 1942. | |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija | |
| Čin | major | |
| Odlikovanja |
| |
Milan Zec (Vrtoče, kod Petrovca, 1919 — Valjevo) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, major JNA i nosilac Partizanske spomenice.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Milan Zec je rođen 1919. godine[1][2] u Vrtoču (zaselak Kula),[3] kod Petrovca, od oca Ilije i majke Sofije Pilipović Zekanović iz Vrtoča, koja je bila Ilijina druga žena. Ilija je sedam godina bio u austrougarskoj vojsci i bio je unapređen. Stradao je 1943. godine u zbjegu.[3][4][5] Milan je odrastao u višečlanoj porodici sa četiri brata i četiri sestre. Potiče iz zemljoradničke porodice, od vrtočkih Zečeva koji slave Đurđevdan. Ženio se dva puta. Prvi put, bio je oženjen Darom Radošević Čardaklić (Čardaklija) iz Vrtoča, sa kojom je dobio sina Dragana. Dara i Dragan su umrli od tifusa u snijegom zametenoj planini početkom 1943. godine. Drugi put oženio je Ljubicu Marčetić iz Tukova kod Prijedora i sa njom je dobio ćerku Dušanku i sina Dušana.[3][4][5]
Po okupaciji Jugoslavije, Milan se uključio u pripreme oružanog ustanka 27. jula 1941. Od prvih dana učestvovao je u ustaničkim i gerilskim akcijama, sa karabinom kojeg se domogao u borbama.[5] Rat je proveo kao pripadnik Treće krajiške brigade. Bio je srednjeg rasta, a temeljita stasa, vrijedan i odgovoran.[5]
U KPJ je primljen 1942. godine.[1] Učesnik je Bitke na Sutjesci.[2] Tokom rata ranjen je dva puta.[5]
U ratu je obavljao više dužnosti. Početkom rata bio je borac vrtočke čete (tada 4. čete petrovačkog bataljona, kasnije 2. čete 1. bataljona Treće krajiške brigade). Nakon toga obavljao je dužnosti komesara čete,[2] komandira čete,[5] te komesara bataljona.[1]
Nakon rata služio je kao oficir u JNA. Penzionisan je u činu majora.[5]
Više puta je odlikovan. Nosilac je Partizanske spomenice 1941.[1][5]
Umro je u Valjevu.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Treća krajiška brigada - Zbornik sjećanja. Knjiga treća. Beograd: Odbor sekcije boraca Treće proleterske krajiške brigade u Beogradu. 1985. str. 1042.
- ^ a b v Kučan, Viktor (1996). Borci Sutjeske. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva. str. 747. ISBN 86-17-04984-7.
- ^ a b v Pilipović - Dajanović, Nikica (2011). Sabor u Vrtoču (2. prerađeno i dopunjeno izd.). Vrtoče: Grafomark Laktaši. str. 270, 295. ISBN 978-99955-57-36-2.
- ^ a b Pilipović - Dajanović, Nikica (1989). Sabor u Vrtoču. Mjesna zajednica Vrtoče. str. 243.
- ^ a b v g d đ e ž z „CIP - Katalogizacija u publikaciji - Narodna biblioteka Srbije, Beograd 94(497.11)"1939/1945"(047.53) KAKO se stvara(la) istorija... : lične priče uče - PDF Besplatno skidanje”. docplayer.rs. Pristupljeno 2022-03-09.
