Milić Drinčić
Milić Drinčić | |
|---|---|
 Litografija Milića Drinčića | |
| Datum rođenja | 1778, 1775. |
| Mesto rođenja | Teočin, Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 1815. |
| Mesto smrti | Dublje, Kneževina Srbija |
Milić Drinčić (Teočin, Rudnička nahija, oko 1775 — Dublje, 14/26. jul 1815) je bio ustanički vojvoda.
Biografija[uredi | uredi izvor]
U početku prvog srpskog ustanka 1804. godine učestvovao je sa Milanom Obrenovićem u napadu na rudnički grad i ubrzo postaje buljubaša. Istakao se u bojevima kod Čačka 1805. i Užica 1807.[1]
U to vreme, Rudnička nahija imala je četiri knežine: Brusničku, Moravu, Kačer i Crnu Goru - na čijem je čelu bio Milić Drinčić. Zapovednih svih pomenutih knežina bio je vojvoda Milan Obrenović. Godine 1811. je postao vojvoda crnogorske knežine (kraj oko Takova), a 1813. nije izbegao nego se predao Turcima, ali je stalno bio na oprezu i 1814. se odmetnuo u goru.
Početkom 1815. učestvovao je u pripremama za novi ustanak i prisustvovao dogovorima i u Rudovcima i u Vreocima, sastanku u Takovu. Čim je izbio Drugi srpski ustanak, Drinčić je sa svojom ljudima uspešno suzbijao Turke i mnogo doprineo pobedi ustanika u odsudnim bojevima na Ljubiću i Dublju, gde je i poginuo.[2]
Ulica Drinčićeva u Beogradu[uredi | uredi izvor]
U Beogradu je imenovana Ulica Drinčićeva još u 19. veku, tačnije 1896. godine. Ona se prethodno zvala Višnjička od 1878. do 1896. godine.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Milić Drinčić”. Srpska enciklopedija. Pristupljeno 9. 12. 2021.
- ^ „Poginuo je vojvoda Milić Drinčić”. Srpski legat. Pristupljeno 9. 12. 2021.
- ^ Ulice i trgovi Beograda, I knjiga (A-M). Beograd: Biblioteka grada Beograda. 2004. str. 240.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vuk Stefanović Karadžić, Građa za srpsku istoriju, Beograd 1898.
- Tekst dr. Relje Novakovića, naučnog savetnika, Istorijskog instituta, Beograd u Enciklopediji Jugoslavije JLZ „Miroslav Krleža“ Zagreb 1984. godine tom 3. str. 580.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
