Milorad Mića Stanojlović

Milorad Mića Stanojlović
Milorad Mića Stanojlović
	Mića Stanojlović
Lični podaci
Puno ime	Milorad Stanojlović
Datum rođenja	1919.
Mesto rođenja	Družetić, kod Koceljeve, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	30. septembar 1942. (22/23 god.)
Mesto smrti	Mlinište, kod Mrkonjić Grada, ND Hrvatska
Profesija	vojno lice
Član KPJ od	avgusta 1941.
Vojna karijera
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od	7. jula 1953.

Milorad Stanojlović (Družetić, kod Koceljeve, 1919 — Mlinište, kod Mrkonjić Grada, 30. septembar 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1919. godine u selu Družetić, kod Koceljeve.

Bio je aktivni podnarednik Jugoslovenske vojske. Posle Aprilskog rata i kapitulacije vojske, 1941. godine, Milorad je izbegao zarobljavanje i naoružan se vratio u rodno mesto. Tu se povezao sa članovima Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), koji su radili na organizovanju ustanka u valjevskom kraju, i aktivno učestvovao u organizovanju ustanka.

Prilikom formiranja Podgorske čete Valjevskog partizanskog odreda, 11. jula 1941. godine, postao je borac te čete. Kao aktivni vojnik, istakao se već u prvim borbama čete - u borbi kod sela Gola Glava, zahvaljujući njegovom planu četa je zarobila grupu nemačkih vojnika. Istakao se i u borbi kod sela Osladića, na putu Valjevo-Loznica, 2. septembra 1941. godine. Tada je njegova četa napadala nemačku motorizovanu kolonu, koja se kretala od Krupnja prema Valjevu. U tom napadu, on je, s puškomitraljezom, kolonu sačekao na oko 50 metara, i zatim je po njoj osuo vatru. Kolona je bila razbijena, 3 kamiona uništena, a veliki broj nemačkih vojnika - ubijen i ranjen. Za svoje dotadašnje zasluge u borbi, avgusta 1941. godine primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije.

Kada je septembra 1941. godine, Podgorska partizanska četa, prerasla u bataljon, Milorad je postavljen za komandira čete. U borbama tokom Prve neprijateljske ofanzive, on je sa svojom četom sačekao nemačke tenkove kod sela Grabovice, na putu između Valjeva i Šapca, i na njih s nekoliko metara bacio bombe. Posle ove kraće borbe, Nemci su se uz osetne gubitke povukli u Valjevo. Ubrzo potom, počinio je sličnu akciju, kada je, sa svojom četom, sačekao u zasedi nemačku kaznenu ekspediciju koja se kretala od Loznice prema Valjevu, i naneo joj teške gubitke, a ostatak naterao u povlačenje.

Na dužnosti komandira Podgorske čete Valjevskog partizanskog odreda ostao je sve do 6. marta 1942. godine, kada se, s delom Odreda, prebacio preko reke Drine, i pošao u susret Vrhovnom štabu NOP i DVJ i glavnini partizanskih snaga. Po dolasku u Vrhovni štab, Milorad je, kao iskusan i hrabar borac upućen u Prateću četu Vrhovnog štaba, gde je postavljen za vodnika.

Poginuo je 30. septembra 1942. godine, kod sela Mliništa, blizu Mrkonjić Grada. On se tada nalazio u pratnji dr Sime i Olge Milošević i upali su u četničku zasedu, koja je bila postavljena na svega 300 metara od logora Vrhovnog štaba. Četnici su na njih otvorili vatru iz puškomitraljeza, i Milorad je bio pogođen u grudi, a Olga Milošević je bila lakše ranjena u ruku. Iako teško ranjen, on je otvorio vatru iz svog automata, i pružio otpor četnicima, omogućivši tako dr Simi i Olgi Milošević da se povuku ka partizanskom logoru.

Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 7. jula 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.