Miloš Vučković

miloš vučković
Miloš Vučković
Lični podaci
Datum rođenja	(1914-09-04)4. septembar 1914.
Mesto rođenja	Ulcinj, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti	25. avgust 1992.(1992-08-25) (77 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, SR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Porodica
Supružnik	Anđelka Vučković
Delovanje
Član KPJ od	oktobra 1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1932 — 1941. 1941 — 1964.
Čin	general-major
Heroj
Narodni heroj od	20. decembra 1951.
Odlikovanja

Miloš Vučković (Ulcinj, 4. septembar 1914 — Beograd, 25. avgust 1992) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 4. septembra 1914. u Ulcinju, gdje se njegova porodica odselila sa Prekornice–Cetinje. Ostao je rano bez oca, pa se majka trudila da svojim sinovima stvori makar minimalne uslove za život. Pohađao je Vojnu muzičku školu u Vršcu od 1928. do 1932. godine. Zatim je službovao u Beogradu, gdje se družio i sarađivao sa komunistima.

Napad na Jugoslaviju 1941. godine zatekao ga je u Užicu, odakle je njegov puk bio prebačen na Kosovo. Izbegao je zarobljavanje u Aprilskom ratu, nakon čega je boravio na Kopaoniku i kao civil se prebacio u Beograd. U Srbiji je od početka oružanog ustanka bio u ustaničkim redovima, a nakon povezivanja sa Slobodanom Penezićem Krcunom, dobio je zadatak da se ubaci u četničke redove i izvještava o njihovoj politici prema Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP). Nakon odlaska sa Ravne gore, priključio se Valjevskom partizanskom odredu. U jesen 1941. godine, postao je komandir partizanske čete i učestvovao u oslobađanju Krupnja, u napadu na Šabac i u borbama oko Valjeva.

Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je u oktobru 1941. godine. Nekoliko dana nakon formiranja Prve proleterske brigade, u čijim je redovima od dana formiranja, imenovan je za komandira čete Četvrtog bataljona. Kasnije je stupio na dužnost zamjenika komandanta Kraljevačkog bataljona.

Od sredine 1943. godine vršio je sledeće dužnosti u NOV i PO Jugoslavije:

• komandant bataljona u Trećoj krajiškoj brigadi,
• načelnik Štaba Trinaeste proleterske brigade,
• šef Obavještajnog centra Prve proleterske divizije,
• načelnik Obavještajnog odjeljenja Prvog proleterskog korpusa i Prve armije JA.

Učestvovao je u borbama protiv ustaša na Oraovici, iznad Prače 1942. godine, u borbi za Livno, u borbi protiv italijanskih vojnika kod Posušja, u borbi za Jajce, u borbama protiv četnika na Tesliću, Bradini, u Sandžaku i kod Šuica. Tokom rata je bio ranjavan četiri puta.

Po nalogu KPJ 1944. godine, ušao je u okupirani Beograd tri nedjelje prije oslobođenja. Iz Beograda je slao izvještaje, organizovao borbene grupe, izvodio napade na njemačke vojnike, sve do konačnog oslobođenja grada. Kao glavni obavještajac Prve armije, davao je podatke iz okupiranog Beograda za dejstva jedinica Prve armije i sovjetskih jedinica, da je bio lično kod generala Milana Nedića i zahtijevao da on omogući pobjedu jugoslovensko-sovjetskih snaga.

Posleratni period

Poslije rata i oslobođenja Jugoslavije, obavljao je dužnost načelnika Obavještajnog odjeljenja Armije i armijske oblasti i predavača na Višoj vojnoj akademiji JNA. Penzionisan je u činu general-majora JNA, 1964. godine.

Umro je 25. avgusta 1992. godine u Beogradu i sahranjen u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem, Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima, Orden bratstva i jedinstva sa srebrnim vencem, Orden za hrabrost i Orden narodne armije sa srebrnom zvezdom. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 20. decembra 1951. godine.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975. 
• Vojna enciklopedija (knjiga deseta). Beograd 1978. godina.