Milutin Nedić
| Milutin Nedić | |
|---|---|
 Milutin Nedić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 26. oktobar 1882. |
| Mesto rođenja | Sopot, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1945. (62/63 god.) |
| Mesto smrti | Salcburg, Austrija |
| Porodica | |
| Rođaci | brat: Milan Nedić, Božidar Nedić dalji rođak: Dimitrije Ljotić |
| Vojna karijera | |
| Služba | Kraljevina Srbija (1901−1918) Kraljevina Jugoslavija (1918−1941) 1901–1941 |
| Vojska | Srpska vojska Jugoslovenska vojska |
| Čin |   Armijski general |
| Učešće u ratovima | |
.svg)
Milutin Đ. Nedić (Sopot, 26. oktobar 1882 — Salcburg, 1945) bio je armijski general vojske Kraljevine Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Završio je šest razreda gimnazije u Beogradu, Vojnu akademiju, kao prvi u rangu,[1] Višu školu Vojne akademije i pripremu za generalštabnu struku.
Bio je komandir voda, baterije i ađutant artiljerijskog puka. U balkanskim ratovima obavljao je više dužnosti, među kojima se ističu: rad u Saobraćajnom odeljenju Vrhovne komande (na službi za radove na koncentraciji vojske), zastupnik šefa Železničkog odseka i zastupnik šefa Obaveštajnog odseka. u Operativnom odeljenju Vrhovne komande.
U Prvom svetskom ratu bio je na službi za izvršavanje koncentracije vojske u Saobraćajnom odeljenju Vrhovne komande, pomoćnik i zastupnik načelnika Štaba Komande Odbrane Beograda, pomoćnik načelnika Štaba Timočke divizije prvog poziva, načelnik Štaba Kombinovanog odreda, šef Đeneralštabnog odseka Opštevojnog odeljenja Ministarstva vojnog (1915—1916), komandant pešadijskog bataljona, pomoćnik načelnika Štaba Druge armije, načelnik Štaba Drinske divizije, te član Vojne misije u Ljubljani (do 1919).
Posle rata, između ostalog, bio je načelnik štaba divizijske oblasti, vojni izaslanik u Bugarskoj, Francuskoj i Italiji, komandant pešadijskog puka, načelnik Štaba Četvrte armijske oblasti, načelnik Nastavnog odeljenja Glavnog generalštaba, pomoćnik komandanta i komandant Vazduhoplovstva, vršilac dužnosti i načelnik Glavnog generalštaba, komandant armije i ministar vojske i mornarice.
U Aprilskom ratu (1941) je bio komandant Druge grupe armija. Zarobljen u Beogradu 10. aprila i poslat u nemačko zarobljeništvo. Od maja 1941. do februara 1942. nalazio se u logoru Osnabrik, a od februara do avgusta 1942. u logoru Olfag IVa blizu Nirnberga. Nemci su ga na insistiranje njegovog brata Milana Nedića vratili u zemlju u septembru 1942, ali je general Milutin Nedić odbio bilo kakvo angažovanje u političkom i javnom životu Srbije.
Prema navodima Vojnoobaveštajne agencije nakon zauzimanja Beograda, u oktobru 1944. godine prebegao je u Austriju gde je 1945. godine izvršio samoubistvo.[2]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
- Ordenom Karađorđeve zvezde sa mačevima III i IV reda
- Ordenom Francuske Legije časti
- Ordenom Britanskog srebrnog lava
- Ordenom Svetog Save III i IV reda
- Ordenom Belog orla sa mačevima III i IV reda
- Ordenom Svete Ane III reda
- Ordenom Albanske Spomenice
- Ordenom Zlatne medalje „Miloš Obilić“
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Vojnoobaveštajna agencija | Istorijat | Značajne ličnosti VOS | Nedić Đ. Milutin (1882–1945)”. www.voa.mod.gov.rs. Pristupljeno 14. 11. 2019.
- ^ „VOA: Nedić Đ. Milutin”. Arhivirano iz originala 05. 08. 2012. g. Pristupljeno 9. 4. 2013.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Borković, Milan (1979a). Kvinsliška uprava u Srbiji 1941—1944 (knjiga 1). Beograd.
- Borković, Milan (1979b). Kvinsliška uprava u Srbiji 1941—1944 (knjiga 2). Beograd.
- Arhiv Vojnoistorijskog instituta u Beogradu (AVII) (biografije generala vojske Kraljevine Jugoslavije)
- Velimir Ivetić, Načelnici Generalštaba 1876—2000, Beograd, 2000.
- Borivoje Karapandžić, Građanski rat u Srbiji 1941—1945, Beograd, 1995.
