Mirovni sporazum
Mirovni ugovor ili mirovni sporazum je sporazum između dve zaraćene strane, najčešće države ili vlade, kojim se formalno završava rat ili oružani sukob. Razlikuje se od primirja koje je sporazum o obustavljanju neprijateljstava, kao i od predaje kojom jedna od oružanih formacija pristaje položiti oružje.
Prvi poznati primer mirovnog sporazuma je ugovor između Ramzesa II i Hatušiliša III nakon bitke kod Kadeša koja je oslabila obe države. Ugovor je sklopljen u dve identične kopije - na egipatskim hijeroglifima i hetitskom pismu. Sadrži 18 članova kojima se određuje prekid neprijateljstva, međusobna pomoć u slučaju napada treće strane i razmena zarobljenika.
Osim samog završetka rata, mirovni sporazum po pravilu sadrži i dodatne odredbe čija je svrha posredno ili neposredno sprečiti izbijanje novih sukoba. To se prvenstveno odnosi na ustanovljenje novih ili potvrdu pređašnjih granica, mehanizme za rešavanje budućih sporova, plaćanje ratne odštete, rešavanje statusa ratnih zarobljenika i izbeglica, rešavanje međusobnih dugova i ustanovljenje vlasništva, raspolaganje prirodnim resursima i ustanovljenje ponašanja jedne ili obeju strana (ograničenje opsega i vrste oružanih snaga i sl.).
Sadržaj mirovnog ugovora će najčešće zavisiti od ishoda ratnog sukoba, ali i od spoljnopolitičkih odnosa i diplomatske veštine pregovarača. Najpoznatiji mirovni sporazumi su Vestfalski mir kojim su uspostavljena načela moderne diplomatije; Pariski mir 1815. godine kojim su potvrđene odluke Bečkog kongresa održanog nakon Napoleonovih ratova sa ciljem uspostavljanja novih granica u Evropi; Versajski mir sklopljen između sila Antante i Nemačke kojim je uređena Evropa nakon Prvog svetskog rata itd.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Nicolas Grimal, A History of Ancient Egypt, Blackwell Books
