Miro Perc
| miro perc | |
|---|---|
 Miroslav Miro Perc Maks | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 2. februar 1912. |
| Mesto rođenja | Ljubljana, Austrougarska |
| Datum smrti | 1. april 1945. (33 god.) |
| Mesto smrti | Vojsko, kod Idrije, Italijanska Socijalna Republika |
| Profesija | vojno lice |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1934. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1941 — 1945. |
| Čin | potpukovnik |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Miroslav Miro Perc — Maks (Ljubljana, 2. februar 1912 — Vojsko, kod Idrije, 1. april 1945) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, potpukovnik JA i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 2. februara 1912. u Ljubljani. Nakon završene osnovne škole i gimnazije, upisao je Građevinski fakultet Univerziteta u Ljubljani. Pošto je poticao iz siromašne porodice s mnogo dece, morao je povremenim radom pribavljati sredstva za studiranje. Tokom studija, na fakultetu se povezao sa studentima-komunistima i priključio se studentskom revolucionarnom pokretu i učestvovao u mnogim studentskim akcijama.[1]
Godine 1934. primljen je u članstvo tada ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Kod kuće je organizovao partijsku tehniku, jednu od retkih u koju policija nije uspela da otkrila. Tu je umnožavao ilegalnu partijsku štampu. Uporedo sa tim učestvovao je u studentskom pokretu. Neposredno pred početka Drugog svetskog rata u Jugoslaviji, bio je saradnik Vojne komisije pri Centralnom komitetu Komunističke partije Slovenije i najviše radio sa Alešom Beblerom, članom Vojne komisije. Sa Beblerom je sarađivao i u vreme okupacije na raznim vojnim pitanjima. Pored ostalog, u vreme kapitulacije Jugoslovenske vojske, tokom Aprilskog rata, 1941. organizovao je u Ljubljani skladišta za prikupljanje oružja, kao i prevoženje tog oružja iz grada.[1]
Avgusta 1941. napustio je Ljubljanu i otišao u partizane i postao komandir Stiške partizanske čete, s kojom je izvršio veliki broj akcija. Januara 1942, došao je u Glavni štab slovenačkih partizanskih četa, koji se tada još nalazio u Ljubljani, da podnese izveštaj i dobije nova uputstva. U Ljubljani su ga uhapsili Italijani, sa lažnom legitimacijom sa tuđim imenom. Nekoliko nedelja je proveo u ljubljanskom zatvoru, a Italijani nisu uspeli da otkriju njegov identitet, pa je pod lažnim imenom upućen u logor Gonars, u Italiji.[1]
Nakon dolaska u logor povezao se sa logorašima-komunistima i sa njima organizovao bekstvo iz logora, koje je izvedeno 31. avgusta 1942. godine. Tom prilikom, kroz podzemni rov, pobeglo je šesnaest logoraša, među kojima je bio i Boris Krajger. Kao građevinac, Miro je izradio precizan plan za kopanje rova, koji se završavao daleko van logora, a bio je i među najaktivnijim kopačima. Odmah nakon bekstva, priključio se primorskim partizanima.[1]
Oktobra 1942. preuzeo je dužnost zamenika komandanta Drugog bataljona Loškega partizanskog odreda, a decembra 1942. komandanta Četvrtog bataljona. Kada je 13. februara 1943. formiran Severnoprimorski odred, postao je komandant njegovog Trećeg bataljona. Svojim vojničkim iskustvom, koje je stekao kao jedan od prvih slovenačkih partizana, ali i vrlo hrabar borac i dobar politički radnik, uspešno je vodio svoj bataljon u mnogim akcijama.[2]
Nakon formiranja Odeljenja za zaštitu naroda (OZN) u proleće 1944, poveren mu je zadatak da radi na organizovanju Ozne za Slovenačko primorje. Tada je postavljen za načelnika Pokrajinskog štaba Ozne, nakon čega je radio na okupljanju pouzdanih boraca, koji su bili sposobni za izvođenje najrizičnijih akcija. Uporedo je bio član Oblasnog komiteta KPS za Slovenačko primorje.[2]
Poginuo je 1. aprila 1945. u poslednjoj velikoj nemačkoj ofanzivi u Slovenačkom primorju, kad je u neprijateljskom okruženju štitio živote svojih saboraca. U trenutku smrti imao je čin potpukovnika Jugoslovenske armije (JA).[2]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije, 20. decembra 1951. proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Narodni heroji 2 1982, str. 87.
- ^ a b v g Narodni heroji 2 1982, str. 88.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zbornik narodnih heroja Jugoslavije. Beograd: Omladina. 1957. COBISS.SR 50964999
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48703239
Narodni heroji iz Ljubljane i okoline | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Ljubljani i okolnim opštinama, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| grad Ljubljana |
|  |
| okolne opštine | ||
