Mihajlo Mihajlov
Mihajlo Mihajlov | |
|---|---|
 Mihajlo Mihajlov, 1965. godine | |
| Datum rođenja | 26. septembar 1934. |
| Mesto rođenja | Pančevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 7. mart 2010. (75 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Mihajlo Mihajlov (rus. Михаил Николаевич Михайлов; Pančevo, 26. septembar 1934 — Beograd, 7. mart 2010) bio je srpski književnik, akademik i publicista.
Bio je najpoznatiji protivnik titoizma nakon Milovana Đilasa zbog čega je ukupno proveo sedam godina u zatvoru. Jedini je disident kome je oduzeto jugoslovensko državljanstvo.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u porodici ruskih emigranata. Njegovom ocu Nikolaju je bilo sedamnaest a majci sedam godina kada su 1921. godine sa vrangelskom emigracijom došli u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca. Ruski jezik mu je bio maternji a on i sestre su praktično u školi naučili srpski jezik.
Završio je gimnaziju u Sarajevu i diplomirao je na Zagrebačkom sveučilištu (podružnica Zadar) na katedri za komparativnu književnost, 1959. godine.[2] Posle završetka postdiplomskih studija 1961. godine, služio je vojsku godinu dana do 1962. u Trebinju.
Prvi put je uhapšen 1965. godine posle objavljivanja dela eseja „Leto moskovsko” u beogradskom časopisu „Delo”. Nakon toga, počeo je da objavljuje tekstove i u stranim štampama, zbog čega je 1966. osuđen na tri i po godine zatvora. Ponovo je osuđen 1974. zbog objavljivanja u novinama „Njujork tajms” i „Njujork rivju of buks”, i zatvoren je do 1977. godine. Emigrirao je u Sjedinjene Američke Države 1978. godine, gde je između ostalog radio kao predavač[2] i gde je državljanstvo stekao 1985. godine.[3] Od 1985. do 1994. godine, sarađivao je sa Radio Slobodnom Evropom.[1]
U Beograd se vratio 2001. gde je živeo do svoje smrti 7. marta 2010. godine.[4] Sahranjen je 13. marta 2010. u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju.[5]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Grob Mihajlova u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu
