Nacionalni muzej Kenije
| Nacionalni muzej Kenije | |
|---|---|
 Ulaz u muzej | |
| Osnivanje | 1910 |
| Lokacija | Najrobi Kenija |
| Vrsta | muzej |
| Adresa | Brdo Museum, blizu autoputa Highway između centralnog poslovnog okruga i Vestlandsa, Najrobi, Kenija |
| Veb-sajt | Nacionalni muzej u Najrobiju |
Nacionalni muzej Kenije (NMK) je državna korporacija koja upravlja muzejima, nalazištima i spomenicima u Keniji. Bavi se istraživanjem nasleđa i ima stručnost u predmetima koji se kreću od paleontologije, etnografije i istraživanja i očuvanja biodiverziteta. Njegovo sedište i Nacionalni muzej (Nacionalni muzej u Najrobiju) nalaze se na brdu Museum, u blizini autoputa Highway između Centralnog poslovnog okruga i Vestlandsa u Nairobiju. Kenijski nacionalni muzej osnovalo je Prirodno-istorijsko društvo Istočne Afrike (E.A.N.H.S.) 1910; glavni cilj Društva uvek je bio sprovođenje stalnog kritičkog naučnog ispitivanja prirodnih atributa istočnoafričkog staništa. U muzeju se nalaze kolekcije, kao i privremeni i stalni eksponati. Danas Nacionalni muzej Kenije upravlja sa preko 22 regionalna muzeja, mnogim lokalitetima i spomenicima širom zemlje.[1]
Najrobijski muzej Kenije[uredi | uredi izvor]
Prirodnjački muzej Kenije[uredi | uredi izvor]
Društvo za istoriju Istočne Afrike i Ugande osnovalo je 1910–11. godine grupu koju zanima priroda u istočnoj Britanskoj Africi.[2] Grupa je obuhvatala dva kanona Crkvenog misionarskog društva: velečasni Harry Leakey (otac Luisa Likia) i velečasni Kenneth St. Aubyn Rogers; neki vladini zvaničnici: Charles William Hobley i John Ainsworth, lekari, zubari, lovci na krupnu divljač i vlasnici plantaža. 1911. godine osnovali su Prirodnjački muzej i biblioteku sa počasnim kustosom. Aladina Visram dala je novac za jednospratnu dvosobnu zgradu.[3]
1914. mogli su priuštiti plaćenog kustosa. Doveli su Artura Lovridža, herpetologa, koji je stigao u martu 1914. godine. Lovridž se koncentrisao na kolekcije, a članovi su se dobrovoljno javili da daju primerke, rad i sredstva. Takođe su vodili muzej dok se Lovridž borio za Britance u nemačkoj istočnoj Africi. Posle rata vratio se na kratki boravak, da bi otišao u Ameriku, gde je na kraju postao profesor Harvardskog univerziteta.
Muzej Korindon[uredi | uredi izvor]
Sledeći kustos bio je A. F. J. Gedye. Muzej se preselio u novu zgradu na uglu Vladinog puta i Kirk puta. Među novim dobrovoljcima u društvu bili su i sir Robert Korindon, guverner Kenije. Nakon njegove neočekivane smrti 1925. godine, Ladi Koridon je osnovala Koridon Memorijal Fond kako bi izgradila bolji muzej za društvo u znak sećanja na svog supruga. Vlada je ponudila odgovarajuća sredstva za javne donacije i 1928. godine započeta je gradnja.
Zgrada je bila gotova 1929. Nažalost, nisu obezbeđene radne prostorije ili prostor za odlaganje, pa je stoga Prirodnjačko društvo odbilo da se useli. Tada je vlada kupila stari muzej, a društvo je novac iskoristilo za dodavanje tri sobe, dalo svoje zbirke muzejskim poveriocima, ali je zadržalo biblioteku. Sve je premešteno u muzej. Ladi Koridon poklonila mu je knjige Ser Roberta.
Muzej je zvanično otvoren 22. septembra 1930. godine, kao Muzej Korindon, a kustos je bio Viktor van Someren. Dobio je kuću na terenu. 1930. Evelin Moloni, rođena Napier, imenovana je prvom botaničarkom Muzeja nakon što je Ernest Kar dodelio grant muzeju za finansiranje njenog zaposlenja. Tokom svog mandata osnovala je u Muzeju herbarij o istočnoafričkim biljkama, kao i objavljujući seriju naučnih radova o istočnoafričkoj flori.[4]
Odnos između muzejskih poverenika i društva postao je problematičan, a kao rezultat toga dve organizacije su imenovale odbor, uključujući ser Čarlsa Belčera, kenijskog pravnika, koji će ga stabilizovati. Komitet je sve predao muzeju, osim biblioteke u zamenu za godišnje isplate društvu za 15 godina.
Muzej je sada imao osoblje. Meri Liki je postala njen deo, a zatim Luis Liki, kao neplaćeni kustos, 1941. godine. Uskočio je kada je dr. Van Someren podneo ostavku nakon što je odbor (uključujući Luisa) odbio da otpusti Petera Balija (Peter René Oscar Ballyu) zbog sukoba ličnosti. Muzej je bio centar za aktivnosti Likijevih. 1945. godine Luis je angažovan kao plaćeni kustos u novoj kući, jer je stara postala dotrajala. Izgradio je izložbe i otvorio ih Afrikancima i Azijatima smanjenjem cena ulaznice. Do tada je muzej bio „samo za belce“.
Muzej je bio baza za Likijeve operacije sve do 1961. godine, kada je Luis na obližnjem terenu osnovao Centar za praistoriju i paleontologiju i preselio se u njega kao i svoje kolekcije. Dao je ostavku u korist sledećeg direktora Roberta Herbert Karkasona.
Narodni muzej[uredi | uredi izvor]
Kenija se osamostalila 1963. godine. Muzej Korindon preimenovan je u „Nacionalni muzej“ 1964. godine i uključen je u novi sistem, „Nacionalni muzeji Kenije“. Godine 1967. Ričard Liki imao je nepomirljive razlike sa Luisom Likijem, svojim poslodavcem u Centru, i odlučio je da poboljša Nacionalni muzej. Njegova glavna zamerka bila je što nije bila kenizovana. On i njegove pristalice osnovali su Kenya Museum Associates, koji su od Karkasona dobili mesto posmatrača za Ričarda u odboru u zamenu za doprinos od 5000 funti. Ričard nije mnogo posmatrao, jer je krenuo za prvu ekspediciju Omo.
Kenijski muzejski saradnici bili su Joel Ojal, muzejski nadzornik u vladi. Po povratku iz Omo-a, Ričard je svoje ideje za poboljšanje dao direktno Joelu, koji je zamolio predsedavajućeg, Ser Ferdinanda Cavendish-Bentincka, 8th Duke of Portland, da postavi Ričarda na više mesto i započne zamenu odbora Kenijcima iz Kenije, jer su postojala samo dva od 16 u toj kategoriji. Kazna za neaktivnost bila bi uklanjanje vladinog finansiranja.
Ričardu je prvo ponuđena izvršna funkcija sa skraćenim radnim vremenom, što je on odbio. Tokom sledećih nekoliko meseci veći deo odbora zamenjen je, a maja 1968, novi odbor je ponudio Ričardu stalno mesto administrativnog direktora, a Karkason je trebalo da ostane kao naučni direktor. Međutim, Karkason je dao ostavku i Ričard je postao direktor.
Galerija kenijskih etničkih zajednica[uredi | uredi izvor]
Ova galerija sadrži umetnička dela Džoj Adamson koja prikazuje razne kenijske zajednice u tradicionalnoj odeći.
Savremeni događaji i sadržaji[uredi | uredi izvor]
15. oktobra 2005. Galerije muzeja u Najrobiju zatvorene su do decembra 2007. godine zbog opsežnog programa obnove. Ovo je bilo prvo veliko renoviranje muzeja u Najrobiju od 1930. Izgrađeni su novi administrativni blok i komercijalni centar, a fizičko planiranje NMK je poboljšano.[5]
Muzej je ponovo otvoren u junu 2008. U njemu se nalaze i privremene i stalne izložbe.[5]
Unutar terena se nalaze i park zmija u Najrobiju, botanička bašta i prirodna staza. Komercijalno krilo muzeja ima restorane i prodavnice.
Ostali muzeji[uredi | uredi izvor]
Ostali muzeji, lokaliteti i spomenici kojima upravlja NMK, uključujući eko-turističke atrakcije su:
- Galerija Najrobi, Najrobi
- Vrtovi Uhuru, Najrobi
- Institut za istraživanje primata, Najrobi
- Tvrđava Isusa, Mombasa
- Ruševine Gedi, Gedi, blizu Malindija
- Praistorijsko nalazište i muzej Hyrax Hill, u blizini Nakurua
- Džumba la Mtvana, Mtvapa, blizu Mombasa
- Muzej Kabarnet, Kabarnet
- Muzej Karen Bliksen, Najrobi
- Muzej Kapenguria, Kapenguria
- Muzej Kariandusi, blizu Gilgila
- Muzej Kisumu, Kisumu
- Muzej Kitale, Kitale
- Kubi Fora, u Nacionalnom parku Sibiloi
- Muzej Lamu, Lamu
- Muzej Meru, Meru
- Ruševine Mnarana, Kilifi
- Muzej Narok, Narok
- Olorgesailie, u blizini Magadi
- Tvrđava Siyu, ostrvo Pate
- Ruševine Takva, ostrvo Manda
- Thimlich Ohinga, 45 km zapadno od Migorija
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ NMK, "National Museums of Kenya," 2006-03-31, Museums.or.ke, web: MuseumsOR
- ^ It descended to the East Africa Natural History Society, an international organization with outlets in a number of countries. In Kenya it is Nature Kenya.
- ^ This section relies heavily on L. S. B. Leakey, By the Evidence: Memoirs, 1932–1951, Chapter 8.
- ^ Bally, P.R.O. (1953). „Obituary - Molony” (PDF). Journal of the East Africa Natural History Society. XXII (1): 44—45. Pristupljeno 19. 1. 2016.
- ^ a b NMK, "National Museums of Kenya – Museum in Change," 2006-03-31, Museums.or.ke, web: MuseumsOR-redo Arhivirano 2 oktobar 2006 na sajtu Wayback Machine
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
