Pređi na sadržaj

Nacionalni park Los Glasijares

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Nacionalni park Los Glaciares
Veliki glečer - Nacionalni park Los Glaciares
Mjesto Argentina
Površina726 927 ha
Osnovano11. maj 1937. godine

Nacionalni park Los Glaciares (šp. Parque Nacional Los Glaciares) je savezno zaštićeno područje u provinciji Santa Kruz, Argentina.

Park zauzima površinu od 726 927 ha (7 269,27 km²), što ga čini najvećim nacionalnim parkom u zemlji. Osnovan je 11. maja 1937. godine, u njemu se nalazi reprezentativni uzorak Magelanske subpolarne šume i biodiverzitet stepe zapadne Patagonije u dobrom stanju zaštite. 1981. godine UNESKO ga je proglasio svetskom baštinom.[1] [2]

Ime parka odnosi se na džinovsku ledenu kapu u Andima, najveću izvan Antarktika, Grenlanda i Islanda, koja napaja 47 velikih lednika, od kojih 13 teče prema Atlantskom okeanu. U drugim delovima sveta glečeri počinju na visini od najmanje 2 500 m iznad srednjeg nivoa mora, ali zbog veličine ledene kape ovi lednici počinju na samo 1 500 m, klizeći dole do 200 m. Los Glaciares se graniči sa nacionalnim parkom Tores del Pajn na jugu, na čileanskoj teritoriji.[1]

Geografija[uredi | uredi izvor]

Los Glaciares, od koga je 30% pokriveno ledom, može se podeliti na dva dela, svaki sa po jednim od dva izdužena velika jezera koja delimično sadrži park. Jezero Arhentino, sa 1 466 km² najveće u Argentini, nalazi se na jugu, dok se jezero Vijedma, od 1 100 km², nalazi na severu. Oba jezera napajaju reku Santa Kruz koja se spušta do donjeg dela grada Puerto Santa Kruza na Atlantiku. Između dve polovine nalazi se ne-turistička zona bez jezera zvana Centralna zona.

Severna polovina sastoji se od dela jezera Vijedma, glečera Vijedma i nekoliko manjih lednika, i brojnih planina veoma popularnih među ljubiteljima penjanja i trekinga, uključujući planine Fic Roj i Cero Tore.

Južni deo ima, pored niza manjih, i glavne lednike koji se ulivaju u jezero Arhentino: Perito Moreno, Upsala i Spegacini. Tipični izletnički čamci putuju između santi leda da bi posetili Baiju Oneli i inače nepristupačne Spegacini i Upsalu. Do Perito Morena je moguće doći kopnom.

Klima[uredi | uredi izvor]

Park ima hladnu i vlažnu umerenu klimu.[3] Srednje temperature se kreću od 0,6 °C zimi do 13,4 °C leti, mada na većim nadmorskim visinama, srednja godišnja temperatura može biti oko -3 °C. U parku godišnje padne prosečno 500 mm kiše na zapadu i 900 mm na istoku, ravnomerno raspoređenih tokom cele godine. Snežne padavine su uobičajene tokom hladnijih meseci.

Ekologija[uredi | uredi izvor]

Planine zadržavaju većinu vlage iz Tihog okeana, propuštajući samo ledenu hladnoću (godišnji prosek 7,5 °C) stvarajući suvu Patagonske stepu na argentinskoj strani lanca. Ova oblast je stanište za nandui, gvanako, pumu, i južnoameričku sivu lisicu, od kojih je ova poslednja pretrpela invaziju stočne industrije i ugrožena je. Iako nije bio ugrožen, broj gvanakoa je drastično opao usled velike ispaše stoke u većem delu Patagonije.[traži se izvor]. U okolini ima preko 100 vrsta ptica (kondora, orlova i drugih). Između leda i Patagonske stepe nalazi se plodno područje Magelanskih subpolarnih šuma sastavljenih uglavnom od lenga bukve (Nothofagus pumilio) i guindova (Magelanske bukve), ali i niresa (Nothofagus antarctica). Unutar ovih gostoljubivijih područja takođe žive jelen huemul (Hippocamelus) i andska patka (Merganetta armata).[2]

Problemi[uredi | uredi izvor]

Nacionalni park Los Glaciares suočava se sa mnogim problemima oko turizma, prekomerne ispaše, šumskih požara i još mnogo toga. Postoje područja u parku gde je prekomerna ispaša veliki problem i koja sadrže mnoge invazivne i divlje vrste poput goveda, evropskih zečeva i određenih vrsta pastrmke. Šumski požari su snažno uticali na lokalitet, i degradirali su i uništili neke njegove delove.

Turizam[uredi | uredi izvor]

Los Glaciares je glavna atrakcija za međunarodne turiste.[2] Polazna mesta za obilazak su selo El Kalafate na obali jezera Arhentino, ali izvan parka, gde je sedište uprave parka, i selo El Čalten u severnom delu parka, u podnožju Fic Roja. Ostale turističke tačke u parku uključuju jezera Lago del Desierto i Lago Roka.

  • Glečer na severnom kraku jezera Arhentino
    Glečer na severnom kraku jezera Arhentino
  • Ledeni breg pluta u Argehtinskom jezeru u blizini glečera Upsala
    Ledeni breg pluta u Argehtinskom jezeru u blizini glečera Upsala
  • Pogled iz vazduha na Cero Tore (levo) i planinu Fic Roj
    Pogled iz vazduha na Cero Tore (levo) i planinu Fic Roj
  • Deo 100-metarskog zida glečera Spegacini pada
    Deo 100-metarskog zida glečera Spegacini pada
  • Delimični satelitski pogled na park
    Delimični satelitski pogled na park

Park je korišćen kao jedna od lokacija za snimanje filma "Povratak leda", druge epizode spekulativne naučne dokumentarne serije Budućnost je divlja.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b „Los Glaciares National Park”. UNESCO World Heritage Centre. 
  2. ^ a b v webmaster@losglaciares.com. „Welcome to Los Glaciares National Park”. www.losglaciares.com. 
  3. ^ „Parque Nacional Los Glaciares” (na jeziku: Spanish). Administración de Parques Nacionales. Arhivirano iz originala 20. 02. 2016. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 

Bibliografija[uredi | uredi izvor]

  • Kearney, Alan (1993). Mountaineering in Patagonia. Seattle, WA: Cloudcap. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Национални_парк_Лос_Гласијарес&oldid=26948292”