Nikola Janković (publicista)
Nikola Janković (Rača, 1873 — 16. decembar 1908) bio je pisac, publicista i jedan od boraca za oslobođenje Makedonije i Stare Srbije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Kragujevačkoj Rači ali je još kao malo dete doveden u Beograd, gde je završio osnovnu školu i četiri razreda gimnazije.[1] Posle završene gimnazije stupio je u podoficirsku školu, a odatle na vojnu akademiju, nakon koje je dve godine bio potporučnik. Čin oficira dobio je u Crnoj Gori gde će provesti šest godina. Tamo će se i oženiti Vidosavom, ćerkom vojvode Dakovića.[1]
Godine 1901. vraća se u Beograd i tu počinje da se bavi književnošću i novinarstvom. Objavljivao je svoje tekstove u Politici, u Bosanskoj Vili i svojim pisanjem izdržavao sebe i porodicu. Napisao je i zbirku priča Živi mrtvaci.[1]
U periodu kada je radio u srpskom konzulatu u Prištini, umire i njegova žena, što ga je jako potreslo. Nakon tog događaja on napušta službu i odlazi u planinu, kako bi se pridružio ostalim Srbima u borbama za oslobođenje Makedonije i Stare Srbije (Kosova i Metohije). [1]
Četujući po planinama razboleo se i bolest ga nikako nije ostavljala. Kada se vratio iz borbe ponovo je počeo da piše, iako je bolest uzimala maha. Nikola je imao želju da ustanički život opiše i u svojim pričama ispriča kakav je bio život boraca za slobodu i kako se ona sticala. Međutim, Nikolu je savladala bolest i on ubrzo umire 1908. godine.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Krakov, Stanislav (1930). Plamen Četništva. Beograd