Niški sporazum (2002)
 |
Niški sporazum ili Niški dogovor, zvanično Nacrt sporazuma o vaspostavljanju crkvenog jedinstva, nacrt je sporazuma o konstituisanju autonomne Pravoslavne ohridske arhiepiskopije i prevazilaženje raskola između kanonske Srpske pravoslavne crkve i nekanonske Makedonske pravoslavne crkve.
Dogovor[uredi | uredi izvor]
Dugogodišnji dogovori između predstavnika crkava rezultovao je da se u Nišu 17. maja 2002. godine postigne dogovor za prevazilaženje raskola. Postignuti dogovor je podrazumevao da se prizna najšira crkvena autonomija eparhijama u Republici Makedoniji, a da zauzvrat Ohridska arhiepiskopija zadrži simbol i izbor poglavara Pravoslavne crkve u Republici Makedoniji koji potvrđuje patrijarh srpski. Prema sporazumu, eparhije u Republici Makedoniji bi mogle u službenom opštenju da koriste dosadašnji naziv.
Predlog dogovora je prihvatilo pet od sedam makedonskih episkopa, ali 28. maja krenula je kampanja konferencijom za novinare članova Makedonske pravoslavne crkve da je u Nišu potpisan samo radni dokument i da nema obavezujući karakter.
Srpska pravoslavna crkva nastavila je da se ponaša u duhu Niškog dogovora. Jedini koji je naknadno prihvatio i potpisao Niški dogovor bio je mitropolit veleški i povardarski Jovan (Vraniškovski). Zatim, Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve, na svom redovnom majskom zasedanju 2003, doneo je odluku o konstituisanju Svetog arhijerejskog sinoda autonomne Ohridske arhiepiskopije. Tom prilikom izabrana su i dvojica novih episkopa Ohridske arhiepiskopije: Joakim i Marko. Istovremeno, mitropolita pološko-kumanovskog Kirila, koji je prednjačio u zagovaranju raskola, Sabor je „stavio pod zabranu sveštenodejstva, suspendujući ga od upravljanja eparhijom i pokrećući protiv njega crkveno-sudski postupak”.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Pravoslavna ohridska arhiepiskopija
- Jovan Vraniškovski
- Makedonska pravoslavna crkva
- Pravoslavlje u Severnoj Makedoniji