Odnosi Crne Gore i Francuske
 | |
 Francuska |
 Crna Gora |
|---|---|
Odnosi Crne Gore i Francuske su inostrani odnosi Crne Gore i Francuske Republike.
Istorija odnosa[uredi | uredi izvor]
U vreme Napolenonskih ratova[uredi | uredi izvor]
Crnogorci, pomognuti Rusima, sprečili su Napoleonovoj vojsci da posedne Boku Kotorsku, koju je dobio požunskim mirom, pa su je oni okupirali i držali. Oni su vodili borbu protiv Francuza u sporazumu s ruskim izaslanikom brigadirom Stevanom Sankovskim i s admiralom ruske flote na Jonskim ostrvima Senjavinom. Boka je postala važna baza za akciju ruske flote protiv Francuza u Jadranskom Moru.
Odnosi Knjaževine Crne Gore i Francuske[uredi | uredi izvor]
![[ikona]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Wiki_letter_w_cropped.svg/20px-Wiki_letter_w_cropped.svg.png){kind=small} | Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
Crna Gora i Republika Francuska imaju tradicionalno prijateljske odnose, koji su uspostavljeni u vrijeme Knjaževine Crne Gore. Francuska je svoje diplomatsko predstavništvo u Crnoj Gori imala od kraja 1878. godine, a prvi francuski diplomatski predstavnik u Crnoj Gori, bio je Sen Kanten.[1]
Prvi svjetski rat i posle[uredi | uredi izvor]
|
|
| Nj. V. Kralj Nikola i Premijer Mijušković u Bordou (u egzilu) |
Kralj Nikola u izbjeglištvu u Francuskoj 1916. |
Vlada Andrije Radovića uspijeva da izdejstvuje kraljev prijem kod predsjednika Francuske Poenkarea 27. jula 1916. Kao posljedica ove posjete javlja se i kraljeva ideja da posjeti front u Francuskoj, i to je obavljeno 3. avgusta na frontu u Amijenu u Šampanji.[2]
Diplomatske odnose sa crnogorskim dvorom i njegovom vladom, Francuska je prekinula tek u decembru 1920. godine poslije parlamentarnih izbora u KSHS održanim 28. novembra iste godine.[3]
Bilateralni odnosi[uredi | uredi izvor]
Republika Francuska je zvanično priznala Crnu Goru 13. juna 2006. godine, kada su i uspostavljeni diplomatski odnosi između dvije države.[1]
Diplomatski predstavnici[uredi | uredi izvor]
U Parizu[uredi | uredi izvor]
.JPG)
Ambasador Crne Gore u Republici Francuskoj na nerezidentnoj osnovi pokriva Andoru i Monako.
- Irena Radović, ambasador, 2010. -
- Milica Pejanović-Đurišić, ambasador, 2007. - 2010.[1]
U Podgorici[uredi | uredi izvor]
- Veronik Brimo, ambasador, 2013. -
- Dominik Gazui, ambasador, 2010. -
- Bernar Garanše, ambasador, 2007. - 2009.
Diplomatska kancelarija Republike Francuske u Podgorici osnovana je juna 2003. godine, a u julu 2006. godine transformisana je u Ambasadu.[1]
Kod crnogorske vlade u egzilu[uredi | uredi izvor]
- Oras Delaroš Verne, 1916. - 20. decembar 1920.[4]
Na Cetinju[uredi | uredi izvor]
- Oras Delaroš Verne, 1913. - 1916.
- Raymond Aynard, - 1913.
- Etjene Gaunderax (Gandraks), 1911. - 1912.
- ....
- Salvador Patrimonio, ministar rezident
- Žil Šefer, ministar rezident, 1884. - 1886.
- D`Avril, otpravnik poslova, 1883. - 1884.
- baron de Montgascon, otpravnik poslova
- Sen Kenten, otpravnik poslova, 1880.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Bilateralni odnosi > Francuska Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. februar 2016), Ministarstvo inostranih poslova i evropskih integracija
- ^ „POLITIČKA I DRŽAVNIČKA AKTIVNOST ANDRIJE RADOVIĆA (1916-1918)” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 25. 03. 2017. g. Pristupljeno 25. 03. 2017.
- ^ Montenegro Crna Gora Montenegro
- ^ a b Diplomatska poslanstva u Kraljevini i Knjaževini Crnoj Gori
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
sestrinskim projektima:
- Kralj Crne Gore u Francuskoj, film (jezik: engleski)
- Kralj Nikola od Crne Gore u Francuskoj fabrici municije, film (jezik: engleski)
- SUSRET FRANCUSKE I CRNOGORSKE KULTURE NA DVORU PETRA II PETROVIĆA NjEGOŠA I KNjAZA DANILA
| Azija |  | |
|---|---|---|
| Amerika | ||
| Evropa | ||
| Međunarodne organizacije |
| |
1Države delimično u Evropi i Aziji. 2Crna Gora je uspostavila zvanične diplomatske odnose sa jednostrano proglašenom Republikom Kosovo. | ||
