Osnovni zakon Saudijske Arabije
| ||
| Ovaj članak je dio serije o političkom sistemu Saudijske Arabije | ||
|
| ||
| Osnovni zakon Saudijske Arabije | ||
Osnovni zakon Saudijske Arabije (arap. النظام الاساسي للحكم) je povelja slična ustavu podeljena u devet poglavlja, koja se sastoji od 83 člana.[1] Osnovni zakon (u članu 1) kaže da je ustav Saudijske Arabije „Časni Kuran i Suna (običaj, tradicija)“ islamskog proroka Muhameda. Međutim, Osnovni zakon sadrži mnoge karakteristike onoga što bi se u drugim zemljama moglo nazvati ustavom („Zakon o upravljanju“, „Prava i dužnosti“). Osnovni zakon kraljevine Saudijske Arabije je u skladu sa vehabijskim i selefijskim shvatanjem šerijata i ne poništava islamske zakone, u smislu pravne snage, koji je kralj Fahd doneo 1992. godine.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Nakon iračke invazije na Kuvajt i Prvog zalivskog rata, kralj Fahd je izdao kraljevski dekret koji je objavljen u zvaničnoj televiziji i novinama 31. januara 1992. U dekretu je navedeno sledeće:
- Kraljevski dekret br. A/90
- 27/8/1412 AH
- Uz Alahovu pomoć,
Ja Fahd ibn Abdulaziz el Saud, kralj Kraljevine Saudijske Arabije, u skladu sa javnim interesom, i imajući u vidu razvoj države u različitim oblastima, pored našeg entuzijazma da postignemo naše očekivane ciljeve, donosim odluke sledeće:
- Prvo: Izdajem osnovni zakon upravljanja u skladu sa kontekstom u nastavku.
- Drugo: Delovati u skladu sa svim zakonitim, naredbama i odlukama koji su trenutno usvojene, sve dok se ne izmeni u skladu sa osnovnim zakonom upravljanja.
- Treće: Osnovni zakon upravljanja biće objavljen u službenom glasilu i biće primenjiv od dana objavljivanja.
Savjetodavna skupština Saudijske Arabije je takođe zaživela oko godinu dana kasnije u svetlu novonastalih uslova koji su uticali na zemlju posle rata.
Saudijski kulturni i verski stavovi stigmatizuju svako pozivanje na „Ustav“ osim Kurana i Muhamedove prakse. Član 1. Osnovnog zakona naglašava da su „Božja knjiga (Kuran) i suna poslanika (Muhameda), njen (Saudijski) ustav“. Princ Talal ibn Abdulaziz je rekao da u Saudijskoj Arabiji ne može postojati „ustav, uredba ili zakon koji je u suprotnosti sa islamskim šerijatom“.[3]
Članovi Osnovnog zakona[uredi | uredi izvor]
Poglavlje 1: Opšti principi
- Član 1. kaže da je kraljevina Saudijska Arabija suverena arapska islamska država i da su „Božja knjiga Kuran i Suna “ ustav zemlje i da je Arapski jezik službeni, sa glavnim gradom Rijad.[4]
Poglavlje 2: Monarhija
- Član 7. proklamuje prava monarha. Zatim će se u članu 8 „pravda, konsultacije i jednakost“ sprovoditi pod uslovima šerijata.
Poglavlje 3: Karakteristike saudijske porodice
- Član 9. kaže da svi članovi svake porodice u Saudijskoj Arabiji moraju biti odgajani „na osnovu“ islamske vere.
Poglavlje 4: Ekonomski principi
- Član 18. štiti privatnu svojinu građana.
Poglavlje 5: Prava i dužnosti
- Član 27. uspostavlja „sistem socijalne sigurnosti“; ovo je postalo izvodljivo bez eksproprijacije ili visokih poreza zbog velikih isporuka nafte i stanovništva od manje od 30 miliona ljudi.
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mediji vezani za članak Osnovni zakon Saudijske Arabije na Vikimedijinoj ostavi
- The Embassy of The Kingdom of Saudi Arabia (jezik: engleski)
