Pančevo (Ukrajina)
| Pančevo ukr. Панчеве | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država |  Ukrajina |
| Oblast | Kirovogradska oblast |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — | 1.844 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 48° 44′ 21″ S; 31° 51′ 20″ I / 48.739303° S; 31.855633° I |
| Vremenska zona | UTC+2 (EET), leti UTC+3 (EEST) |
| Aps. visina | 158 m |
  Pančevo Pančevo na karti Ukrajine | |
Pančevo (ukr. Панчеве) selo je u Kirovogradskoj oblasti u Ukrajini.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Pre kolonizacije Srba graničara tu je postojalo selo Vilhovatka (1702).
Zbog velikih promena u političkoj administraciji Banata 1751. godine, kao i zbog razgraničenja Potisko-Pomoriške vojne granice, veliki broj srpskih porodica je počelo da se iseljava iz te Granice i Banata odlazeći u Rusiju.[1][2] Carica Jelisaveta je naselila Srbe na nekadašnju teritoriju zaporoških kozaka i tu je organizovana provincija Nova Srbija. U njoj su obrazovana dva distrikta, jedan za konjanike a drugi za pešake. Srpski kolonisti su svakom svom naselju dali ime mesta iz kojeg su došli, tako da je jedno naselje na reci Sinusa, u konjaničkom distriktu, dobilo naziv Pančevo. Iz toga se može zaključiti da je jedan deo kolonista došao iz Pančeva, naselja iz Banata.
U Pančevu su se 1753. godine naselile 220 srpskih graničarskih porodica. Mesto je imalo militarski status; bilo u sklopu 9. čete (Rote) Novoserbskog husarskog graničarskog puka.[3] Njen stari naziv je bio Olhovatkuja.
Pravoslavni hram Sv. Nikole je podignut 1757. godine[4], a pri njemu je služio 1772. godine paroh pop Jovan Vasiljev.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Srećko Mikeler, Istorija grada Pančeva, štamparija i komisiona prodaja „Napredak”, Pančevo 1925.
- ^ dr Mihovil Tomandl, Istorija Pančeva, Istorijski arhiv Pančevo, Pančevo. 2004. ISBN 978-86-83347-10-0.
- ^ "Glasnik Srpskog geografskog društva", Beograd 1971.
- ^ Zapisi odesskago obscestva istoriji i drevnosti. (Commentarii odessanae societatis historicae et archaeologicae.) Odessae: Typr. civitatis, 1848.
