Partizanski put
Partizanski put na Fruškoj gori je njena žila koja se prostire celom njenom dužinom od istočnog, ka zapadnom delu. Ona je glavna saobraćajnica dužine oko 45 km koja svojim većim delom prolazi kroz šumu. Počinje u blizini Banstola na istočnoj, a završava se na raskrsnici Vizić-Neštin na zapadnoj strani Fruške gore.[1]
Istorijat[uredi | uredi izvor]
U davna vremena putevi preko Fruške gore su spajali fruškogorska sela iz Podunavlja, sa njenim južnim delom: Sremski Karlovci—Krušedol, Sremska Kamenica—Irig, Beočin—Bešenovo, Sviloš—Ležimir, Ilok—Šid. Išli su grebenom planine i nije bilo pravog puta.
Posle Slankamenačke bitke 1691. godine, u čast vojskovođe Eugena Savojskog, Austrougarska vlast inžinjerima monarhije dala je zadatak da isprojektuju put „Bilom”. Protezao se grabenom Fruške gore od Iloka, sve do iznad Bukovca (žuti put), „Barutane” i Petrovaradinske tvrđave, nazvan je „Eugen Veg”.
Posleratna vlast nazvala ga je „Partizanski put” zato što su se pored puta nalazili raspoređeni partizanski odredi i u tom predelu je tokom Drugog svetskog rata bila slobodna teritorija. Osnivanjem omladinskog naselja „ORA Letenka”, 70-tih godina prošlog veka, stari put je modernizovan i asfaltiran. Napravljen je 1976. godine, tokom Omladinske radne akcije.
Put danas[uredi | uredi izvor]
Svojom putanjom redom spaja neke od najtraktivnijih fruškorskih lokacija: Iriški venac, Zmajevac, Brankovac, Jabuku, Letenku, kao i mnoge druge znamenitosti poput spomen-obeležja Sloboda i TV tornja na Iriškom vencu, Crvenog čota, izvora Svetog Đurđa, Papratskog Dola itd.
U njega se sa različitih strana planine ulivaju mnoge druge važne saobraćajnice, iz pravaca: stari put Beograd—Novi Sad kod Banstola, Sremske Kamenice, Iriga, Rakovca, Vrdnika, Beočina, Sviloša itd. što dodatno povećava značaj ovog „šumskog” puta.
Na žalost, put se danas nalazi u izuzetno lošem stanju i na njemu već više od deceniju nisu rađene nikakve sanacije, ako izuzmemo jedan deo na Iriškom vencu. U nadležnosti je šest različitih opština, koje nikako među sobom ne mogu da se dogovore o njegovoj rekonstrukciji.[2]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Partizanski put”. Fruškać. Pristupljeno 7. 4. 2018.
- ^ „Potrebna obnova Partizanskog puta kroz Frušku goru”. RTV. Pristupljeno 7. 4. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Nov asfalt u Fruškoj gori nakon pola veka”. Vrele gume. Arhivirano iz originala 28. 10. 2017. g. Pristupljeno 7. 4. 2018.
