Petar M. Jovanović
| petar m. jovanović | |
|---|---|
 Petar M. Jovanović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 12. jul 1917. |
| Mesto rođenja | Liverovići, kod Nikšića, Kraljevina Crna Gora |
| Datum smrti | januar 1943. (25 god.) |
| Mesto smrti | Bosanski Petrovac, ND Hrvatska |
| Profesija | vojno lice |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1941. |
| Učešće u ratovima | Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Petar M. Jovanović (Liverovići, kod Nikšića, 12. jul 1917 — Bosanski Petrovac, januar 1943[1]), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1917. godine u selu Liverovići, kod Nikšića. Maturu je završio u Nikšiću, a nakon toga Vojnu akademiju jugoslovenske kraljevske vojske u Beogradu.
Za vreme Aprilskog rata, sa svojom jedinicom se borio protiv nemačkih snaga, uz povlačenje od Subotice do Bosne gde ga je zatekla kapitulacija. Nakon toga se vratio u svoj rodni kraj, gde se uključio u pripreme za oružani ustanak.
Učesnik Narodnooslobodilačke borbe je od 1941. godine. Tokom Trinaestojulskog ustanka učestvovao je u napadu na žandarmerijsku stanicu u Miolju. Učestvovao je u bici za Pljevlja 1. decembra 1941. godine. Nakon bitke je bio postavljen za komandanta Župskog bataljona Nikšićkog odreda.
U martu 1942. bio je postavljen za komandanta Trećeg udarnog bataljona Nikšićkog odreda. Tokom aprila je bio teško ranjen u borbi protiv četnika. Maja 1942. bio je postavljen za komandanta Omladinskog crnogorskog bataljona „Budo Tomović“. Pre preuzimanja ove dužnosti, ponovno je bio teško ranjen u nogu od artiljerijske granate. Kao težak ranjenik, na nosilima je prešao put preko Golije, Volujka, Maglića i Sutjeske.
Po izbijanju na slobodnu teritoriju prebačen je na lečenje u Centralnu bolnicu NOVJ u Bosanskom Petrovcu. Bio je izabran za omladinskog delegata na Prvom kongresu USAOJ-a.
Kada se oporavio od rana, bio je upućen je za nastavnika Oficirske škole Vrhovnog štaba NOV i POJ u Bihaću.
Oboleo je od tifusa i u bunilu i podsvesnom strahu da će pasti u ruke neprijatelja, počinio je samoubistvo tokom Četvrte neprijateljske ofanzive, januara 1943. godine u Centralnoj bolnici u Bosanskom Petrovcu.[1]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Hronologija narodnooslobodilačkog rata 1941 - 1945: Januar 1943”. Znaci.net. Pristupljeno 12. 11. 2018.[mrtva veza]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije. Ljubljana - Beograd - Titograd: Partizanska knjiga - Narodna knjiga - Pobjeda. 1982.
- Srpski biografski rečnik (knjiga četvrta). „Matica srpska“ Novi Sad, 2009. godina.
Narodni heroji iz Nikšića i okoline | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Nikšiću i okolnim mestima, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Grahovo |  | |
| Nikšić |
| |
 | Ovaj članak vezan za narodne heroje Jugoslavije je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |