Pečorski rejon

Koordinate: 57° 49′ 00″ N 27° 36′ 00″ E / 57.81667° S; 27.60000° I / 57.81667; 27.60000
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Pečorski rejon
Pečorskiй raйon
{{{caption2}}}
Položaj
Država Rusija
Federalni okrugSeverozapadni
Administrativni subjektPskovska oblast
Admin. centarPečori
Statusopštinski rejon
Osnivanje16. januar 1945.
Površina1.251 km2
Stanovništvo2015.
 — broj st.20.930
 — gustina st.16,73 st./km2
Vremenska zonaUTC+3
Registarske tablice60
Zvanični veb-sajt Izmenite ovo na Vikipodacima

Pečorski rejon (rus. Печорский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten na krajnjem zapadu Pskovske oblasti, odnosno na zapadu evropskog dela Ruske Federacije. Najzapadnija je tačka Rusije van Kalinjingradske oblasti.

Administrativni centar rejona je grad Pečori. Prema procenama nacionalne statističke službe Rusije za 2015, na teritoriji rejona je živelo 20.930 stanovnika, što je činilo oko 3,24% ukupne oblasne populacije, u proseku oko 16,73 st/km².

Geografija[uredi | uredi izvor]

Pečorski rejon smešten je na krajnjem zapadu Pskovske oblasti i najzapadniji je ruski rejon van Kalinjingradske oblasti. Obuhvata teritoriju površine 1.251 km², i po tom parametru nalazi se na 19. mestu među 24 rejona u oblasti. Graniči se sa Pskovskim i Palkinskim rejonom na istoku i jugoistoku. Na jugozapadu je međudržavna granica sa Letonijom, a na zapadu sa Estonijom. Na severu i severozapadu izlazi na zapadnu obalu Pskovskog jezera. Pečorskom rejonu pripada i malena eksklava Dubki koja je sa svih strana na kopnu okružena teritorijom Estonije, a sa ostatkom rejona povezana je jedino preko Pskovskog jezera. Rejonu pripadaju i dva najveća ostrva u jezeru, Kolpina (11,02 km²) na severu i Kamenka (oko 6 km²) uz istočnu obalu.

Idući od zapada ka istoku postepeno se menja reljef rejonske teritorije, i od blago zatalasanih morenskih pobrđa na zapadu lagano prelazi ka niskim, i neretko zamočvarenim područjima uz obale Pskovskog jezera i u slivu Velikaje. Prema jezeru direktno otiču reke Piuza i Obdjoh, a deo teritorije na jugoistoku pripada slivu Velikaje sa kojom je povezan preko njene leve pritoke, reke Kudeb (sa pritokama Vrudom i Lidvom). Jedan mali deo teritorije na krajnjem jugozapadu rejona, uz tromeđu sa Estonijom i Letonijom pripada slivu Zapadne Dvine. Najveća jezera su Velje (površine 1,8 km²) i Maljsko (0,6 km²).

Pečorski rejon je značajno saobraćajno središte i preko njegove teritorije prolaze drumski pravac od nacionalnog značaja Pskov—Riga, i železničke pruge na relaciji Talin—Moskva i Riga—Sankt Peterburg.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Shodno odredbama mira iz Tartua potpisanog 2. oktobra 1920. između Sovjetskog Saveza i Estonije, teritorija današnjeg Pečroskog rejona administrativno je pripala Estoniji, i u njenim granicama je ostala sve do završetka Drugog svetskog rata. Pečorski rejon zvanično je uspostavljen odlukom Vrhovnog sovjeta Ruske SFSR od 16. januara 1945, i istom odlukom administrativno je organizovan kao deo novouspostavljene Pskovske oblast Rusije.

Republika Estonija ima teritorijalne pretenzije prema ovom delu danas ruske teritorije, i međudržavni ugovor o demarkaciji granice između dve zemlje na ovom području ne postoji. Ugovor o demarkaciji granice na tom području koji je estonska strana ponudila 2005. odbila je Rusija uz obrazloženje da je neprihvatljivo da se u tekstu ugovora područje Pečorskog rejona karakteriše kao zona okupirana od strane sovjetskih trupa.[1][2]

Demografija i administrativna podela[uredi | uredi izvor]

Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona je živelo ukupno 22.123 stanovnika,[3] dok je prema proceni iz 2015. tu živelo 20.930 stanovnika, ili u proseku 16,73 st/km².[4] Po broju stanovnika Pečorski rejon se nalazi na 7. mestu u oblasti sa ukupnim udelom u oblasnoj populaciji od 3,24%.

Kretanje broja stanovnika
1959. 1970. 1979. 1989. 2002. 2010. 2015.
43.431 32.615 28.849 27.338[5] 25.300[6] 22.123[3] 20.930*

Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.

Prema podacima sa popisa iz 2010. na području rejona postoji ukupno 386 sela (od kojih je njih 59 bilo bez stanovništva, a u 109 sela je živelo manje od 5 stanovnika) međusobno podeljenih u 4 trećestepene opštine (jednu gradsku i tri seoske). Jedino gradsko naselje u rejonu je grad Pečori, administrativni centar rejona u kojem živi oko polovina od ukupne rejonske populacije.

Na području rejona živi zajednica finskih Seta, naroda sličnih Estoncima koji su prema zakonima Pskovske oblasti zvanično priznati kao nacionalna manjina. Pečorski rejon se smatra delom istorijsko-etnografskog rejona Setumaa koji se smatra postojbinom naroda Seto. Prema procenama broj Seta na području Pečorskog rejona kreće se između 117 i 300.

Znamenitosti rejona[uredi | uredi izvor]

Unutrašnjost Izborske tvrđave
Pskovsko-pečerski manastir

Među najznačajnije znamenitosti rejona ubrajaju se drevni grad Izborsk (danas selo), naselje koje se smatra jednim od najstarijih istočnoslovenskih gradova. Izborsk se u pisanim izvorima prvi put pominje 862. godine. Na području sela nalaze se ostaci prvobitnog naselja poznati kao Truvorovo (Staro Izborsko) gorodišče (zemljano utvrđenje u vidu gradine). Prvobitnu gradinu početkom XIV veka zamenilo je kameno utvrđenje Izborske tvrđave.

Na području grada Pečorija nalazi se kompleks Pskovsko-pečerskog manastira, jedan od najvećih i najpoznatijih srednjovekovnih manastirskih kompleksa na području istočne Evrope. Manastir se razvio na mestu gde su postojale brojne pećine u kojima su obitavali pravoslavni monasi tokom XIV veka. Na staroslovenskom jeziku reč pečori označavala je pećinu (otuda savremena ruska reč za pećinu пещера.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Russia spurns Estonia border deal”. BBC News. 27. 6. 2005. Pristupljeno 24. 8. 2012. 
  2. ^ Socor, Vladimir. „Russia cancels border treaty, assails Estonia”. The Jameston Foundation. Pristupljeno 24. 8. 2012. 
  3. ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (25. март 2016)
  4. ^ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года Архивирано на сајту Wayback Machine (23. септембар 2015)
  5. ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012. 
  6. ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Pečorski rejon na Vikimedijinoj ostavi.
57° 49′ 00″ N 27° 36′ 00″ E / 57.81667° S; 27.60000° I / 57.81667; 27.60000


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Печорски_рејон&oldid=27062288”