Pir Carigradski

Pir (? – 1 juna 654.) bio je vaseljenski patrijarh od 20. decembra 638. do 29. septembra 641, i ponovood 9. januara do 1. juna 654. Podržavao je i zalagao se za monotelitizam, hristološku doktrinu koju je podržavao i sam car Iraklije . Od 638, uz podršku Iraklija, došao je na patrijaršiski tron. U nemirima koji su nastupili nakon Iraklijeve smrti, bio je optužen za kovanje zavere koja je za cilj imala ubstvo cara Konstantina III, što je navodno planirao sa caricom Martinom kako bi favorizovao njenog sina Irakliona. Vojska i stanovništvo su se pobunili, a moćni Valentijan je svrgnuo i proteao Pira u Afrički egzarhat. Uskoro nakon toga, Martina i Irakliona su takođe svrgnuti i prognani, Konstans II, Konstantinov sin, proglašen je za jedinog cara.

Dok je bio u izgnastvu, godine 645. god gde je nakon javne teološke rasparave sa Maksimom Ispovednikom o veri (Disputatio cum Pyrrho), nakraju odbacio monotelitizam, nakon čega je posetio Rim 647. Odatle je put nastavio do Ravene i vratio se u Konstantinopolj, promenio svoje stanovište i ponovo uspostavio monotelitizam. Posledica toga bila je da je on bio ekskomuniciran od strane rimskog patrijaraha Teodora I, ali je ipak uspeo u nameri da ponovo postane patrijarh što se i dogodilo početkom 654. god, zadržavši tu titulu do svoje smrti, odnosno do 1. juna iste godine. On je posmrtno odbačen kao jeretik na Trećem konstantinopoljskom saboru.